Wat de moslims van Amerika je kunnen leren over het weerstaan van politieke onderdrukking

Wat de moslims in Amerika je kunnen leren over het verzetten tegen politieke onderdrukking

Er zijn belangrijke lessen te leren uit de ervaringen van moslims in Amerika sinds 9/11 die kunnen helpen om tegenstemmen te laten overleven tijdens Trumps tweede termijn.

President Donald Trump heeft talloze keren zijn onvrede geuit over overheidsoverreach en misbruik van macht. Maar zal hij zijn administratie instrueren om deze machtsmisbruiken niet te herhalen? Trump’s woordvoerder, Alex Pfeiffer, heeft verklaard dat de kandidaat voor FBI-directeur, Kash Patel, de “wapenvergunning van wetshandhaving zal beëindigen” en “criminaliteit zal aanpakken”. Ik vind dit onwaarschijnlijk. Patel’s uitspraken suggereren dat in plaats van deze praktijken te beëindigen, de Trump-administratie alleen maar de vervolging en aanvallen zal verhogen op degenen die als politieke oppositie worden gezien.

Voor wie zich afvraagt hoe een administratie die de voorkeur geeft aan sensatie boven gerechtigheid en rechtsgeldigheid, gewapende wetshandhaving, ongegronde onderzoeken en politieke vergelding kan inzetten tegen mensen met andere standpunten, zijn er veel lessen te leren uit de ervaringen van moslims in Amerika.

Na 9/11 werden verschillende moslimorganisaties in de VS onder de voorwendsel van terrorismebestrijding door de overheid in het vizier genomen. Deze campagne omvatte spraakmakende onderzoeken, inbeslagnames van bezittingen en publieke beschuldigingen. Medewerkers van de American Civil Liberties Union (ACLU) rapporteerden in hun 2009-rapport “Blocking Faith, Freezing Charity” dat “volgens het personeel van de 9/11-commissie, functionarissen van het ministerie van Financiën erkenden dat in de periode na 9/11 ‘sommige van de bewijsgronden voor de vroege aanwijzingen vrij zwak waren’ en dat de haast om na 9/11 liefdadigheidsinstellingen aan te wijzen ‘zou kunnen leiden tot een hoog niveau van valse aanwijzingen’.” Veel andere groepen, waaronder de Council on American-Islamic Relations (CAIR), de grootste moslimrechtenorganisatie in de VS waar ik werk, ondervonden soortgelijke smaad. De gevolgen van deze smaad zijn tot op de dag van vandaag voelbaar.

Neem bijvoorbeeld CAIR. Als je een moslim bent in de VS met politieke meningen, vooral over burgerrechten of kwesties die marginaliseerde minderheden aangaan, ben je onderworpen aan overheidscontrole. Tegen 2011 concludeerde toenmalig procureur-generaal Eric Holder dat “de feiten en de wet” geen juridische actie tegen CAIR ondersteunden. De Bush-administratie had eerder dezelfde conclusie getrokken. Echter, niet gehinderd door feiten of wetgeving, beweerden internetstrijders dat de beslissing te wijten was aan politieke inmenging. De Amerikaanse aanklager James Jacks, een sleutelpersoon in een van de vervolgingen, gaf later een verklaring af waarin hij deze beschuldigingen adresseerde, en zei: “De beslissing om een zaak al dan niet te vervolgen is gebaseerd op een analyse van het bewijs en de wet. Dat is wat er in dit geval is gebeurd.”

Toch blijven de labels en geruchten bestaan. Wees voorbereid, want dit is waarschijnlijk wat je – naast iedereen die publiekelijk een afwijkende mening of oppositie tegen een overheidsstandpunt uitdrukt – zult ondervinden onder Trump 2.0. Feiten? Wet? Niet in dit geval. Hetzelfde oude verhaal: desinformatie die politieke agenda’s dient. Dit zal je bondgenoten terughoudend maken om je te verdedigen. Het zal donateurs nerveus maken. Het zal je vermogen om liefdadigheidsdoelen te bevorderen belemmeren.

In het geval van Amerikaanse moslims hebben analisten verschillende motivaties achter deze aanvallen geïdentificeerd, waarvan vele niet gerelateerd zijn aan “publieke veiligheid”.

Na 9/11 stond de Amerikaanse overheid onder intense druk om verdere aanvallen te voorkomen. Het vervolgen of onderzoeken van moslimorganisaties stelde functionarissen in staat een verhaal te bevorderen van actieve bestrijding van binnenlandse terrorisme.

Anti-moslimracisme, in plaats van bewijs van criminele activiteiten, leidde tot de perceptie dat moslimorganisaties inherent verdacht waren. Onlangs heeft Elon Musk, miljardair en eigenaar van X, die Trumps nieuw gevormde Department of Government Efficiency leidt, zijn sociale mediaplatform gebruikt om een verhaal van snode moslimschurken te verspreiden.

Sinds 9/11 zijn Amerikaanse overheidsinstanties herhaaldelijk beloond met verhoogde financiering en uitgebreide bevoegdheden voor het implementeren van terrorismebestrijdingsprogramma’s die gericht zijn op moslims, zelfs wanneer die programma’s gebaseerd waren op stereotypen en ongefundeerde wetenschap, en niets bijdroegen aan de publieke veiligheid. De surveillances en kaartprogramma’s van de NYPD gericht op moslims resulteerden in nul vervolgingen. De programma’s van de Obama-administratie voor het bestrijden van gewelddadig extremisme produceerden dubieuze indicatoren, zoals het idee dat het laten groeien of scheren van een baard een teken van kwade bedoelingen kon zijn. Ondertussen werden zorgen over de dreiging van ideologische extremisten zoals witte supremacisten geminimaliseerd.

In 2009 waarschuwde een rapport van de Extremism and Radicalization Branch van de Homeland Environment Threat Analysis Division voor de toenemende dreiging van witte supremacisten en gewelddadige antigouvernementele groepen. Het Congres verwierp het. Het Ministerie van Binnenlandse Veiligheid (DHS) ontkende het rapport. De DHS-analist achter het rapport verliet zijn functie. Zijn team werd ontbonden.

Tegen 2011 merkte journalist R Jeffrey Smith op dat “tot wel 40 analisten” zich richtten op al-Qaeda en zijn ideologische bondgenoten. In tegenstelling hiermee meldde Wired-journalist Spencer Ackerman in 2012 dat de DHS slechts één analist had die verantwoordelijk was voor het volgen van alle vormen van binnenlandse niet-islamitische extremisme. In 2017 meldde het Government Accountability Office dat 62 van de 85 extremistische terroristische incidenten in de VS na 9/11 door witte nationalisten werden uitgevoerd.

Door deze overheidsoverreach hebben moslims in Amerika een harde les geleerd: Wanneer degenen die aan de macht zijn jou willen targeten, is er weinig dat je kunt doen om het te stoppen. Je hoofd in de schulp steken of je onderdanig opstellen tegenover je onderdrukkers zijn geen levensvatbare strategieën. Er zijn echter stappen die je kunt nemen: geef prioriteit aan het dienen van je gemeenschap, ontwikkel veerkracht, weiger te veranderen wie je bent om degenen die aan de macht zijn te plezieren, verbeter je juridische paraatheid en bouw je vermogen op om rechtstreeks met het Amerikaanse volk te communiceren. Het is een moeilijke weg, maar bewegingen die gerechtigheid bevorderen zullen je uiteindelijk bedanken.