Waqf-wet: Bezorgdheid onder Indiase moslims over Modi’s plan voor 14 miljard dollar aan stichtingen
Protesten van Indiase Moslims tegen wetsvoorstel over Waqf-eigendommen
Op 28 november 2024 vond er in Kolkata, India, een protest plaats onder Indiase moslims tegen een wetsvoorstel van de regerende hindoe-nationalistische regering dat de regels voor het beheer van waqf-eigendommen zou wijzigen. Het voorstel heeft angst en verzet opgeroepen binnen de moslimgemeenschap.
De regering van premier Narendra Modi beweert dat het doel is om corruptie binnen de waqf-instellingen, die verantwoordelijk zijn voor het beheer van deze eigendommen, te bestrijden en hun efficiëntie te verbeteren. De regerende Bharatiya Janata Partij (BJP) stelt dat de voorgestelde wijzigingen noodzakelijk zijn voor hervormingen. Critici daarentegen vrezen dat de wijziging de eigendommen, die door moslims gedurende eeuwen zijn geschonken, kwetsbaarder maakt voor geschillen en sloop.
De betrokken eigendommen omvatten religieuze instellingen, moskeeën, winkels, heiligdommen, begraafplaatsen en duizenden acres grond.
Wat is waqf?
Waqf verwijst naar persoonlijke eigendommen – roerend of onroerend – die permanent door moslims zijn geschonken voor religieuze of charitatieve doeleinden. Deze praktijk, die wereldwijd gebruikelijk is in moslimmaatschappijen, gaat terug tot 14 eeuwen en is sinds de 12e eeuw integraal onderdeel van het sociaal-economische en religieuze leven van moslims in India.
Er zijn drie soorten waqf: publieke waqf, die scholen en ziekenhuizen omvat; familiale waqf, die inkomsten deelt met families en afstammelingen van donoren; en private waqf, die opbrengsten toewijst aan specifieke groepen, zoals studenten. In India zijn waqf-eigendommen verspreid over bijna 1 miljoen acres, wat bijna twee keer de grootte van Mauritius is. Ze worden beheerd door 32 door de overheid ingestelde waqf-besturen in de staten en federale gebieden van het land.
Geschiedenis van waqf in India
De governance van waqf-eigendommen in India wordt momenteel gereguleerd door de Waqf-wet van 1995. Er is echter sinds 1913 een juridisch kader in werking, met de invoering van de Mussalman Waqf Validating Act onder de Britse koloniale heersers. Na de onafhankelijkheid van India werd de Central Waqf Act van 1954 geïntroduceerd, die uiteindelijk werd vervangen door de Waqf Act van 1995.
De laatste wijziging van de wet vond plaats in 2013, waarbij de bescherming van waqf-eigendommen werd versterkt. De voorgestelde wetswijzigingen zouden deze bescherming echter kunnen ondermijnen.
De voorgestelde wijzigingen
Het wetsvoorstel bevat meer dan 40 wijzigingen die gericht zijn op het verschuiven van het beheer van waqfs van de besturen naar de staatsregeringen. Het stelt ook voor om niet-moslims als leden toe te laten, hoewel voor andere religieuze en charitatieve stichtingen de CEO’s van hun respectieve religie moeten zijn. Dit heeft geleid tot zorgen binnen de moslimgemeenschap over de toekomst van hun eigendommen.
Reacties van de moslimgemeenschap
Veel moslimleiders en activisten zijn van mening dat de wijzigingen gericht zijn op het wegnemen van de grondwettelijk gegarandeerde rechten van moslims om hun instellingen te beheren. Ze vrezen dat duizenden acres grond kunnen worden geconfisqueerd. De regering heeft het wetsvoorstel in augustus in het parlement geïntroduceerd, maar het werd na protesten door de oppositie doorverwezen naar een gezamenlijke parlementaire commissie.
Kritiek op het wetsvoorstel is wijdverspreid, met zorgen over corruptie en een gebrek aan diversiteit in de waqf-besturen. De moslimgemeenschap roept op tot de noodzaak van hervormingen, maar niet zonder overleg met de betrokken partijen. De voorgestelde wijzigingen zouden een ernstige inbreuk kunnen zijn op hun rechten en de toekomst van waqf-eigendommen in India.
