Voornaamste Britse advocaat: Israël pleegt ‘vernietiging van de mensheid’ in Gaza

Conflict tussen Israël en Palestina: Top Britse advocaat beschuldigt Israël van ‘vernietiging van de mensheid’ in Gaza

Londen, Verenigd Koninkrijk – Tien Britse burgers, waaronder dubbele nationaliteiten, die in het Israëlische leger hebben gediend, worden beschuldigd van oorlogsmisdaden in Gaza. Volgens het op Palestina gebaseerde Palestijnse Centrum voor Mensenrechten en het in het VK gevestigde Public Interest Law Centre, dat vorige week een 240 pagina’s tellend rapport indiende bij de Oorlogsmisdrijvenunit van de Metropolitane Politie, worden ze verdacht van daden zoals “moord, uitroeiing, aanvallen op burgers en deportatie of gedwongen verplaatsing van de bevolking”.

Michael Mansfield, 83, een vooraanstaande Engelse advocaat die aan verschillende spraakmakende zaken heeft gewerkt en wordt aangeduid als “de koning” van mensenrechtenwerk, was een van de personen die het dossier overhandigde dat een team van advocaten en onderzoekers in Groot-Brittannië en Den Haag zes maanden heeft gekost om samen te stellen.

Verschillende andere advocaten, juristen, onderzoekers en mensenrechtenwerkers hebben een steunbrief ondertekend, waarin ze het team van oorlogsmisdrijven van de Met oproepen om de klachten te onderzoeken. Om juridische redenen worden de namen van de verdachten, van wie sommigen op officierenniveau werkten, en het volledige rapport niet openbaar gemaakt. De vermeende oorlogsmisdaden van 7 oktober 2023 tot 31 mei zijn gedocumenteerd in het dossier, dat is gebaseerd op open-source materiaal en getuigenverklaringen.

Mansfield: “De reden dat ik niet over de details kan praten is misschien voor de hand liggend: de beschuldigde personen zouden onmiddellijk weten wie ze zijn.”

“Als een Britse nationaliteit een ernstige misdaad in het buitenland begaat, ben je aansprakelijk en word je hier in het Verenigd Koninkrijk onderzocht, gearresteerd, aangeklaagd en berecht. Dit is in dat opzicht niets ongewoons. Het ongebruikelijke is natuurlijk dat het verband houdt met oorlogsmisdaden en misdaden tegen de menselijkheid, wat internationale misdrijven zijn.”

Het Verenigd Koninkrijk kan uiteraard zelf onderzoeken, of het Internationaal Strafhof kan onderzoeken en aanklagen. Niemand kan zich de omvang van de verwoesting, met name in Gaza, ontgaan. Dit is niet de enige plek ter wereld waar dergelijke dingen gebeuren. Het publiek vraagt zich af: “Wat doen we hieraan? Wat kunnen we doen?”

De internationale instellingen van gerechtigheid en de conventies over mensenrechten zijn net na de Tweede Wereldoorlog opgericht om te voorkomen dat dit gebeurt, indien mogelijk, door in te grijpen. Maar de mogelijkheid van de Verenigde Naties om in te grijpen is ondermijnd door de grote naties – Rusland en Amerika die elkaar bijna altijd tegenwerken. Daarbij komt dat het Verenigd Koninkrijk zich vaak neutraal opstelt en zich bij de meeste van deze kwesties onthoudt.

Langzaam maar zeker zijn alle principes met betrekking tot de rechtsstaat en op regels gebaseerde democratie in wezen ontnomen van praktische toepassing. Het hof vindt het heel moeilijk om iets te doen omdat de landen die achter de oorlogsmisdaden zouden zitten, schijnbaar immuun zijn. Ze geven niet om wat de internationale rechtbanken denken, of het nu het Internationaal Strafhof of het Internationaal Gerechtshof is.

Mansfield: “Het probleem is de link tussen het individu en de vermeende misdaden. Je moet in staat zijn om onderzoekers van voldoende bewijs te voorzien zodat zij kunnen zeggen dat het de moeite waard is om te onderzoeken.”

Er is al onderzoek gedaan om ervoor te zorgen dat het materiaal over deze tien voldoende is voor de politie om een beslissing te nemen over verdere actie.

Mansfield: “Ik denk dat ze een verschil maken voor degenen onder ons die om hen geven. Ze maken echter geen verschil voor de daders. Dat hebben ze nooit gedaan. Daarom waren er de Neurenberg-processen aan het einde van de Tweede Wereldoorlog.”

“Als advocaat kan ik me niet gewoon achteroverleunen en zeggen dat ik 55 jaar van mijn carrière heb verspild. Ik moet kunnen zeggen dat ik hard heb gestreden voor een situatie waarin mensen verantwoordelijk worden gehouden. De wet heeft niet kunnen leveren. De wet is er, de instellingen zijn er, maar totdat regeringen respect beginnen te tonen voor de rechtsstaat en deze niet negeren, zijn er veel verschillende manieren waarop mensen verantwoordelijk kunnen worden gehouden. Als advocaten en als nadenkende leden van het publiek moeten we klaarstaan om de autoriteiten te dwingen hun werk daadwerkelijk te doen, want als wij het niet doen, zal niemand anders dat doen, en het zal alleen maar erger worden.”

Mansfield vervolgt: “De basisvrijheden die jij en ik genieten – vrijheid van vereniging, beweging, spraak enzovoort – zijn niet deelbaar. Wat ik daarmee bedoel, is dat je misschien aan de andere kant van de wereld woont, maar als jouw rechten op deze manier worden aangevallen, zijn het ook mijn rechten. Maak je geen illusies, als het daar gebeurt, kan het jou de volgende keer zijn.”

Deze benadering van mensenrechten is geen onderwerp dat alleen enkele liberale advocaten bezighoudt. Het is hard bevochten door andere mensen. Advocaten in het verleden hebben heel hard gevochten om het allemaal op te zetten.

Mansfield: “In dit specifieke geval, als je persoonlijk wordt aangevallen, heb je het recht om jezelf te verdedigen, maar alleen tot op zekere hoogte. Als je wordt aangevallen door iemand met een houten lepel, kun je geen machinegeweer gebruiken om hen te doden. Dit is ver voorbij zelfverdediging gegaan. Natuurlijk zullen zij [de aanvallers, in dit geval Israël] het altijd rechtvaardigen en zeggen dat het zelfverdediging is, maar je hoeft alleen maar te kijken naar wat ze hebben gedaan.”

“Veel van de slachtoffers zijn vrouwen, baby’s en kinderen, evenals artsen en journalisten. Zij zijn beschermde personen onder de wet. Naar mijn mening is het duidelijk een genocide omdat ze [Israëlische functionarissen] in verschillende verklaringen heel duidelijk hebben gemaakt dat ze willen dat Gaza van de kaart wordt geveegd.”

“Ik hoop dat het op de een of andere manier zal leiden tot een verandering in de harten en geesten van mensen. De leiders van de wereld hebben het recht om hier iets aan te doen, en ik denk dat onze eigen premier [VK Premier Keir Starmer] meer zou moeten doen dan hij nu doet.”

Mansfield sluit af: “Ik zou het beschrijven als een massale aanval en vernietiging van de mensheid. Het kan niet erger worden dan dat.”