Toenemende smeltwateroppervlakte in Oost-Antarctica duidt op nieuwe risico’s voor de wereldwijde zeespiegel

Onderzoek onthult groeiende smeltwatervijvers in Oost-Antarctica

Een onderzoek dat is uitgevoerd in samenwerking met de Universiteit van Liverpool heeft een trend ontdekt van toenemende oppervlakte smeltwater in Oost-Antarctica. In een ambitieuze nieuwe studie hebben zij de eerste maandelijkse dataset van oppervlakte smeltwater op Antarctica in hoge resolutie geproduceerd met behulp van satellietbeelden.

Het onderzoek roept vragen op over het toekomstige gedrag van het ijskap, aangezien er wordt voorspeld dat oppervlakte smeltwater steeds belangrijker zal worden voor het massaverlies van Antarctica naarmate de atmosferische temperaturen stijgen.

Toegenomen smeltwaterophoping

De studie, getiteld “Continent-wide mapping shows increasing sensitivity of East Antarctica to meltwater ponding,” gepubliceerd in Nature Climate Change, onthult een significante toename van de hoeveelheid smeltwater die zich ophoopt op de ijsoppervlakte rond de uitgestrekte Oost-Antarctische ijskap, met meer variabiliteit van jaar tot jaar.

Dit uitgebreide onderzoek, dat gebruikmaakt van cloud computing om meer dan 133.000 satellietbeelden te analyseren, benadrukt de groeiende invloed van atmosferische opwarming op de ijskappen van het continent. Het toont aan dat oppervlakte smeltwater gemiddeld een gebied van 3732 km² bedekte—meer dan twee keer de oppervlakte van Groot-Londen—tijdens elk smeltseizoen in Antarctica.

Hoewel het gebied met smeltwater aanzienlijk varieerde over het continent en tussen jaren, onthulde het onderzoek een zorgwekkend resultaat: het oppervlak van de ijskap in Oost-Antarctica lijkt gevoeliger te worden voor smeltwaterophoping.

Onder leiding van de Universiteit van York, omvat het onderzoek onderzoekers van de Universiteit van Liverpool, de universiteiten van Sheffield, Leeds en de British Antarctic Survey.

Antarctica is belangrijk voor ons allemaal

Dr. Pete Tuckett van de Universiteit van York legde uit dat het onderzoek het potentieel heeft om de manier waarop beleidsmakers het Antarctische continent beschouwen te veranderen en benadrukt de snelheid van verandering in de ijskappen. Hij zei: “Antarctica is traditioneel beschouwd als te koud voor substantiële oppervlakte smelting. Onze studie toont aan dat niet alleen oppervlakte smeltwater aanwezig is rond grote delen van de Antarctische rand, maar dat de hoeveelheid oppervlakte smeltwater in Oost-Antarctica toeneemt.”

De Antarctische ijskap bevat voldoende water om de wereldwijde zeespiegel met ongeveer 58 meter te verhogen, en onderzoekers zijn geïnteresseerd in het begrijpen van de impact van voortdurende stijgingen in de wereldwijde atmosferische temperatuur op het toekomstige gedrag van de ijskap.

James Lea, een professor in de glaciologie aan de Universiteit van Liverpool en UKRI Future Leaders Fellow, is een co-auteur van de studie. Hij zei: “Deze studie biedt een ongelooflijk belangrijke inzicht in hoe smeltwater rond Antarctica varieert. Dit is cruciaal voor het begrijpen van de stabiliteit van de Antarctische ijskap, aangezien we weten dat smeltwaterophoping kan leiden tot het ineenstorten van ijskappen. Wanneer deze drijvende ijskappen uiteenvallen, kunnen ze aanzienlijke volumes vast ijs in de oceaan vrijgeven, wat bijdraagt aan de stijging van de wereldwijde zeespiegel.”

Dr. Tuckett voegde toe: “Het is essentieel dat deze nieuwe dataset nu wordt gecombineerd met klimaatmodellen, andere satellietwaarnemingen en metingen ter plaatse om de onderliggende oorzaken van de toegenomen smeltwaterophoping in Oost-Antarctica en de potentiële toekomstige impact op de stabiliteit van de ijskap en zeespiegel beter te begrijpen.”

Het begrijpen van waar en waarom oppervlakte smeltwater in Antarctica verandert, is cruciaal voor het voorspellen van de toekomstige bijdrage van het continent aan onze oceanen. Het is een wereldwijd verhaal.