Steeds meer Nigerianen ontdekken een ‘ware’ religieuze weg in de Afrikaanse traditionele geloven
Waarom sommige Nigerianen het Christendom verlaten voor Afrikaanse spirituele overtuigingen
Religieuze waarnemers merken een groeiend aantal jonge mensen op die de Christelijke kerken verlaten ten gunste van inheemse spiritualiteit. Chidi Nwaohia, een traditionele priester, vertelt zijn verhaal vanuit zijn heiligdom in het zuidoosten van Nigeria.
Vanaf zijn vroege kindertijd pendelde het leven van Chidi Nwaohia tussen twee spirituele paden: het Christendom en de Afrikaanse traditionele religie. Op 59-jarige leeftijd vertelt hij dat zijn leven altijd door mysterie werd gekenmerkt. Hij groeide op als een toegewijde niet-denominationalistische Christen in Amachi Nsulu, nabij Aba.
Al vóór zijn eerste verjaardag verdween hij een nacht en werd de volgende ochtend gevonden in dezelfde greppel waar ze de dag ervoor zochten. Drie dagen later kreeg hij een plotselinge aanval en viel hij ernstig ziek. Zijn ouders brachten hem naar het ziekenhuis, maar toen zijn toestand niet verbeterde, zochten ze hulp bij een traditionele genezer. De dibia (priester en genezer) verklaarde dat zijn ziekte een teken was van Nwaohia’s onontkoombare bestemming om zijn mensen te leiden in de oude tradities van het Igbo-volk.
Ondanks de voorspelling die de dibia deed, ontving Nwaohia’s moeder het met scepsis, vanwege haar diepgewortelde Christelijke geloof. Op 17-jarige leeftijd werd Nwaohia gedoopt, maar op de dag van zijn doop kreeg hij een ongeluk. Hij concludeerde dat dit een teken was dat hij op het verkeerde pad zat.
Na nog een ongeluk in 1987, waarbij hij een mank been opliep, besloot hij de raad van een vriend op te volgen en een dibia om hulp te vragen. De dibia vertelde hem dat zijn roeping voor het priesterschap in de Afrikaanse traditionele religie nabij was. Op 23-jarige leeftijd vertelde hij zijn moeder wat de dibia had gezegd, en zij onthulde eindelijk de voorspelling over hem. Dit gaf hem de helderheid om zijn nieuwe spirituele rol geleidelijk te aanvaarden.
Nwaohia werd in 1993 officieel tot dibia gewijd in een uitgebreide ceremonie met gebeden, zuiveringsrituelen en initiaties. De traditionele religie biedt vaak een alternatief voor jongeren die zich niet langer thuis voelen in de Christelijke kerken.
Religieuze waarnemers merken een trend op van toenemende apathie jegens het Christendom, wat sommigen toeschrijven aan de focus van sommige predikanten op materieel welzijn in plaats van spiritueel welzijn. Dit leidt jongeren ertoe om alternatieve religieuze opties te overwegen.
In Nigeria, waar Christendom al sinds de 15e eeuw aanwezig is, hebben veel mensen voorheen een religieus systeem gevolgd dat gebaseerd was op diepe verbindingen met voorouders en lokale goden. Tegenwoordig ervaren veel nieuwe gelovigen weerstand van hun families. Nwaohia’s moeder was aanvankelijk niet blij met zijn beslissing om dibia te worden.
De sociale stigma’s rond traditionele geloofsovertuigingen zorgen ervoor dat veel mensen angstig zijn om zich uit te spreken over hun spirituele keuzes. Toch zien veel volgers van de Afrikaanse traditionele religie de mogelijkheid om zowel Christelijke als traditionele rituelen te combineren, wat leidt tot een harmonieuze co-existentie.
De zoektocht naar persoonlijke overtuiging stimuleert een terugkeer naar een geloof dat veel Afrikanen met hun roots verbindt. Dit groeiende aantal jongeren dat de traditionele religie omarmt, kan een bedreiging vormen voor de dominantie van het Christendom in de toekomst.
Voor velen is de aantrekkingskracht van traditionele religie ook geworteld in de perceptie dat het hen kan helpen bij het verkrijgen van materieel welzijn. Dit heeft geleid tot een toenemende belangstelling van jongeren voor Afrikaanse spirituele overtuigingen.
De veranderingen binnen de religieuze landschappen in Nigeria zijn zichtbaar, met steeds meer jonge mensen die zich tot traditionele geloven wenden, en het blijft een onderwerp van discussie onder religieuze leiders en gemeenschappen.
Het is een complexe situatie waarin de spirituele zoektocht van individuen zich voordoet in een context van sociale en culturele veranderingen. De weg naar een nieuw spiritueel pad kan uitdagingen met zich meebrengen, maar biedt ook mogelijkheden voor groei en begrip.
