Simulatie toont aan dat sleepnetvisserij en baggeren invloed hebben op de processen achter de natuurlijke productie van oceaanalkaliteit
Natuurlijke alkaliniteit van de zeebodem (AT) generatie.
Een team van mariene wetenschappers aan de Universiteit van Antwerpen in België, in samenwerking met een collega van de Universiteit van Otago in Nieuw-Zeeland, heeft ontdekt dat hun gemaakte simulaties aantonen dat sleepnetten en baggeren invloed hebben op de processen achter de natuurlijke productie van alkaliniteit in de oceanen.
In hun paper, gepubliceerd in het tijdschrift Science Advances, wijzen Astrid Hylén, Filip Meysman en Sebastiaan van de Velde erop dat dergelijke veranderingen de zee kunnen beletten om evenveel kooldioxide op te slaan als anders het geval zou zijn, wat de impact op het verzachten van klimaatverandering vermindert. Eerder onderzoek heeft gesuggereerd dat ongeveer 30% van het door mensen in de atmosfeer vrijgegeven kooldioxide door de wereldzeeën wordt geabsorbeerd. Dit heeft geleid tot een toename van de verzuring, wat schade aan koraalriffen en mogelijk andere ecosystemen heeft veroorzaakt.
In deze nieuwe studie merkt het onderzoeksteam op dat er weinig onderzoek is gedaan naar het vermogen van de zee om kooldioxide te absorberen op plaatsen waar de zeebodem wordt verstoord door menselijke activiteiten, zoals sleepnetten of baggeren om de waterdiepte te vergroten. Om meer te leren over dergelijke impact, bouwden de onderzoekers een computersimulatie.
Het team verzamelde eerst gegevens uit de echte wereld die de koolstofflux van de zeebodem en de pH- en zuurstofniveaus in de tijd beschrijven op plekken waar sleepnetten en baggeren hebben plaatsgevonden. Vervolgens berekenden ze de resultaten van chemische reacties die optreden wanneer dergelijke activiteiten plaatsvinden. Daarna voegden ze gegevens toe over wereldwijde bagger- en sleepnetactiviteiten om de wereldwijde impact van deze activiteiten te berekenen.
Het onderzoeksteam ontdekte dat de simulatie aantoonde dat er ongeveer 2 tot 8 teragram kooldioxide in de zee wordt vrijgegeven, waarvan een groot deel terug de atmosfeer in komt—ongeveer gelijk aan de uitstoot van 1 miljoen huishoudens.
De onderzoekers erkennen dat de hoeveelheid kooldioxide die door sleepnetten en baggeren wordt vrijgegeven relatief klein is vergeleken met veel grotere bronnen, zoals auto’s of kolencentrales, maar benadrukken ook dat elke vermindering zou kunnen helpen om de opwarming van de aarde te beperken. Ze stellen voor om nieuwe soorten apparatuur te ontwikkelen om zeeleven op de bodem van de zee te vangen of om de locaties van sleepnetten en baggeren te veranderen om de koolstofemissies van de zeebodem in de komende jaren te verminderen.
