Salton Sea: Lithiumrijke Regio als Probleemgebied voor Kinderlijke Ademhalingsproblemen

Het Salton Sea, ontstaan door een toevallige doorbraak van een kanaalsysteem in 1905, werd tot voor kort voornamelijk gevoed door irrigatiewater van omliggende landbouwgrond. Recent onderzoek van de USC toont aan dat door de wind verspreid stof van het krimpende Salton Sea de ademhalingsgezondheid van kinderen in de buurt schaadt, wat leidt tot astma, hoesten, piepende ademhaling en verstoorde slaap.

De bevindingen geven ook aan dat kinderen die het dichtst bij het meer wonen en dus meer blootgesteld worden aan stof in de lucht, mogelijk het meest getroffen zijn. De studie, gepubliceerd in Environmental Research, ontdekte dat 24% van de kinderen in het gebied astma heeft, wat veel hoger is dan het nationale gemiddelde van 8,4% voor jongens en 5,5% voor meisjes. Dit abnormaal hoge percentage roept zorgen op bij gezondheidsdeskundigen over de gezondheid van kinderen in deze overwegend laaginkomensgemeenschap van kleur, 150 mijl ten zuidoosten van Los Angeles.

Bovendien zeggen experts dat het stofprobleem waarschijnlijk zal verergeren in een warmer klimaat, omdat verdamping steeds meer van de bodem van het meer blootlegt, wat leidt tot meer stofdeeltjes in de lucht.

Salton Sea en gezondheid: Bewaringsinspanningen verergeren het probleem. Ironisch genoeg verergeren succesvolle waterbesparingsinspanningen het probleem. Terwijl staatsbewakers de landbouwafvoer die in het Salton Sea stroomt verminderen, verdwijnt het meer langzaam. Een combinatie van ontwikkeling en lithiumwinning kan meer economische kansen beloven—en een toename van vrachtverkeer zal waarschijnlijk meer stof opwerpen en ademhalingsproblemen verergeren.

“Deze plattelandsgemeenschappen die te maken hebben met milieurechtvaardigheid ondervinden gezondheidsgevolgen door lokale stofincidenten,” zei eerste auteur Jill Johnston, een universitair hoofddocent milieugezondheid aan de USC. “De landbouwindustrie in de Imperial Valley heeft buitensporige hoeveelheden water gebruikt, maar een van de gevolgen van waterbesparing is de afname van het meer.”

Het Salton Sea werd per ongeluk gecreëerd in 1905 door een doorbraak van een kanaalsysteem. Tot voor kort werd het meer voornamelijk ondersteund door irrigatiewater van aangrenzende landbouwgrond. In de afgelopen twee decennia heeft de afname van de waterstroom echter 16.000 nieuwe acres van de bodem blootgelegd—en veel stof. Zoute meerbodems bevatten doorgaans verschillende schadelijke deeltjes—sulfaat, chloride, pesticiden en giftige metalen zoals arseen, lood en chroom.

Om de relatie tussen luchtstof en ademhalingsgezondheid beter te begrijpen, wervden onderzoekers 722 schoolgaande kinderen uit de overwegend Latino/Hispanische gemeenschap tussen 2017 en 2019. Ouders en voogden vulden een enquête van 64 vragen in over de gezondheidsgeschiedenis van hun kind in de afgelopen 12 maanden, inclusief episodes van astma, een dagelijkse hoest gedurende drie maanden achtereen, verstopping of overmatige slijmvorming gedurende drie maanden achtereen.

Onderzoekers gebruikten vervolgens gegevens van een netwerk van luchtmonitoren om de blootstelling aan “stofincidenten” te schatten waarbij de uurlijks concentraties stof meer dan 150 microgram per kubieke meter overschreden. De monitoren meten de niveaus van fijnstof in de lucht, waaronder PM2.5-deeltjes (typisch afkomstig van verkeer en verbranding) en de grotere PM10-deeltjes (typisch stof en grond).

Afstand en gezondheid: De onderzoekers berekenden ook de afstand van het huis van het kind tot de rand van het Salton Sea. Deelnemers die binnen 11 kilometer van het meer woonden, werden voor de analyse als “dichtbij” beschouwd. Het onderzoek toonde aan dat stofincidenten een grotere impact hadden op piepende ademhaling en slaapstoornissen bij kinderen die het dichtst bij het meer woonden. Bovendien resulteerde elke afwijking van de gemiddelde jaarlijkse fijnstofconcentratie PM2.5 in een stijging van respectievelijk 3,4 en 3,1 procentpunten in symptomen van piepende ademhaling en bronchitis.

“De gemeenschap vermoedde al lange tijd dat luchtvervuiling in de buurt van het meer de gezondheid van kinderen zou kunnen beïnvloeden,” zei Johnston, “maar dit is de eerste wetenschappelijke studie die suggereert dat kinderen die dicht bij de terugtrekkende kustlijn wonen, mogelijk ernstigere directe gezondheidseffecten ervaren. Het beschermen van de volksgezondheid moet geïntegreerd worden in de plannen voor mitigatie.”