Ripple-effect: In de VS belastanti-immigrantenbeleid de zorg voor kinderen en ouderen

Economische gevolgen van anti-immigrantenbeleid in de VS: impact op kinder- en ouderenzorg

In de Verenigde Staten zijn immigranten bang om naar hun werk te komen, wat de tekort aan arbeidskrachten in belangrijke sectoren verergert. Camila, een 22-jarige studente, merkte het op toen ze in februari 2025 bij een gezin in Noord-Texas arriveerde. Hoewel ze geen legale documenten heeft, was dat voorheen nooit een probleem. Veel gezinnen betalen hun kinderopvangmedewerkers in contanten, maar het nieuwe gezin bleek een interessante uitdaging. Het huis was gevuld met Trump-paraphernalia, wat haar zorgen baarde, vooral omdat de vader voor Fox News werkt.

Camila besloot haar geheim te bewaren en zich te concentreren op de zorg voor de kinderen. Deze ongemakkelijke situatie weerspiegelt een groter probleem. Immigrant arbeid, inclusief ongedocumenteerde werknemers, is van cruciaal belang voor de kinderopvang, thuiszorg en ouderenzorg in de VS. Desondanks staan deze sectoren onder druk door het anti-immigrantenbeleid van de regering-Trump, dat de dreiging van massale deportaties met zich meebrengt.

Lori Smetanka, directeur van de National Consumer Voice for Quality Long-Term Care, zegt dat mensen niet komen opdagen voor werk uit angst voor invallen op de werkplek. Kinderen maken zich ook zorgen over de terugkeer van hun ouders aan het einde van de dag.

Economische impact van massale deportaties

Economisten hebben de verwoestende gevolgen van massale deportaties voor de economie gedocumenteerd. Organisaties zoals de American Immigration Council tonen aan hoeveel immigranten bijdragen aan de Amerikaanse economie door belastingen en koopkracht. Bepaalde sectoren zijn echter bijzonder kwetsbaar voor veranderingen in het immigratiebeleid.

Smetanka wijst erop dat de huidige beleid veranderingen de mogelijkheid van immigranten om naar de VS te komen en daar te blijven, beïnvloedt. Dit heeft gevolgen voor hun vermogen om de nodige diensten in hun gemeenschappen te leveren. Vroeg in zijn tweede termijn schafte Trump richtlijnen af die immigratie-invallen bij scholen, kerken en werkplekken beperkten.

De president heeft ook de toekenning van H-1B visa vertraagd, wat de toegang tot werk voor immigranten nog verder bemoeilijkt. Ondanks zijn retoriek over de noodzaak van arbeidskrachten, heeft de regering legale paden voor immigratie beperkt door het bevriezen van het vluchtelingenprogramma.

De gevolgen voor zorgsectoren

Wendy Cervantes van The Center for Law and Social Policy merkt op dat deze veranderingen immigrant gezinnen “van alle kanten aanvallen”. Haar organisatie hielp recentelijk kinderopvangverleners in de VS met technische ondersteuning, waarbij meer dan 1.000 mensen deelnamen, aangedreven door de stress en angst die het nieuwe immigratiebeleid met zich meebracht.

Administrateurs in de kinderopvang leren nu over de complexiteit van huiszoekingsbevelen en welke documentatie nodig is om legaal te mogen werken in hun faciliteiten. “Deze kennis geeft hen tenminste enige controle,” zegt Cervantes, “maar het is een angstaanjagende situatie.”

De impact op gezinnen en de wens om te blijven

Cervantes hoopt dat mensen beseffen hoeveel hun leven wordt beïnvloed door immigranten, vooral in sectoren zoals kinderopvang en ouderenzorg. Ongeveer 20 procent van alle Amerikaanse senioren woont in landelijke gebieden, en recentelijk zijn er 40 nieuwe counties ontstaan die een tekort aan verpleeghuizen hebben, waardoor bewoners lange afstanden moeten afleggen voor zorg.

Wanneer een verpleeghuis sluit, ontstaat er een grote leemte in de gemeenschap, waarbij veel mensen hun baan verliezen en patiënten moeite hebben om nieuwe zorg te vinden. Smetanka benadrukt dat het belangrijk is te onthouden hoeveel immigranten willen blijven en werken in de VS, en dat de zorgsector populair blijft onder hen.

Camila, de nanny uit Noord-Texas, is bereid lange uren te werken voor weinig geld. Ze houdt van werken met kinderen en probeert een balans te vinden tussen haar studie en haar werk. “Met alles wat er in de wereld gebeurt, weet ik niet wat de toekomst voor mij in petto heeft,” zegt ze. “Ik neem het dag voor dag, week voor week, maar ik weet dat ik wil blijven. Ik ben gewoon blij dat ik hier ben.”