Politiek en Honger: Gaza Ontvangt Bericht over Israël’s Besluit om UNRWA te Verbieden

Politiek en honger: Gaza reageert op Israël’s beslissing om UNRWA te verbannen

Bewoners en ontheemden in Gaza worden geconfronteerd met de Israëlische beslissing om een essentiële levenslijn voor hun bestaan te snijden. Tot vanmorgen had de 38-jarige Hussam Abu Ghaban nog niet gehoord van de beslissing van de Israëlische Knesset om het agentschap dat verantwoordelijk is voor het welzijn van zijn familie te verbannen. Nu, met de goedkeuring van twee wetsvoorstellen die het agentschap uit Israël verbannen en de mogelijkheid om in Gaza te opereren verstikken, weet de familie niet wat te doen.

“Mensen zullen honger lijden,” zei Abu Ghaban terwijl hij de impact van het nieuws overwoog. Hij, zijn vrouw Ola en hun acht kinderen waren begin november gevlucht uit het Shati-vluchtelingenkamp in het noorden van de Gazastrook naar de relatief veilige omgeving van een kamp in Deir el-Balah, beheerd door UNRWA. Ondanks dat het kamp overvol en onderbemand is, biedt het enige steun aan de 1,9 miljoen ontheemde mensen in Gaza.

“De steun van UNRWA is cruciaal geweest,” vertelde Abu Ghaban via een vertaler. “Ze bieden essentiële diensten zoals gezondheidszorg, onderwijs en voedsel, en beheren het kamp,” voegde hij eraan toe, terwijl hij uitlegde hoe zijn gezin, dat nu in een tent leeft, afhankelijk is van het UN-agentschap voor de schaarse basisbehoeften die door de Israëlische checkpoints komen.

Abu Ghaban kon zich niet voorstellen hoe zijn gezin zou overleven zonder de steun van UNRWA, die generaties lang aan hen was verleend sinds hun ontheemding uit hun dorp Hiribya om plaats te maken voor de nieuwe staat Israël tijdens de Nakba in 1948. Sindsdien, door Israël uitgesloten van terugkeer, is hun ontheemding generaties lang geworden.

“Zonder de steun van de VN zouden vluchtelingen het moeilijk hebben om te overleven,” zei hij. “Mensen zouden honger lijden, wat kan leiden tot toenemende geweld.” Hij beschreef de enclave als al aangetast door honger, angst en instabiliteit. Het leven is al moeilijk genoeg, zei hij, en toen ze arriveerden was er geen ruimte in het officiële kamp. Nu bestaan ze aan de rand, maar nog steeds onder de zorg van de VN.

Abu Ghaban wees op het plastic zeil dat UNRWA had geleverd om hun tent te bedekken. Hij had nog niets om de ruwe, onveilige grond voor zijn kinderen, de jongste pas zes jaar, veiliger te maken. Het leven in Deir el-Balah is zwaar voor de jeugd, vertelde Abu Ghaban. “Ze zijn gedwongen zich alleen op overleven te concentreren, maar ik zie dat ze hun vorige leven nog steeds herinneren. De recreatieve activiteiten van UNRWA helpen om de druk te verlichten.”

“De kinderen uiten nog steeds hun hoop door te tekenen,” zei hij, terwijl hij wees naar de kinderlijke tekening op de wand van de tent van een gezin dat naar huis gaat.

De wetgeving die veel van de hulp aan de familie Abu Ghaban zal stopzetten, zal 90 dagen na de melding van de Israëlische buitenlandse minister aan de VN wet worden. Bovendien, zonder een alternatieve humanitaire organisatie die in de wetgeving is aangewezen om UNRWA te vervangen, staan de gevolgen voor de mensen in Gaza op het spel om catastrofaal te zijn.

Binnen de enclave fungeert UNRWA als wat zijn woordvoerder Jonathan Fowler beschrijft als de “ruggengraat” van de internationale humanitaire operatie in Gaza. Zonder UNRWA zou deze hulpoperatie in Gaza instorten. De situatie in Gaza is nog nooit zo wanhopig geweest. In het noorden, waar de toegang strikt gecontroleerd wordt door het Israëlische leger, dreigt hongersnood als internationale bezorgdheid over de belegering van het gebied, ontkend door de Israëlische regering, blijft groeien.

“Een dergelijke stap door een VN-lidstaat tegen een organisatie die door de VN Algemene Vergadering is gemandateerd is ongekend en gevaarlijk,” zei Fowler. “Het schendt de verplichtingen van de staat Israël onder het internationaal recht en zou een tegenslag zijn voor duurzame vredesinspanningen en voor het bereiken van een diplomatische oplossing voor het decennialange Israëlisch-Palestijnse conflict.”

De politiek van honger

De langdurige campagne van Israël tegen UNRWA is tijdens de oorlog op Gaza escaleren en omvat een lijst van nog niet bewezen beschuldigingen van steun aan de strijders van Hamas. Desondanks heeft UNRWA geprobeerd om ter plaatse in Gaza te werken om de effecten van een militaire campagne van Israël te verzachten, die door het Internationaal Gerechtshof in zijn uitspraak van januari als een potentiële genocide wordt beschouwd. In het licht van internationale druk, ongekend tijdens de 13 maanden van totale oorlog op Gaza, stemde de Israëlische Knesset met overweldigende meerderheid voor de ban op het agentschap, wat mogelijk het fragiele netwerk van hulp dat tot nu toe de bevolking van Gaza heeft weten te ondersteunen, in elkaar laat storten.

Zelfs de dichtstbijzijnde bondgenoot van Israël, de Verenigde Staten, heeft de ernst van de situatie erkend. Een ambtenaar van het ministerie van Buitenlandse Zaken erkende eerder deze week zowel de ernstige humanitaire situatie in Gaza, vooral in het noorden, als de rol van UNRWA bij het verzachten daarvan.

Een van de opstellers van de Israëlische wetgeving die UNRWA verbiedt, Yulia Malinovsky, verwierp de zorgen van de VS als onaanvaardbare inmenging in de interne aangelegenheden van Israël. “Ik feliciteer en bedank de leden van de Knesset van verschillende politieke stromingen voor het aannemen van de wetten die vanavond een einde maken aan de voortdurende schande van samenwerking met UNRWA,” zei de extreemrechtse provocateur en minister van Nationale Veiligheid Itamar Ben-Gvir.

“Wie de veiligheid van de staat Israël schaadt, zal door de staat Israël worden geschaad,” voegde hij eraan toe. “Het was overduidelijk. Dit verenigt officieel en onofficieel Israël in hun volledige onverschilligheid voor de situatie van de Palestijnen.”

Goldberg vervolgde door de onderliggende motivaties van de wetgeving te beschrijven als sinisterer dan wat hij het “haat” van de Israëlische nederzettingsbeweging noemde, die erop gericht is Palestijnen te onteigenen en zelfs te doden. “Dit is veel erger,” zei hij, “Dit is onverschilligheid. Israël geeft gewoon niet om de Palestijnen.”

Ten slotte, sprak Goldberg over de uitdaging die de Knesset heeft gedaan in het licht van internationale oproepen tot terughoudendheid: “We zijn een stap dichterbij gekomen bij Israëls uiteindelijke doel, namelijk volledige straffeloosheid voor wat het ook wil doen, wanneer het maar wil, vrij van de internationale gemeenschap.”