Palestijnen die door Israël in de Westelijke Jordaanoever worden verdreven, hebben nergens een toevluchtsoord

Kenmerken | Israël-Palestina-conflict

De Palestijnen die door Israël in de Westelijke Jordaanoever zijn verdreven, hebben nergens om naartoe te gaan. Palestijnen in de bezette Westelijke Jordaanoever maken zich zorgen over de toekomst nu Israël zijn agressie tegen vluchtelingenkampen opvoert.

In februari heeft het Israëlische leger het Nur Shams-vluchtelingenkamp in de bezette Westelijke Jordaanoever bestormd. Huizen werden gesloopt, winkels werden vernield en wegen werden opgegraven. Nur Shams ligt net buiten de noordelijke kuststad Tulkarem, die de afgelopen jaren steeds gewelddadiger is aangevallen door Israël, vooral in het vluchtelingenkamp van Tulkarem.

De snelle en opzettelijke vernietiging van de kampen Tulkarem en Nur Shams heeft duizenden inwoners op de vlucht gedreven en talloze levens in enkele dagen ontwricht. Hamdan Fahmawi’s winkel werd tijdens de aanvallen beschadigd en vernield – de derde keer in een jaar. Op 26 februari besloot de 46-jarige, die het gebied had verlaten, om samen met zijn 17-jarige zoon en enkele medewerkers terug te keren om zijn winkel in Nur Shams te inspecteren en wat contant geld en belangrijke papieren op te halen.

“Israëlische soldaten zeiden ons uiteindelijk dat we eruit moesten [uit de winkel en het kamp moesten vertrekken], dus dat deden we. Een van hen richtte zijn wapen op ons en we voelden ons in gevaar, maar gelukkig raakte niemand gewond,” zei Fahmawi.

Verdringing

Sinds de aanvallen van Israël op de Westelijke Jordaanoever op 21 januari zijn begonnen – dagen nadat het zijn verwoestende oorlog tegen Gaza moest onderbreken – hebben Israëlische soldaten minstens 40.000 Palestijnen met geweld uit hun huizen in de kampen verdreven. Het verklaarde doel van de nieuwe aanvallen van Israël, genaamd Operatie IJzeren Muur, is om “door Iran gesteunde groepen” die verbonden zijn aan Hamas en de Palestijnse Islamitische Jihad (PIJ) in drie vluchtelingenkampen: Jenin, Tulkarem en Nur Shams, uit te schakelen.

In 2021 vormden wanhopige en gekwetste Palestijnse jongeren ad-hoc gewapende groepen om zich te verzetten tegen de steeds diepergaande Israëlische bezetting, volgens een rapport van de International Crisis Group. Echter, zij vormen nauwelijks een bedreiging voor Israëlische soldaten of illegale kolonisten; ze komen voornamelijk in conflict met Israëlische veiligheidsdiensten tijdens invallen in de kampen.

Israël heeft nog steeds geprobeerd de capaciteiten van de gewapende groepen te overdrijven – ze als Iraanse volmachten te framen – om de vernietiging van kampen en het verdreven van duizenden Palestijnen te rechtvaardigen als onderdeel van een groter plan om het leven van Palestijnen in de bezette Westelijke Jordaanoever ondraaglijk te maken, zeggen analisten, inwoners en mensenrechtenwaarnemers.

“Ik denk dat de mensen [die zijn verdreven] verloren zijn en niet zeker weten wat ze moeten doen of wat hun volgende stappen zullen zijn,” zei Murad Jadallah, een mensenrechtenonderzoeker bij Al-Haq, een Palestijnse mensenrechtenorganisatie.

Israëlische soldaten houden toezicht terwijl Palestijnen hun huizen verlaten voor veiligheid tijdens een inval van het leger in het Nur Shams-vluchtelingenkamp nabij Tulkarem in de bezette Westelijke Jordaanoever, 10 februari 2025.

Nourdeen Ali, 17, vertelde dat veel gezinnen uit Nur Shams zijn gevlucht of hun huizen hebben verloren en bij familie en vrienden net buiten het kamp zijn gaan wonen. Maar toen werden velen voor de tweede keer verdreven toen Israëlische troepen de huizen rondom Nur Shams bestormden en meer gezinnen eruit zetten.

“Wat er gebeurt, is dat de Israëli’s [een buurt binnenkomen] en een willekeurig huis innemen … en dan kan niemand in dat gebied zijn huis binnen of buiten zonder het risico te lopen om neergeschoten of gearresteerd te worden,” zei hij.

‘Mensen zullen teruggaan’

Israël’s ondoordachte aanvallen dwingen duizenden mensen om onderdak te zoeken in scholen, moskeeën en voetbalvelden, zeggen inwoners, die toevoegen dat de enige hulp die beschikbaar is van Palestijnen komt die zich mobiliseren om basisnoodhulp te bieden – door dekens, beddengoed, voedsel en water te doneren. Ali gelooft dat de meeste Palestijnen naar hun huizen in de kampen zullen terugkeren zodra Israël zijn aanvallen stopt.

Fahmawi voegt toe dat de meeste mensen uit het kamp te arm zijn om in de grotere steden te leven, dus ze zullen terugkeren naar Nur Shams, zelfs als Israël zijn aanwezigheid verankert om Palestijnen te intimideren en te pesten.

Rijkere Palestijnen hebben andere overwegingen. Jadallah zei dat een goede vriend met zijn gezin naar Jordanië is verhuisd uit angst dat Israël binnenkort Palestijnse steden zoals Tulkarem, Jenin en Ramallah op dezelfde manier zal aanvallen en vernietigen als de kampen. “Mijn vriend woonde vroeger in het Jenin-kamp, maar toen kreeg hij een goed inkomen, dus hij verhuisde met zijn gezin naar de stad Jenin,” legde Jadallah uit. “Ze hebben onlangs besloten om naar Jordanië te gaan en hun kinderen daar naar school te sturen, omdat de stad Jenin te gevaarlijk wordt,” voegde hij eraan toe, verwijzend naar de frequente militaire invallen van de Israëli’s die vaak burgers doelwit maken.

Fahmawi denkt niet dat vertrekken de Palestijnen veiliger zal maken. Hij verwijst naar de recente ontvoering van de Palestijnse PhD-student Mahmoud Khalil door de Amerikaanse Immigratie en Douane op 8 maart, ondanks dat Khalil een legale permanente verblijfsvergunning in de Verenigde Staten had. De regering van de Amerikaanse president Donald Trump heeft Khalil’s permanente verblijfstatus ingetrokken als straf omdat hij leiding gaf aan studentenprotesten aan de Columbia University tegen wat veel experts en mensenrechtenorganisaties beschrijven als de genocide van Israël in Gaza.