Ontkoppeling van wateropslag en neerslag in droge gebieden benadrukt menselijke impact
De toeschrijving van veranderingen in oppervlaktewateropslag aan neerslag, stroomgebiedhydrologie en menselijk waterbeheer.
Droge gebieden, gekenmerkt door een ariditeitsindex (AI) onder 0,65, beslaan ongeveer 45% van het aardoppervlak en ondersteunen meer dan 3 miljard mensen. Ernstige watertekorten in deze gebieden vormen aanzienlijke risico’s voor het welzijn van mensen en ecosystemen. Onze kennis van langdurige veranderingen in de oppervlaktewateropslag en de oorzaken daarvan is echter beperkt door onvoldoende gegevens van hoge kwaliteit met een adequate dekking en resolutie.
Om deze kritieke kwesties aan te pakken, heeft een onderzoeksteam van het Instituut voor Geografische Wetenschappen en Natuurlijke Hulpbronnenonderzoek (IGSNRR) van de Chinese Academie van Wetenschappen (CAS) en hun samenwerkingspartners multi-bron afstandsgegevens gebruikt om een maandelijkse tijdreeks van wateropslagveranderingen voor 105.400 meren en reservoirs in wereldwijde droge gebieden van 1985 tot 2020 te construeren. Hun studie werd gepubliceerd in Nature Water.
De resultaten onthulden dat de oppervlaktewateropslag in wereldwijde droge gebieden met 2,20 kubieke kilometer per jaar toenam, voornamelijk aangedreven door de aanleg van nieuwe reservoirs. Hoewel natuurlijke meren en oude reservoirs geen significante algemene trends vertoonden, waren ze goed voor de dynamiek van de wateropslag in 91% van de stroomgebieden in droge gebieden.
Verdere analyses gaven aan dat langdurige veranderingen in de opslag van deze waterlichamen voornamelijk verband hielden met menselijke activiteiten, waaronder antropogene klimaatverandering en waterresourcebeheer, in plaats van door veranderingen in neerslag, zoals eerder werd aangenomen.
Deze studie biedt waarnemingsgegevens over langdurige veranderingen in de oppervlaktewateropslag in wereldwijde droge gebieden en wijst deze veranderingen toe aan menselijke activiteiten. “De studie benadrukt een ontkoppeling tussen oppervlaktewateropslag en neerslag in droge gebieden, wat nieuwe uitdagingen met zich meebrengt voor de duurzaamheid van samenlevingen en ecosystemen,” zei Prof. Zhao Gang, eerste auteur van de studie.
Deze ontkoppeling benadrukt de rol van wereldwijde opwarming en menselijke activiteiten in het veroorzaken van langdurige hydrologische veranderingen. Dienovereenkomstig kan waterresourcebeheer dat uitsluitend is gebaseerd op neerslag, de beschikbaarheid van water overschatten of onderschatten. Integendeel, geïntegreerde waterresourceplanning zou rekening moeten houden met klimaat, kenmerken van het stroomgebied en menselijke activiteiten om de waterbeschikbaarheid nauwkeuriger te beoordelen.
