Onderzoek naar ‘actieve mobiliteit’ onthult kansen voor het ontwerpen van wandel- en fietsvriendelijke steden

Onderzoek van UCLA en Google toont aan dat informele infrastructuur voor voetgangers en fietsers net zo effectief kan zijn in het aanmoedigen van wandelen en fietsen als formele netwerken in landen zoals Nederland.

Een nieuwe studie, gepubliceerd in de Proceedings of the National Academy of Sciences, onthult het transformerende potentieel van beleid dat wandelen en fietsen bevordert in steden over de hele wereld. Het onderzoek, uitgevoerd door onderzoekers van UCLA en Google, analyseerde reisgegevens van meer dan 11.500 steden in 121 landen, waardoor het de meest uitgebreide wereldwijde beoordeling tot nu toe van actief transport is.

De bevindingen tonen aan dat een hogere dichtheid en het herontwerpen van straten om actieve mobiliteit veiliger en comfortabeler te maken, de sterkste voorspellers zijn van hoge wandel- en fietspercentages. Als elke stad zijn netwerk van fietspaden zou uitbreiden en straten zou herontwerpen zoals in Kopenhagen, Denemarken, zouden de wereldwijde wandel- en fietspercentages met 412 miljard mijl, of 663 miljard kilometer, per jaar toenemen. Dit zou leiden tot een geschatte 6% reductie in wereldwijde CO2-uitstoot en $435 miljoen aan gezondheidsvoordelen. Deze beleidsmaatregelen ter bevordering van wandelen en fietsen kunnen ook verkeersdoden, luchtvervuiling en stress voor weggebruikers verminderen.

Adam Millard-Ball, hoofdauteur en directeur van het UCLA Institute of Transportation Studies, benadrukte hoe lokale planningsbeslissingen de manier waarop mensen zich verplaatsen beïnvloeden. “De manier waarop steden hun straten ontwerpen, vormt fundamenteel hoe mensen zich verplaatsen, vooral voor korte ritten. Zijn er trottoirs? Fietspaden? Hoe breed zijn de rijstroken?” zei Millard-Ball. “In deze studie tonen we aan dat deze schijnbaar lokale planningskeuzes, gemaakt in duizenden steden over de wereld, gezamenlijk grote verschuivingen in wereldwijde klimaateffecten kunnen aansteken.”

Voordelen van fietsvoorzieningen voor broeikasgassen

Dit onderzoek van het UCLA-vervoerinstituut en Google markeert een belangrijke vooruitgang in het begrijpen van actieve reispatronen wereldwijd. Het is de eerste studie die wereldwijd consistente gegevensanalyse biedt over een diverse reeks stadsgroottes, inkomensniveaus en geografische gebieden. Met meer dan 14 keer zoveel steden als de op één na grootste studie vertegenwoordigt de dataset naar schatting 41% van de wereldwijde stedelijke bevolking, wat ongekende inzichten biedt in hoe stedelijke vorm en lokaal beleid wandelen en fietsen wereldwijd vormgeven.

De studie maakt gebruik van gegevens van Google’s Environmental Insights Explorer, dat geaggregeerde en geanonimiseerde locatiegeschiedenisgegevens van gebruikers die zich hiervoor hebben aangemeld, gebruikt. EIE stelde de onderzoekers in staat om het aantal en de modaliteit van ritten te identificeren, samen met de afstand die per modaliteit binnen een bepaalde stad wordt afgelegd.

Om deze onderzoeksinzichten om te zetten in actiegerichte strategieën voor veiligere steden, heeft het onderzoeksteam ook een begeleidend handboek uitgebracht voor stadsleiders en vervoersplanners. Het handboek distilleert belangrijke bevindingen uit de studie in gegevensgedreven aanbevelingen, gekoppeld aan casestudy’s van acht succesvolle steden wereldwijd.

Elke casestudy benadrukt specifieke beleidsinitiatieven die hebben geleid tot opmerkelijk hoge percentages van wandelen en fietsen. Belangrijker is dat ze illustreren dat er geen one-size-fits-all benadering is en dat succesvolle infrastructuur voor actieve mobiliteit niet beperkt is tot één stad of regio.

De aanpak stelde onderzoekers in staat om wandel- en fietsgewoonten in regio’s te analyseren die historisch ondervertegenwoordigd zijn in onderzoek naar vervoer in de Engelse taal, waaronder Latijns-Amerika, Zuid-Azië, Japan en Sub-Sahara Afrika.

In Nairobi, Kenia, bijvoorbeeld, hebben informele handelaren deelgenomen aan het ontwerpproces voor verbeteringen voor voetgangers, en de stad stelt minstens 20% van het vervoersbudget beschikbaar voor niet-gemotoriseerd vervoer. In Osaka, Japan, benadrukken smalle straten en langzaam rijdend verkeer de manieren waarop meer informele infrastructuur voor voetgangers en fietsers net zo effectief kan zijn in het aanmoedigen van wandelen en fietsen als de formele netwerken die in Kopenhagen en Amsterdam worden gezien.

Weersomstandigheden en actieve mobiliteit

Het uitbreiden van de lijst van top steden die vriendelijk zijn voor wandelen en fietsen onthulde een andere belangrijke inzicht: het weer heeft geen grote impact op actieve mobiliteit. Sommige van de hoogste percentages actieve mobiliteit worden gevonden in de sneeuw van Montreal en Kopenhagen, en in de hitte en vochtigheid van Kolkata, India, en Dhaka, Bangladesh. Dit vergroot aanzienlijk de mogelijkheden voor steden in gebieden met strengere winters of zomers om te investeren in infrastructuur en beleid voor voetgangers en fietsers.

“Kopenhagen en Amsterdam krijgen terecht veel aandacht voor hun straatontwerpen van wereldklasse die voetgangers en fietsers voorop stellen. Maar zij zijn niet de enige succesverhalen,” zei Millard-Ball. “Steden zoals Osaka, Buenos Aires en Nairobi hebben heel andere paden gevolgd en toch indrukwekkende resultaten behaald. De les is duidelijk: je hoeft Kopenhagen niet te repliceren om je stad wandel- en fiets vriendelijk te maken.”