Nieuwe inzichten in het herstel na cyclonen kunnen voorspellingsmodellen voor extreme weersomstandigheden verbeteren
Een studie onder leiding van Siddhant Kerhalkar, een Ph.D. student aan de UMass Dartmouth School for Marine Science & Technology (SMAST), werpt nieuw licht op het herstel van thermische structuren in de oceaan na de passage van cyclonen. Dit is een gebied binnen de oceanografie dat grotendeels onontgonnen is gebleven vanwege de schaarste aan directe observaties vanaf schepen. Dit onderzoek verbetert ons begrip van hoe de oceaan herstelt na cyclonen, wat essentieel is voor het verbeteren van klimaatsmodellen en het voorspellen van extreme weersomstandigheden.
De studie is gepubliceerd in het tijdschrift Geophysical Research Letters. Als onderdeel van een internationale onderzoeks samenwerking in de Arabische Zee, hebben Kerhalkar en zijn co-auteurs Ankitha Kannad, Alex Kinsella, Amit Tandon, Janet Sprintall en Craig M. Lee gegevens geanalyseerd die zijn verzameld van de R/V Thompson tijdens een veldcampagne in 2023, gericht op het onderzoeken van de nasleep van Cycloon Biparjoy.
Hun bevindingen onthullen dat de langzame beweging van de cycloon, in combinatie met de moessonwinden, kleine oceanografische processen in gang zette die asymmetrische temperatuur-, zoutgehalte- en snelheidsstructuren creëerden binnen de wake van de cycloon. Dit is de eerste keer dat dergelijke metingen zijn uitgevoerd in de Arabische Zee, die, hoewel deze de afgelopen jaren abnormaal warm is, minder bestudeerd is dan veel andere oceanen ter wereld.
Deze waarnemingen zijn gemaakt als onderdeel van het programma “Enhancing Knowledge of the Arabian Sea Marine environment through Science and Advanced Training (EKAMSAT),” dat gericht is op het verwerven van hedendaagse oceanografische en atmosferische datasets die cruciaal zijn voor het verbeteren van de voorspellende vaardigheden van operationele moessonmodellen en het waarborgen van de veiligheid van schepen op zee.
“Ons onderzoek toont aan dat deze kleine oceanische processen, meestal submesoschaalprocessen genoemd, een cruciale rol spelen in het versnellen van het herstel van de thermische structuur van de oceaan na een cycloon,” aldus Kerhalkar. “Dit heeft grote implicaties voor het transport van oceaanwarmte, de distributie van voedingsstoffen en de voorspelbaarheid van het weer, vooral voor moessonvoorspellingen.”
De studie benadrukt hoe deze oceanische processen mogelijk de uitwisseling van warmte tussen lucht en zee en de algemene klimaatdynamiek kunnen beïnvloeden. Dit biedt waardevolle inzichten voor het verbeteren van voorspellingen van stormgedrag en variabiliteit van de moesson. De Indiase moesson heeft directe invloed op bijna een derde van de wereldbevolking, waardoor dit onderzoek de noodzaak onderstreept van het begrijpen van deze mechanismen voor klimaatvoorspelling en rampenvoorbereiding.
“Dit werk draagt bij aan onze groeiende kennis van ocean-atmosfeerinteracties, vooral in gebieden die worden beïnvloed door sterke tropische systemen,” zei Amit Tandon, co-auteur en professor in de werktuigbouwkunde en estuariene en oceaanwetenschappen aan UMass Dartmouth. “Siddhants onderzoek biedt nieuwe observatiegegevens die zullen helpen om voorspellende modellen voor extreme weersomstandigheden te verfijnen.”
