Nieuw onderzoek brengt ideale locaties in kaart voor klimaatbestrijdende herbebossing

Nieuwe Onderzoek naar Herbebossing en Klimaatverandering

Nieuw onderzoek van het Future Ecosystems for Africa-programma aan de Universiteit van Witwatersrand in Zuid-Afrika heeft de meest nauwkeurige kaarten gemaakt van gebieden waar herbebossing effectief kan bijdragen aan de bestrijding van klimaatverandering.

De studie identificeert wereldwijd 195 miljoen hectare waar boomherstel maximale klimaatvoordelen biedt zonder gemeenschappen of ecosystemen te schaden. Gepubliceerd in Nature Communications, en gebaseerd op 89 eerdere onderzoeksprojecten, biedt het de meest uitgebreide mapping tot nu toe van gebieden waar herbebossing optimale klimaatvoordelen kan opleveren, terwijl het ook de habitat voor dieren, voedselproductie en beschikbaarheid van zoet water ondersteunt.

De 195 miljoen hectare die zijn geïdentificeerd, is ongeveer gelijk aan de gecombineerde oppervlakte van Zuid-Afrika, Namibië, Botswana en Zimbabwe. Dit is een daling van 71 tot 92% ten opzichte van eerdere schattingen van het totale landoppervlak dat wereldwijd beschikbaar is voor herbebossingsprojecten. Het vertegenwoordigt echter een aanzienlijke en realistische kans voor herbebossing om betekenisvol bij te dragen aan klimaatdoelen, terwijl gemeenschappen en ecosystemen worden beschermd.

Archibald, de leider van het Future Ecosystems for Africa (FEFA) programma aan de Wits Universiteit, zegt: “Eerdere studies negeerden vaak hoe herbebossing negatieve effecten op biodiversiteit en het welzijn van mensen kan hebben, vooral voor arme mensen die in afgelegen plattelandsgebieden wonen die vaak worden aangewezen voor herbebossing.” Het onderzoek benadrukt dat negatieve impact waarschijnlijker is wanneer gemeenschappen geen veilige landrechten hebben en sterk afhankelijk zijn van natuurlijke hulpbronnen.

De daling ten opzichte van eerdere schattingen is te wijten aan lagen die eerdere kaarten niet konden opnemen, omdat het onderzoek toen nog in de kinderschoenen stond. Het houdt rekening met het albedo-effect, wat betekent dat het herstellen van boomdekking in sommige gebieden de aarde kan opwarmen in plaats van af te koelen, door invloed uit te oefenen op de hoeveelheid zonlicht die wordt geabsorbeerd of weerkaatst. Het sluit ook inheemse graslanden en andere ecosystemen uit waar het bedekken van de grond met bomen de biodiversiteit zou schaden en de brandregimes zou verergeren.

Deze onderscheiding is bijzonder belangrijk voor Afrika, waar natuurlijke graslanden en savannes vaak ongepast worden omgezet in bossen, wat de biodiversiteit schaadt en de brandregimes verergert. Afrikaanse landen dragen minder dan 5% bij aan de wereldwijde CO2-uitstoot, maar hebben te maken met onevenredige klimaatimpacten, terwijl ze enorme mogelijkheden hebben voor natuurgebaseerde oplossingen.

Het onderzoek ondersteunt rechtstreeks de Roadmap for Just Systems Transformations for Africa’s People and Nature, een continentbrede samenwerking tussen FEFA, Conservation International en partners die gericht is op het versnellen van investeringen in Natuurlijke Klimaatoplossingen die zowel de mitigatiedoelen als de lokale levensonderhoud ten goede komen.

Het onderzoek benadrukt dat in gebieden die geen bosecosystemen zijn, het vergroten van de boomdekking niet altijd gepast is en expliciet rekening moet houden met de historische natuurlijke staat. Dit daagt simplistische boomplantbenaderingen uit die de ecologische complexiteit negeren.

Professor Forrest Fleischman van de Universiteit van Minnesota en mede-auteur van de studie zegt dat beleidsmaatregelen rekening moeten houden met landrechten en de afhankelijkheid van gemeenschappen van natuurlijke hulpbronnen, vooral in landen waar politieke rechten niet worden gerespecteerd.

Archibald voegt hieraan toe: “Afrikaanse wetenschappers moeten nu de uitdaging aangaan en richtlijnen bieden voor passend landschapbeheer en herstelactiviteiten in niet-bosecosystemen. Dat is het doel van de Afrika Roadmap.”

Terwijl beleidsmakers zich voorbereiden op de komende VN-klimaatonderhandelingen, biedt het onderzoek een tijdige herinnering dat alleen bomen planten de klimaatverandering niet kan oplossen. Alleen door bossen te herstellen en te beschermen, naast agressieve industriële decarbonisatie, kan herbebossing betekenisvolle vooruitgang boeken richting veilige klimaatgrenzen.