Moeder in België maakt zich zorgen om haar kinderen onder Israëlische bombardementen in Gaza

Rawan Alkatari’s Thuis in Aalst

Rawan Alkatari woont in Aalst, België, en haar huis is gevuld met foto’s die haar herinneren aan haar familie in Gaza. “Mensen die mijn huis bezoeken zeggen dat het mooi is. Maar ik zal het pas echt mooi vinden als het gevuld is met het geluid van mijn kinderen,” zegt ze.

De 30-jarige Alkatari kwam kort voor het begin van de oorlog van Israël tegen Gaza in oktober 2023 naar België, nadat ze asiel had gekregen. Echter, haar man Osama en hun drie kinderen – Lujayn, Lama en Omar, van respectievelijk 14, 12 en 8 jaar – konden haar nog niet vergezellen, ondanks dat België hun visumaanvraag voor gezinshereniging heeft goedgekeurd.

“Momenteel liggen de documenten van mijn familie bij de Belgische ambassade in Caïro, Egypte. België zegt dat het hun namen heeft ingediend voor evacuatie en wacht op goedkeuring van Israël, terwijl Israël zegt niets te hebben ontvangen. Dus, wie is er verantwoordelijk? Ik weet het eerlijk gezegd niet,” voegt ze toe.

De Situatie in Gaza

Alkatari’s huis in Gaza-Stad is verwoest en haar familie is meer dan vier keer ontheemd. Ze wonen momenteel in een overvol kamp in al-Mawasi in Khan Younis, Gaza. Israël had al-Mawasi in december 2023 aangewezen als een humanitaire veilige zone, maar heeft het gebied sindsdien herhaaldelijk aangevallen.

“Elke dag vallen er bommen rond hun tenten en ze zien mensen sterven. Ze leven in een miserabele tent zonder genoeg voedsel, medicijnen en veilige toiletten,” zegt ze, en voegt eraan toe dat koorts, hepatitis en huidziekten wijdverspreid zijn in het kamp. “Ratten, wezels en slangen kruipen rond terwijl mensen slapen,” voegt ze eraan toe.

In België, met schuldgevoelens en bezorgdheid over het welzijn van haar familie, heeft ze moeite om te eten of te drinken. “Mijn kinderen smeken me om te eten. Ik ben één keer naar buiten gegaan om iets te halen. Ik keek naar de supermarkt en dacht: ‘Hoe kan ik eten als zij honger hebben?’ Mijn kinderen zien er niet meer hetzelfde uit als ik met ze praat via videogesprekken. Hun gezichten zijn bleek en geel van ondervoeding. Mijn man is ook zo veel ouder geworden. Zijn haar en baard zijn helemaal wit,” zegt ze.

Vertraging van Evacuaties

De Europese Unie staat asielzoekers die internationale bescherming hebben gekregen in een lidstaat toe om hun echtgenoot, kinderen en bepaalde andere familieleden mee te nemen onder de Gezinshereniging Richtlijn van de EU. In België werd vorig jaar één op de vier visa uitgegeven aan leden van de familie van een vluchteling. De aanvragen voor gezinshereniging zijn gestegen van 3.700 in 2023 naar 5.714 in 2024.

Maar voor vluchtelingen uit Gaza kan België “slechts consulaire bijstand bieden en registreren op een evacuatie lijst van Belgen en buitenlanders die een vluchtelingenstatus in België hebben, evenals de leden van hun kernfamilie,” volgens de Immigratiedienst. Alkatari is er niet van overtuigd. “Sommige families die ik ken zijn ook naar andere landen vertrokken via de Kerem Shalom [overgang] in Israël. Dus er zijn opties, maar er lijkt een duidelijke falen te zijn in de zorg voor ons,” zegt ze.

In de buurt arriveerden op 11 juli 37 mensen in Frankrijk; het Franse Ministerie van Buitenlandse Zaken meldde dat sinds januari 2025, 292 mensen uit Gaza naar het land dat aan België grenst zijn geëvacueerd. In juni ging Alkatari, in een poging druk uit te oefenen op de Belgische autoriteiten, drie weken in hongerstaking voor het Belgische Ministerie van Buitenlandse Zaken in Brussel.

Volgens lokale media zitten verschillende honderden Palestijnse families in Gaza die wachten op evacuatie naar België in een soortgelijke situatie. In juni veroordeelde een groep advocaten de vertraging in een open brief, gericht aan premier Bart De Wever en minister van Buitenlandse Zaken Maxime Prevot.

“De Belgische regering doet alles wat in haar macht ligt om te voorkomen dat mannen, vrouwen en kinderen die gevangen zitten in de hel van Gaza, zich bij hun familieleden in België kunnen voegen,” zeiden ze.

Reactie van België

België heeft sinds het begin van de oorlog meer dan 500 mensen uit Gaza geëvacueerd via de Rafah grensovergang die grenst aan het Sinaï-schiereiland in Egypte, aldus een woordvoerder van het Ministerie van Buitenlandse Zaken. Deze groep omvat Belgische burgers en Palestijnen met Belgische vluchtelingenstatus en hun wettelijke partners en kinderen.

Israël sloot de Rafah grensovergang in mei 2024, met de bewering dat deze werd gebruikt voor “terroristische doeleinden”. In januari dit jaar werd de overgang opengesteld voor medische evacuaties. België organiseerde medische evacuaties in juli en december vorig jaar als onderdeel van een pan-Europese humanitaire missie, in samenwerking met de Wereldgezondheidsorganisatie. De patiënten en verzorgers werden ofwel geëvacueerd vanuit Egypte of rechtstreeks vanuit Gaza.

In oktober 2024 zei de Belgische minister van Buitenlandse Zaken dat de regels waren veranderd en alleen Belgen of hun directe familieleden in aanmerking zouden komen voor evacuatie. Maar deze beperking eindigde vorige maand, “en de voorbereidingen voor de hervatting van evacuaties die in mei 2024 waren opgeschort, zijn begonnen,” voegde de woordvoerder toe, zonder verdere details te geven.

Toen hem werd gevraagd of Israël de evacuaties vertraagt, zei de woordvoerder: “Een verscheidenheid aan factoren blijft vertragingen veroorzaken, maar er zijn voortdurende inspanningen om oplossingen te vinden, in nauwe samenwerking met alle relevante autoriteiten.”

“Het is niet onmogelijk, de meeste landen zijn erin geslaagd om Palestijnse mensen die dubbele nationaliteit hebben, uit Gaza te evacueren, dus met politieke wil zijn er mogelijkheden,” zei hij. “Maar ik denk niet dat er veel van die politieke wil is in het huidige politieke klimaat in de meeste Europese landen.”