Microplastics in de behuizingen van de kokerjuffer uit de jaren '70 wijzen op langdurige vervuiling

Microplastics in de behuizingen van de kokerjuffer uit de jaren ’70 wijzen op langdurige vervuiling

Microplastics in Caddisfly Casings: Een Vondst van Meer dan 50 Jaar Geleden

Een team biologen van het Naturalis Biodiversity Center, een onderzoekscentrum in Nederland, heeft bewijs gevonden dat caddisflylarven microplastics gebruiken om hun casings te bouwen, en dat al sinds de jaren ’70.

In hun studie, gepubliceerd in het tijdschrift Science of The Total Environment, ontdekten de onderzoekers microplastics in larven casings die in het museum werden bewaard. De caddisfly is een motachtige insect dat in de meeste landen ter wereld voorkomt. Dit insect maakt zijn thuis in de buurt van meren en beken, waar het zijn eieren in grote massa’s jelly legt. De larven komen enkele dagen later uit en beginnen al snel nabijgelegen materialen te gebruiken om hun lichamen in te kapselen ter bescherming tegen roofdieren.

In deze nieuwe studie ontdekten de onderzoekers in Nederland dat de larven al meer dan 50 jaar geleden begonnen zijn microplastics in hun casings op te nemen.

Het onderzoek begon toen een van de teamleden iets kleurrijks opmerkte in een van de larven casings in het museum. Een nadere inspectie onthulde dat het een deeltje microplastic was. Dit leidde het team ertoe om de 549 casings in hun collectie, die in de loop der jaren is gegroeid, nader te onderzoeken. Bij deze inspectie vonden ze plastic in veel van deze casings.

Een voorbeeld is een casing met meerdere deeltjes blauw microplastic, gedateerd op 1986. Een andere casing met geel plastic was gedateerd op 1971. Verdere studie van dergelijke casings toonde ook aan dat er bewijs was van plastic additieven zoals lood, titanium en zink.

LEZEN  Hoe Verborgen Meren de Stabiliteit van het Antartische IJsblad Bedreigen

De onderzoekers suggereren dat microplastics het milieu al minstens een halve eeuw vervuilen, wat helpt te verklaren waarom er wereldwijd zoveel is gevonden. Ze wijzen ook op de mogelijkheid dat andere soorten net zo lang zijn beïnvloed.

Ze concluderen dat de plastics die in de casings werden gebruikt, zichtbaarder waren dan het natuurlijke materiaal dat normaal gesproken wordt gebruikt om casings te bouwen, en ook drijvender. Dit zijn factoren die de larven mogelijk een groter risico geven om door vogels en vissen gevonden en gegeten te worden.

Vergelijkbare berichten

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *