Menselijke verstoringen veroorzaken aanzienlijke koolstofverliezen in hyper-aride woestijnen, blijkt uit onderzoek

Onderzoeksresultaten over de afname van organische koolstof in de bodem

Een recente studie onder leiding van Prof. Zeng Fanjiang van het Xinjiang Institute of Ecology and Geography van de Chinese Academie van Wetenschappen heeft verontrustende trends in de afname van bodemorganische koolstof (BOC) onthuld, veroorzaakt door langdurige menselijke verstoringen in hyper-aride woestijnecosystemen.

Gepubliceerd in het tijdschrift Global Change Biology, toont de studie aan dat menselijke activiteiten zoals seizoensgebonden oogsten, brand en irrigatie de opslag van BOC aanzienlijk verminderen, vooral in de bovenste bodemlagen (0-15 cm), die het meest worden aangetast.

De onderzoekers ontdekten dat verstoringen resulteerden in een afname van 13,2% in BOC, waarbij de deeltjesgebonden organische koolstof (DOK) en mineraal-geassocieerde organische koolstof (MAOK) respectievelijk met 16,3% en 41,1% afnamen. Onder deze verstoringen hadden het oogsten in de herfst en irrigatie de meest ernstige effecten, wat leidde tot BOC-verliezen van 20-21% in vergelijking met ongestoorde gebieden.

De bovenste bodemlaag (0-15 cm) is bijzonder kwetsbaar, met koolstofverlies dat wordt aangedreven door verminderde plantaardige input en verstoorde microbieel-minerale interacties. In diepere bodemlagen (>100 cm) speelde echter microbieel-afgeleide koolstof een belangrijkere rol in de dynamiek van BOC, wat de betekenis van diepgewortelde woestijnvegetatie voor het behoud van ondergrondse koolstofvoorraden benadrukt.

Bovendien verhoogden verstoringen de verhouding van DOK tot MAOK met 46,2%, wat wijst op een verschuiving naar minder stabiele koolstofvoorraden. Veranderingen in microbieel gemeenschappen, waaronder een afname van schimmels en een toename van bacteriën, droegen verder bij aan de destabilisatie van koolstof.

Dr. Akash Tariq, de corresponderende auteur van de studie, zei: “Onze bevindingen tonen aan dat zelfs ogenschijnlijk duurzame praktijken, zoals seizoensgebonden oogsten, hyper-aride woestijnen kunnen aansteken richting onomkeerbare koolstofuitputting. Het beschermen van deze ecosystemen vereist een balans tussen lokale levensonderhoud en langetermijnstrategieën voor koolstofconservering.”

Deze studie benadrukt de kwetsbare balans tussen menselijke activiteiten en de gezondheid van ecosystemen in droge gebieden, en onderstreept de dringende behoefte aan duurzame landbeheerpraktijken om koolstofverlies te mitigeren.