Markram en Bavuma brengen Zuid-Afrika op de rand van WTC-overwinning tegen Australië

Aiden Markram van Zuid-Afrika heeft zijn team naar de rand van een sensationele overwinning op Australië geleid in de spannende finale van het ICC World Test Championship op Lord’s Cricket Ground in Londen. Captain Temba Bavuma, die met een verzwikte linker hamstring speelde, en de opener Markram profiteerden van ideale bat-omstandigheden op vrijdag.

Ze vormden een ongebroken partnerschap van 143 runs tegen een van de beste bowlingaanvallen van Australië, waardoor Zuid-Afrika nog maar 69 runs verwijderd was van een historische triomf. In de jacht op 282 om te winnen, stond de stand op 213-2 aan het einde van de derde dag in een meeslepende poging om in 27 jaar tijd weer een ICC-trofee te winnen.

Bavuma was 65 not out van 121 ballen, zijn loopvaardigheid was beperkt, maar zijn slagtechniek bleef onberispelijk. Markram had 102 not out van 159 ballen, het hoogste individuele aantal runs van de finale.

Australië, de regerende kampioen, bombardeerde hen met vier van zijn top-10 testwicketnemers – samen goed voor meer dan 1.500 wickets – maar slaagde er niet in het duo van de Proteas te doorbreken, en verontrustte hen nauwelijks.

Op de derde dag was het pitch in het voordeel van Zuid-Afrika, het oppervlak was vlak, bood weinig weerstand aan de bowlers en was veel gemakkelijker te bespelen dan de eerste twee chaotische dagen, waarop telkens 14 wickets vielen. Op vrijdag werden er slechts vier wickets genomen, en geen na de thee.

Toch gaat Zuid-Afrika niet helemaal gerust naar bed. Het mannenelftal heeft een hartverscheurende geschiedenis in ICC-toernooien, waarbij ze vaak winnende posities verkwistten. De enige ICC-trofee die ze hebben, is de ICC Knock Out in 1998.

“Dit zou enorm zijn voor ons land,” zei Ashwell Prince, de batting coach van de Proteas. “Zowel wat we willen bereiken in testcricket als wat we in de toekomst willen realiseren. We hebben in enkele white-ballcompetities tekortgeschoten tegen teams die soms favoriet waren. De geschiedenis zegt dat we het nog niet hebben gedaan, dus moeten we ons concentreren.”

“Ik weet niet zeker hoe ik vanavond ga slapen. Of ik in een diepe slaap kan vallen, weet ik niet!”

Het is duidelijk dat de seriële kampioen Australië ook nog steeds gelooft. “In de ochtend moeten we terugkomen en een plan vormen,” zei Beau Webster. “De jongens zullen kijken naar elke voorsprong die we kunnen krijgen. Vreemde dingen gebeuren in dit spel.”

“We hebben wat nieuwe dingen geprobeerd met de bowlingaanval, maar ze waren gewoon te goed op het einde … en beiden waren kansloos, dus alle eer gaat naar hen.”

De kansen waren in het voordeel van Australië toen Zuid-Afrika direct na de lunch begon met zijn achtervolging. Voor de overwinning had de nog niet volledig ontwikkelde batting line-up het record van de meest succesvolle run chase van Engeland op Lord’s uit 2004 moeten evenaren.

Toen pacer Mitchell Starc Ryan Rickelton en Wiaan Mulder uitschakelde, stond de stand op 70-2 voor Zuid-Afrika, maar ze waren goed op weg. De positieve intentie die ontbrak in de eerste innings was aanwezig, en de strike werd constant geroteerd. Australië slaagde er maar in om drie maidens in 56 overs te bowlen, allemaal door spin bowler Nathan Lyon.

Starc had Zuid-Afrika kunnen reduceren naar 76-3 toen Bavuma, op 2, de bal dik op het slipgebied sloeg. Maar een gehandschoende Steve Smith, die dichterbij de wickets stond dan gebruikelijk omdat de bal de hele wedstrijd niet naar het slipgebied droeg, kon Starc’s 138 km/h delivery niet vasthouden en brak zijn rechter pink. Hij verliet onmiddellijk het veld voor een ziekenhuisbezoek en viel uit voor de finale en waarschijnlijk ook voor de komende tour van drie tests naar de West-Indies.

Toen hij de kans kreeg, was Bavuma 9 toen hij zijn hamstring verwondde, 10 minuten voor de thee. Prince zei dat hij vastbesloten was om door te gaan, maar hij liep duidelijk mank. De captain vermaakte zijn kleedkamer met pulls en sweeps en hobbelde naar de runs, elk moment juichend ontvangen door de Zuid-Afrikaanse fans. Bavuma bereikte zijn 50 van 83 ballen.

Ondertussen was Markram bezig met snijden en rijden naar 50 van 69 ballen. De mooiste van zijn 11 grenzen was een late cut van Starc, perfect tussen twee veldspelers door. Zijn reactie op zijn achtste testcentuur, vijf minuten voor het einde van de dag, was gematigd. Hij had genoeg kracht om zijn bat naar alle kanten op te tillen en het applaus van zijn captain te ontvangen.

Het feestelijke einde van Zuid-Afrika op vrijdag de 13e contrasteerde sterk met de teleurstellende start van de dag. De Proteas hadden verwacht de achtervolging te beginnen door Australië uit te bowlen, dat begon op 144-8, een half uur na het begin van het spel. Lyon werd vroeg uitgeschakeld en gaf Kagiso Rabada zijn negende wicket van de wedstrijd, maar de tailenders Starc en Josh Hazlewood boden bijna twee uur weerstand.

Starc bereikte zijn 11e testvijftig, en de eerste in zes jaar. Hij en Hazlewood’s derde 50-plus partnerschap voor het 10e wicket evenaarde het all-time testrecord. Het partnerschap eindigde op 59, Hazlewood werd uitgeschakeld voor 17 door part-timer Markram. Starc was not out op 58 van 136 ballen. Hij kwam binnen bij 73-7, toen Australië leidde met 147, en combineerde voornamelijk met Alex Carey en Hazlewood om 134 runs meer te verzamelen.

Die runs en de 20 no balls van Zuid-Afrika leken Australië buiten bereik te brengen. Maar Bavuma en Markram hadden het vertrouwen en de pitch om bijna alle verwachtingen te weerstaan.