Lamine Yamal: Barcelona-ster inspireert de volgende generatie voetballers in zijn geboorteplaats

Lamine Yamal van FC Barcelona viert het scoren van het eerste doelpunt van zijn team tijdens de UEFA Champions League 2024-25 halve finale, eerste wedstrijd tegen FC Internazionale Milano op 30 april 2025 in Barcelona, Spanje.

Rocafonda, Spanje – De voorpagina van het grootste sporttabloid van Spanje, Marca, schreeuwde “LAMINE YA!” (Lamine Nu!) terwijl de speculaties toenamen over de vraag of het tienertalent een nieuw contract bij FC Barcelona zou ondertekenen. Yamal wordt verwacht zijn contract met Barcelona te verlengen voordat hij in juli 18 jaar wordt, zo verzekerde zijn agent Jorge Mendes afgelopen week aan verslaggevers.

Deco, de sportdirecteur van Barca, ontkende geruchten dat de agent van Yamal had gevraagd om de 17-jarige de best betaalde speler in de kleedkamer te maken. Ondertussen speculeerde de Spaanse media dat hij zou kunnen rekenen op een tienvoudige salarisverhoging naar meer dan 15 miljoen euro netto per seizoen.

Ongeacht de astronomische bedragen die gemoeid zijn met het tekenen van de getalenteerde vleugelspeler, die Barca hielp het La Liga-titel te winnen dit seizoen, lijken deze cijfers ver verwijderd van de zeer bescheiden beginjaren van deze Spaanse sportwonderkind.

Yamal groeide op in een arme buurt van Mataro, een industriestad gelegen op ongeveer 32 km ten noorden van Barcelona, maar het is een wereld verwijderd van de glitter en glamour van de Catalaanse hoofdstad. De Barca-voetballer leerde zijn vak op de straten van Rocafonda, een arbeiderswijk van Mataro. Ongeveer de helft van de 11.000 mensen die in dit deel van Mataro wonen, wordt door het Spaanse Nationaal Statistiek Instituut als “risico op armoede” geclassificeerd. Veel flats lijken verwaarloosd en missen de basisvoorzieningen van deze tijd, zoals liften. Een centrum in Rocafonda biedt hulp aan kinderen die moeite hebben op school.

Met 88 verschillende nationaliteiten in het gebied zijn Arabische halal slagers een veelvoorkomend gezicht. Uithuiszettingen zijn dagelijkse kost in Rocafonda, terwijl veel huishoudens moeite hebben om de huur te betalen, die gemiddeld ongeveer $1.334 per maand bedraagt, een fortuin voor velen.

Een tienerjongen speelt bij Club de Futbol Rocafonda. “In Rocafonda, meer Lamine Yamals en minder uithuiszettingen”, staat er op de graffiti op de trappen.

Inspiratie voor de volgende generatie

Desondanks geeft voetbal – of beter gezegd Yamal – de mensen hier hoop. “In Rocafonda, meer Lamine Yamals en minder uithuiszettingen”, staat er op de graffiti bij Club de Futbol Rocafonda, het gemeentelijke voetbalveld. Kinderen spelen in de buurt, misschien dromend dat zij misschien, heel misschien, de volgende Lamine Yamal zouden kunnen worden. Mohammed Kaddouri, die een jaar jonger is dan Yamal, zegt in zijn Argentijnse shirt dat de Barca-voetballer een inspiratie is voor de jongeren hier. “Sinds Lamine zijn veel mensen begonnen met voetballen en geloven ze dat ze zoals hij kunnen zijn. Het zijn niet alleen jongens, maar ook meer meisjes spelen voetbal”, zegt hij.

Zijn vriend Damia Castillo, ook 16, ontmoette Yamal toen deze terugkwam om zijn familie te bezoeken, die nog steeds in de buurt woont. Kinderen spelen voetbal op hetzelfde Rocafonda-voetbalveld dat ook door Lamine Yamal wordt gebruikt.

Het Messi-effect

Vrienden zeggen dat Yamal zijn vroegtijdige talenten te danken heeft aan een vuurdoop op de zware straten van Rocafonda. “Lamine leerde zo goed te spelen omdat hij begon met spelen met grotere kinderen. Sommigen van hen waren groter dan hij, en sommigen waren stevige jongens”, zegt familie vriend Mohammed Ben Serghine. “Ondanks wat er met hem is gebeurd met al deze roem, is hij bescheiden gebleven en is hij goed met de kinderen als hij terugkomt naar Rocafonda om zijn familie te zien.”

We ontmoeten elkaar in Bar El Cordobes, de lokale bar die vaak door Yamal’s vader, Mounir Nasraoui, wordt bezocht. Aan de muur hangt een vergeelde Barca-shirt dat door Yamal is gesigneerd, compleet met zijn foto. Vorig jaar publiceerde de vader van de Spaanse vleugelspeler een foto op sociale media van zijn zoon, genomen toen hij een baby was. Yamal werd in de armen van de toenmalige Barcelona-voetballer Lionel Messi gehouden. Hij schreef op sociale media: “Twee beginnen van twee legendes. Het lijkt nu verbazingwekkend voorspellend.”

De Argentijnse superster was destijds 20 en had deelgenomen aan een promotiecampagne voor FC Barcelona ten behoeve van UNICEF. Yamal was pas vijf maanden oud toen zijn ouders hem inschreven voor een loterij en hij werd gekoppeld aan Messi. Yamal’s glimlachen wonnen de nerveuze Messi tijdens de fotoshoot. Statistisch gezien ligt Yamal voor op Messi als 17-jarige speler, volgens voetbal schrijver Ryan O’Hanlon van ESPN. “In grote lijnen is dit de conclusie: [Michael] Owen, Kylian Mbappe en Yamal zijn de beste tieners in de moderne voetbalgeschiedenis”, schreef hij, gebaseerd op het aantal doelpunten en assists.

Deze foto, genomen in september 2007, toont de 20-jarige Barcelona-ster Lionel Messi die Lamine Yamal vasthoudt, die op dat moment slechts zes maanden oud was, tijdens een fotosessie in het Camp Nou stadion in Barcelona, Spanje.

‘304’ viering

Rocafonda zou misschien vergeten zijn, net als veel andere rand- en buitenwijken van Barcelona, als het niet voor Yamal zelf was. Op de muren heeft iemand het nummer 304 geschilderd. Het lijkt misschien gewoon graffiti, behalve voor één ding. Toen Yamal een wondergoal scoorde tegen Frankrijk op het EK 2024 vorig jaar, vierde hij dit door het teken drie, nul, vier met zijn vingers te maken. Dit was een verwijzing naar de postcode van Rocafonda, die volledig 08304 luidt.

Terwijl de wereld gefascineerd was door Yamal’s verbluffende vaardigheden, was het een teken dat zelfs wanneer voetballers zeven- of zelfs acht-cijferige salarissen kunnen verwachten, sommigen hun wortels niet zijn vergeten. Bij Bar Familia L Y 304 Rocafonda, gerund door de oom van de speler, Abdul, wordt je niet in de steek gelaten dat Yamal trouw blijft aan waar hij vandaan komt. Versierd met foto’s van Yamal en gesigneerde shirts, staat in een hoek een klein, plastic exemplaar van de Wereldbeker. Het doet de gedachte oprijzen: zou Yamal ooit de echte trofee voor Spanje kunnen tillen?

Familie is alles

Het verhaal van de speler begint 30 jaar geleden toen zijn grootmoeder van moederskant, Fatima, uit Marokko arriveerde en een baan nam in een verpleeghuis. Ze werkte hard om haar zeven kinderen uit Marokko over te halen en manageerde als alleenstaande moeder. Yamal’s moeder, Sheila Ebana, komt uit Equatoriaal-Guinea, een voormalige Spaanse kolonie in West-Afrika. De ouders van de speler zijn gescheiden en toen ze verhuisde uit Rocafonda, schreef ze hem in bij Club de Futbol La Torreta in Granollers, een nabijgelegen stad. Yamal spreekt met genegenheid over zijn moeder, die hem de beste kindertijd gaf die ze kon, ondanks de moeilijkheden die ze ondervond. “Misschien had ik niet de beste kindertijd, maar ik zag het niet. Ik zag alleen het mooie, dankzij haar”, zei hij in een Instagram-interview met gebruiker tumejorjugada.

Het leven van beide ouders is drastisch veranderd sinds hun zoon een superster werd. Ebana heeft nu 258.000 volgers op Instagram en is naar Barcelona verhuisd. Zijn vader is ook naar de Catalaanse hoofdstad verhuisd. Twee foto’s van Lamine Yamal hangen in de La Torreta voetbalclub.

Veranderende verwachtingen

Yamal begon te spelen voor CF La Torreta, een kleine club met 200 spelers, toen hij pas vijf was. Op het raam van de club hangt een foto van de speler toen hij als klein kind arriveerde en een recentere foto. “Hij kwam hier toen hij vijf jaar oud was en bleef maar twee jaar voordat Barcelona hem kwam halen”, zegt Jordi Vizcaino, de voorzitter van CF La Torreta. “Ik kan nog steeds nauwelijks geloven hoe ver hij is gekomen, als ik Yamal zie spelen voor Barca en Spanje. Hij was gewoon een kind toen hij hier kwam en is eigenlijk nog steeds gewoon een kind.”

Rocio Escandell, voorzitter van de Vereniging van Buren van Rocafonda, kent Yamal en zijn familie al zijn hele leven. Haar negenjarige dochter, Abril, is het bewijs van hoe Yamal de verwachtingen heeft veranderd. “Ik speel al voetbal sinds ik klein was, en ik scoor steeds meer doelpunten. Als ik ouder ben, wil ik zoals Lamine zijn”, zegt Abril.