Kan een wapenstilstand de genocide van koloniale nederzettingen beëindigen?
Kan een wapenstilstand het koloniale genocide van kolonisten beëindigen?
De wapenstilstandsovereenkomst die woensdag is bereikt, kan een einde maken aan de recente episode van massale slachtingen in Gaza, maar het zal de structurele genocide van de Palestijnen niet stoppen. De overeenkomst tussen Hamas en Israël is in de eerste plaats een welkome opluchting voor de Palestijnen in Gaza, die lijden onder een uiterst brutale en gruwelijke genocide. Gedurende 15 maanden hebben zij dagelijks gebombardeerd, gedood, bedreigd, gevangen gezet, honger geleden, ziekten ervaren en andere ontberingen doorstaan die voor de meeste mensen moeilijk voor te stellen zijn, laat staan om door te leven en te overleven.
De deal zal pas in werking treden op zijn vroegst zondag 19 januari 2025, niet toevallig een dag vóór de inauguratie van Donald Trump als president van de Verenigde Staten. Terwijl sommigen de succesvolle overeenkomst toeschrijven aan het unieke vermogen van de Trump-administratie om druk uit te oefenen op Israël, is het essentieel te benadrukken dat Trump een meester is in politiek theater en ongetwijfeld wilde dat Israël vóór zijn inauguratie instemde met een wapenstilstand, zodat hij dit kan gebruiken om zijn politieke kapitaal te vergroten. Met andere woorden, Trump heeft Netanyahu niet onder druk gezet om de overeenkomst te aanvaarden omdat hij oprecht vrede en orde wil, of omdat hij oprecht toegewijd is aan alle drie de fasen van de overeenkomst. Waarschijnlijk handelde hij uit persoonlijke politieke overwegingen om zijn reputatie te versterken en de agenda van zijn administratie vooruit te duwen.
We weten niet wat er achter gesloten deuren is gezegd en afgesproken tussen het Trump-team en Israëlische functionarissen, maar wat we zeker kunnen stellen is dat de Trump-administratie niet geïnteresseerd is in de oprichting van een volledig soevereine Palestijnse staat langs de grenzen van 1967, en niet tegen de plannen van Israël is om grote delen van de Westelijke Jordaanoever te annexeren. In feite suggereren sommige rapporten dat de Trump-administratie Netanyahu mogelijk Amerikaanse steun voor de annexatie van bepaalde gebieden van de Westelijke Jordaanoever heeft beloofd in ruil voor zijn acceptatie van de wapenstilstandsovereenkomst, die Israël mogelijk zelfs niet verder zal volgen na fase 1. In zo’n scenario, als het zich inderdaad voordoet, krijgt Trump wat hij wil, namelijk een politieke overwinning, en krijgt Netanyahu wat hij wil, namelijk de voortzetting van de kolonisatie van Palestina door kolonisten.
De belangrijkste reden voor pessimisme over deze overeenkomst is dat de deal geen garantie biedt voor fasen 2 en 3, waarbij de Israëlische strijdkrachten volledig uit de Strook zouden terugtrekken, ontheemde Palestijnen zouden worden toegestaan om terug te keren naar alle gebieden van de Strook, en er volledige reconstructie van de Gazastrook zou plaatsvinden.
Het is belangrijk te benadrukken dat Gaza gedurende meer dan 15 maanden van genocide tot puin is gereduceerd. Grote delen van de Strook zijn onbewoonbaar. Mensen kunnen eenvoudigweg niet terugkeren naar buurten die met de grond gelijk zijn gemaakt, naar gebouwen zonder stromend water, een functionerend rioleringssysteem, of toegang tot elektriciteit en brandstof; er zijn geen scholen, universiteiten, klinieken of ziekenhuizen om gebruik van te maken, geen bedrijven om te runnen, enzovoorts. Het economische systeem is ingestort, en mensen zijn volledig afhankelijk van buitenlandse hulp voor hun basisoverleving. Ziekte is wijdverspreid en veel stille moordenaars zoals toxines van de Israëlische bommen circuleren in de atmosfeer, de grond en het water van Gaza. Gezinnen zijn volledig geëlimineerd, anderen zijn verscheurd door de onverschillige aanval van Israël, waarbij veel kinderen wezen zijn geworden. Grote aantallen mensen zijn verzwakt en niet in staat om voor hun gezinnen te zorgen. Hoe een “normaal” leven mogelijk zal zijn voor de Palestijnen na al deze vernietiging is onduidelijk.
Vragen over het bestuur van de Strook zijn ook op zijn best vaag, en er is zeker niets in de overeenkomst dat het kernprobleem aanpakt of zou leiden tot een langdurige oplossing. De vraag naar de langdurige oplossing is zeer kritisch. De overeenkomst kan, in het beste geval, deze specifieke genocidale operatie beëindigen, maar het zegt zeker niets over de kern van het probleem: de structurele genocide van de Palestijnen.
De structurele genocide van Palestijnen, wat Palestijnen de voortdurende Nakba noemen, verwijst niet alleen naar een of twee specifieke gebeurtenissen van genocide, zoals de Nakba van 1948 of deze genocidale aanval op Gaza, maar eerder naar een koloniale structuur van genocide die erop gericht is de Palestijnse soevereiniteit te elimineren, het recht van de Palestijnen op terugkeer naar hun land te beëindigen, Palestijnen van meer van hun land te verdrijven, en exclusieve Israëlisch-Joodse soevereiniteit van de rivier tot de zee te claimen. Deze structuur van genocide opereert via verschillende methoden van eliminatie en verdrijving.
Een genocidale operatie zoals die welke de wereld heeft gezien en blijft zien in Gaza, die fysieke massale slachtingen, massale ontheemding en massale vernietiging omvat die het land onbewoonbaar maakt, is duidelijk een van die instrumenten, maar het is niet het enige. Er is ook geleidelijke ontheemding en verdrijving; het voorkomen van economische ontwikkeling en het creëren van economische afhankelijkheid; het wissen van de Palestijnse geschiedenis en cultuur; fragmentatie van de Palestijnse bevolking; ontzegging van rechten, vrijheden en waardigheid aan degenen die onder bezetting leven zodat ze zich onder druk gezet voelen om te vertrekken; politieke obstructie van Palestijnse soevereiniteit, enzovoorts.
Dus, de echte vraag wordt: Kan een wapenstilstand, zelfs als deze alle drie de fasen doorloopt, deze structurele genocide beëindigen? Het antwoord is duidelijk nee, omdat geen van deze andere instrumenten van Israël’s structurele genocide in de wapenstilstandsovereenkomst worden aangepakt.
Deze structurele genocide moet voortdurend benoemd, blootgelegd en bestreden worden. Zolang het koloniale project van Israël verborgen of geminimaliseerd blijft in diplomatiek en publiek discours, zal het kernprobleem onverminderd voortduren, en zullen we terugkeren naar dit moment van absolute horror en onbeschrijfelijk lijden, ervan uitgaande dat we zelfs een significante onderbreking van dit alles krijgen door deze wapenstilstandsovereenkomst. Zonder serieuze en voortdurende druk op de Israëlische staat, zonder de economische en politieke isolatie van de Israëlische staat door staten en instellingen over de hele wereld totdat de Israëlische kolonisatie door kolonisten is ontmanteld, zullen we ons gevangen vinden in een voortdurende structuur van genocide, een drukpan die uiteindelijk zal ontploffen in een nog grotere oorlog van totale vernietiging. Voor de internationale gemeenschap is dit niet het moment om te vieren of zichzelf te prijzen, maar eerder het moment om serieuze politieke en economische actie tegen Israël te ondernemen om de voortdurende genocide van het Palestijnse volk in al zijn verschillende vormen te stoppen.
