Iran presenteert nieuwe wapens ter voorbereiding op een uitdagend 2025

Nieuws|Militair

Iran toont nieuwe wapens terwijl het zich voorbereidt op een roerige 2025

Iran heeft de afgelopen maanden een verscheidenheid aan luchtverdedigingssystemen, raketten, drones, gevechtsvliegtuigen, tanks en oorlogsschepen getest. De Iraanse strijdkrachten en de Islamitische Revolutionaire Garde (IRGC) hebben de afgelopen drie maanden nieuwe defensieve en offensieve wapens gepresenteerd en getest tijdens grootschalige militaire oefeningen.

Het land bereidt zich voor op een ander tumultueus jaar te midden van bedreigingen van de Verenigde Staten en Israël om Iraanse nucleaire faciliteiten, kritieke energie-infrastructuur en militaire locaties te bombarderen. Iran belooft ook een derde ronde van belangrijke militaire aanvallen op Israël als vergelding voor de Israëlische aanvallen te midden van de verwoestende oorlog in Gaza.

De oefeningen – Eqtedar, Zolfaqar en Grote Profeet – zijn gehouden in heel Iran, de zee van Oman en de noordelijke Indische Oceaan. De geteste wapens tonen aan dat Iran vastbesloten is zijn verzet tegen Israël en het Westen voort te zetten, weigert te onderhandelen met de Amerikaanse president Donald Trump onder zijn beleid van “maximale druk” en blijft zijn nucleaire programma verder ontwikkelen.

Geheime raketsteden

De IRGC heeft drie grote ondergrondse militaire bases onthuld, waarbij commandanten verklaarden dat ze zich voorbereiden op een langdurige oorlog. Binnen wat de staats-tv een “raket megastad” noemde, waren tientallen ballistische projectielen te zien, enkele op mobiele lanceerinrichtingen voor snelle inzet.

Deze omvatten:

• Khorramshahr-4, een vloeibare brandstofraket met een bereik van 2.000 km en een geüpgraded oorlogskop die naar verluidt tot twee ton weegt.
• Jahad, een vloeibare brandstofraket die tot 1.000 km kan gaan met een oorlogskop van 650 kg.
• L360, een vaste brandstofraket die 180 km kan gaan met 150 kg explosieven.
• Qadr, een tweefasige raket die tot 2.000 km kan reizen en een oorlogskop van 750 kg kan dragen.
• Emad, een vloeibare brandstofraket met een bereik van ongeveer 1.800 km en oorlogskoppen tot 750 kg.

De IRGC Marine toonde ook een geheime ondergrondse marinebasis langs de zuidkust van Iran. Binnenin waren honderden raketdragende speedboten en antischipmijnen te zien, evenals een nieuwe kruisraket, een antischipprojectiel genaamd de Qadr-380. De Qadr-380 kan meer dan 1.000 km afleggen, wat betekent dat Iran in staat zou zijn om schepen vanuit het diepere binnenland aan te vallen. De IRGC meldt ook dat het een nieuwe antischip supersonische kruisraket heeft met een bereik van 2.000 km die binnenkort onthuld zal worden.

Gevechtsvliegtuigen

Iran gebruikte ook zijn gevechtsvliegtuigen, waaronder binnenlandse modellen zoals de Saeqeh en Azarakhsh, evenals veel oudere Amerikaanse en Russische modellen die dateren van vóór de Iraanse revolutie van 1979. Het gebruikte ook de nieuwere, Russische Yak-130 naast MiG-29-gevechtsvliegtuigen om een vijandelijke drone te onderscheppen als onderdeel van een oefening. De subsonische tweezitter Yak-130 werd in september 2023 geleverd door Moskou om piloten op te leiden voor de geavanceerde Su-35-gevechtsvliegtuigen die Iran al lang heeft besteld maar nog niet heeft ontvangen.

Luchtverdediging

Het beschermen van kritieke infrastructuur heeft prioriteit voor de Iraanse autoriteiten, vooral nadat Israël meerdere Iraanse provincies eind oktober aanviel. Na die aanval beweerden Israëlische militaire bronnen dat Iran al zijn vier Russische S-300-raketafweersystemen en meer had verloren tijdens die aanvallen, volgens lokale en westerse media. Ze beweerden dat Iran grotendeels weerloos was achtergelaten. Teheran beweerde dat de impact beperkt was en dat het beschadigde apparatuur had vervangen.

De S-300 verscheen in live-oefeningen in januari, samen met een geüpgradede versie van het binnenlandse Bavar-373, dat al jaren in ontwikkeling is. De Bavar-373 is het beste hoogtesysteem voor raketverdediging van Iran, dat naar verluidt in staat is om inkomende raketten op meer dan 300 km te onderscheppen. Het is uitgerust met tactische Sayyad 4B grond-luchtraketten.

Een verscheidenheid aan andere raketafweersystemen die Iran al jaren in zijn arsenaal heeft, werden ook getest, waaronder de 15-Khordad, Majid, Arman, Zoubin en Tondar. Een loitering oppervlakte-lucht raket met de naam 358 werd ook onthuld tijdens oefeningen in januari. Met een bereik van 400 km zal de nieuwe raket worden gebruikt met binnenlandse defensiesystemen om de capaciteit van Iran te versterken om drones en lage luchtbedreigingen neer te schieten.

De Iraanse strijdkrachten trainden ook ter verdediging tegen aanvallen op de nucleaire sites Natanz, Fordow en Khondab, en versterkten de verdedigingen rond luchthavens, raffinaderijen en zeehavens. Ze oefenden scenario’s waarin gevechtsvliegtuigen het Iraanse luchtruim binnendrongen en luchtaanvallen uitvoerden met zware “bunker-buster” bommen, die de VS en Israël veelvuldig gebruiken om diep ondergronds door te dringen.

De luchtmacht hield helikopteroefeningen, waarbij een hoge commandant meldde dat ze 1.000 meer helikopters bouwen, veel van hen vernieuwde versies van oudere modellen, aangezien Iran door Amerikaanse en Europese sancties niet in staat is om bij veel internationale leveranciers onderdelen te kopen.

Zee- en grondverdediging

De oefeningen omvatten aanval- en verdedigingsscenario’s op verschillende terreinen. Zware gepantserde voertuigen, waaronder de Iraans gemaakte Karrar hoofdtank en de Russische BMP2-drager, werden getest in woestijn- en kustscenario’s. Soldaten en speciale eenheden oefenden amfibische operaties, inclusief het testen van kustverdedigingscapaciteiten tegen binnenkomende aanvallen overdag en ’s nachts. De oorlogsschepen Jamaran en Zagros werden in actie getoond, evenals een groot aantal speedboten.

De IRGC beweerde dat de nieuw onthulde Heydar 110, die twee kruisraketten kan dragen, de snelste catamaran speedboot ter wereld is met een snelheid van 110 knopen. Het lanceerde ook de Hadid-110, een zelfmoorddrone met een straalmotor die kan worden afgevuurd vanuit een onderwaterdrone voordat deze zijn vooraf bepaalde doelwit raakt.

Drones, oud en nieuw

Begin februari heeft de IRGC de IRIS Shahid Bagheri ingezet, het eerste drone-draagvliegtuig van het land. Het omgebouwde handelschip is uitgerust met een 180 meter lange landingsbaan, acht hangars op twee verdiepingen, een ziekenhuis, een voetbalveld en tankstations voor drones, helikopters en vaartuigen. Het kan varianten van de Ababil, Mohajer en Homa verkennings- en aanvals-drones lanceren.

Een verkleinde versie van de nieuwe straalmotor Qaher-313 drone was ook te zien op het dek, en Bell-206 en Mil-17 helikopters landden erop. De verdedigingssystemen van het drone-draagvliegtuig leken licht, met een beperkt aantal raketten en geweren aan boord, en er was geen duidelijkheid over of en hoe het zou deelnemen aan een aanvalsgroep. Het Iraanse leger meldde afzonderlijk dat het 1.000 nieuwe drones heeft ontvangen, inclusief varianten van de Shahed eenrichtings onbemande luchtvaartuigen die het Westen beweert dat Iran aan Rusland heeft gegeven voor de oorlog in Oekraïne. Droneswarmte-operaties, waarbij een groot aantal drones gelijktijdig wordt gelanceerd om verdedigingen te overweldigen, werden ook geoefend met verschillende soorten projectielen.

Deze omvatten first-person view (FPV) drones, die zwaar zijn ingezet door zowel Rusland als Oekraïne tijdens hun driejarige oorlog.