Inuit in Groenland lopen gezondheidsrisico’s door ‘eeuwige chemicaliën’ in hun dieet

Wetenschappers waarschuwen voor gezondheidsrisico’s van Inuit-jagers in Oost-Groenland

Een wetenschapper heeft verklaard dat Oost-Groenland een hotspot van vervuiling is, omdat daar zowel ijsberen als ringed seals gegeten kunnen worden.

Op donderdag waarschuwden wetenschappers dat de langetermijngezondheid van Inuit-jagers in Oost-Groenland in gevaar is door de aanwezigheid van zogenaamde “voor altijd chemicaliën” in de lucht en hun dieet van ijsbeer- en zeehondenvlees.

Christian Sonne, van de Aarhus Universiteit in Denemarken, meldde dat de Ittoqqortoormiit visserij- en jachtgemeenschap niveaus van deze chemicaliën—ook bekend als PFAS—in hun bloed heeft die 13 keer hoger zijn dan de risicodrempel. Deze afgelegen regio wordt bijzonder getroffen door de vervuiling, omdat de chemicaliën daar door nabijgelegen zee- en luchtstromen worden vervoerd, aldus Sonne, auteur van een studie over dit onderwerp die is gepubliceerd in het tijdschrift Cell Reports Sustainability.

“Oost-Groenland is echt een hotspot van menselijke vervuiling omdat je zowel ijsberen kunt eten, die je niet in Rusland of Svalbard jaagt, als ringed seals die PFAS en andere schadelijke stoffen accumuleren,” vertelde hij aan AFP. “Deze stoffen zijn zo persistent in het milieu en in het lichaam dat de concentraties de komende 75 tot 100 jaar nog steeds zeer hoog zullen zijn.”

Het gebied, dat slechts 300 inwoners telt, heeft de hoogste PFAS-niveaus ter wereld, met uitzondering van die van brandweermensen, fabrieksarbeiders en die gerelateerd aan grondwatervervuiling in Zweden en Italië, zei Sonne. Hij wijst dit toe aan de langeafstandsoverdracht van de chemicaliën via lucht en water, die eindigen in de lichamen van dieren, vooral diegene die vervolgens worden gegeten.

Om hun niveaus te verlagen, adviseerde hij de Inuit-gemeenschap om hun dieet te diversifiëren. Ook pleitte hij voor strengere regelgeving om de industrie te dwingen minder giftige verbindingen te produceren die minder waarschijnlijk wijdverspreid worden.

Hoge niveaus van kwik en PCB’s

PFAS zijn synthetische chemicaliën die voor het eerst in de jaren veertig werden ontwikkeld om intense hitte te weerstaan en water en vet af te stoten. Sindsdien zijn ze gebruikt in een breed scala aan huishoudelijke en industriële producten, waaronder voedselverpakkingen, cosmetica, vlekbestendige stoffen, anti-aanbak kookgerei en vlamvertragers.

Studies hebben gesuggereerd dat blootstelling aan PFAS-chemicaliën geassocieerd wordt met verhoogde kankerrisico’s, obesitas, schildklier-, lever- en nierziekten, hogere cholesterolniveaus, een laag geboortegewicht en zelfs een zwakkere reactie op vaccins.

Polychloorbifenylen—verboden door de Verenigde Staten in 1979—zijn industriële chemicaliën die het immuun-, voortplantings-, zenuw- en endocriene systeem beïnvloeden en waarschijnlijk kanker veroorzaken. Ze binden ook aan sediment, wat een bedreiging vormt voor vissen en wilde dieren.

Afhankelijk van oceaanstromen en winden, varieert de situatie in de Arctische gebieden. Sonne meldde dat Inuit-jagers ook zeer hoge niveaus van kwik hebben en waarschijnlijk de hoogste niveaus van giftige door de mens gemaakte PCB-chemicaliën ter wereld.