Inconsistente rapportage door bedrijven onderschat de klimaateffecten van methaan, blijkt uit onderzoek
Onderzoek toont aan dat bedrijven wereldwijd hun totale broeikasgasemissies onderschatten door inconsistente boekhoudstandaarden voor methaanemissies.
Een nieuwe studie, uitgevoerd door onderzoekers van UCL en Imperial College London, onthulde dat methaanemissies met ten minste het equivalent van tussen de 170 miljoen en 3,3 miljard ton koolstof over een periode van tien jaar worden ondergerapporteerd, afhankelijk van de gebruikte methode voor het berekenen van de tekortkomingen. Dit betekent dat bedrijven wereldwijd jaarlijks hun koolstofvoetafdruk mogelijk met een bedrag hebben onderschat dat overeenkomt met de jaarlijkse koolstofemissies van het VK in 2022. Dit vertegenwoordigt een aanzienlijke kloof in methaanemissies die tussen de $1,6 miljard (£1,3 miljard) en $40 miljard (£32 miljard) kan kosten om te verhelpen.
Hoofdauteur Dr. Simone Cenci van de UCL Bartlett School of Environment, Energy & Resources zei: “De cumulatieve emissiekloof die we in dit werk hebben gedocumenteerd, laat zien hoe belangrijk het is om de rapportage van methaanemissies te standaardiseren. Methaan is een krachtig broeikasgas en de eerste stap om de impact ervan op het klimaat goed aan te pakken, is ervoor te zorgen dat het correct wordt geteld.”
Dr. Cenci voegde eraan toe: “Het aannemen van een wereldwijde standaard is in principe eenvoudig voor bedrijven, omdat het in wezen alleen de aanpassing van enkele conversiefactoren vereist bij het berekenen van hun broeikasgasvoetafdruk. Echter, het vereist wereldwijde coördinatie, aangezien bedrijven momenteel vaak onderhevig zijn aan gefragmenteerde regelgeving.”
Methaan is een krachtig broeikasgas dat bijdraagt aan de opwarming van de aarde op niveaus die vergelijkbaar zijn met koolstofdioxide. Hoewel methaan in veel kleinere hoeveelheden wordt uitgestoten dan koolstofdioxide, is het efficiënter in het vasthouden van warmte in de atmosfeer. Methaan heeft echter ook een korte levensduur in de atmosfeer, met een halveringstijd van slechts ongeveer 10 jaar, vergeleken met 120 jaar voor koolstofdioxide.
De totale hoeveelheid warmte die een broeikasgas vasthoudt, wordt de Global Warming Potential (GWP) genoemd en gemeten in CO2-equivalent eenheden, of de hoeveelheid koolstofdioxide die dezelfde hoeveelheid opwarming zou veroorzaken. Omdat de levensduur van methaan kort is, is de conversie naar CO2 niet eenvoudig en bestaat er discussie over hoe deze het beste kan worden weergegeven in termen van koolstofdioxide.
Als de impact van methaan over 20 jaar (GWP-20) wordt berekend, is het ongeveer 80 keer krachtiger dan koolstofdioxide, omdat dit de tijdsperiode is voordat het grootste deel ervan is afgebroken. Wanneer het over 100 jaar (GWP-100) wordt beoordeeld, is meer van het methaan afgebroken, waardoor het slechts ongeveer 28 keer zo krachtig is.
Voor bedrijven die hun broeikasgasvoetafdruk schatten en rapporteren, kan deze gebrek aan harmonisatie verwarring en onnauwkeurigheden veroorzaken, omdat er geen juridisch bindende richtlijnen of consensus is over welke standaard moet worden gebruikt.
In deze studie verzamelden en analyseerden de onderzoekers methaanemissies van een steekproef van 2.846 representatieve bedrijven uit verschillende economische sectoren en landen. Ze ontdekten dat de conversies die door de bedrijven werden gebruikt, grotendeels inconsistent waren met de richtlijnen van de meeste huidige koolstofboekhoudstandaarden, die dezelfde GWP-100-methode aanbevelen als het laatste rapport van het Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC).
Om te zien hoeveel methaanemissies mogelijk ondergerapporteerd zijn, verving het team de verschillende boekhoudconversies van de bedrijven door het standaard GWP-100-systeem dat door het IPCC wordt gesuggereerd. Over de tien jaar van 2014 tot 2023 werden methaanemissies ondergerapporteerd met het equivalent van ongeveer 170 miljoen ton koolstofdioxide.
Wanneer ze alle rapportages harmoniseerden naar de strengere GWP-20-norm, die door sommige klimaatwetenschappers wordt bepleit en in sommige Amerikaanse rechtsgebieden wordt gebruikt, ontdekten ze dat methaanemissies in hetzelfde decennium waren onderschat met het equivalent van ongeveer 3,3 miljard ton koolstofdioxide.
Het team analyseerde ook de economische kosten van het corrigeren van de ondergerapporteerde koolstofvoetafdrukken. Gebaseerd op koolstofprijzen van emissiehandelssystemen wereldwijd, zouden de cumulatieve kosten voor bedrijven over de tien jaar van de studie ongeveer $1,6 miljard (£1,3 miljard) bedragen om alle wereldwijde bedrijven in overeenstemming te brengen met de GWP-100-norm, en ongeveer $40 miljard (£32 miljard) om in overeenstemming te komen met de strengere GWP-20-norm. Bedrijven in de energie-, nuts- en materiaalsector zouden de grootste kosten dragen, omdat zij de grootste industriële methaanemitters zijn.
De auteurs merken op dat, zelfs met hun voorgestelde correcties, de totale methaanemissies nog steeds worden onderschat, aangezien hun berekeningen zich alleen richtten op emissies die direct door de bedrijven die ze analyseerden werden geproduceerd. Andere downstream-emissies, zoals die van verkochte producten, werden niet meegenomen en zijn waarschijnlijk ook significante bijdragen, vooral in de energiesector.
