Holocaustoverlevende ondervraagd door Britse politie na protest tegen genocide
Leden van het Joodse Blok voor Palestina nemen deel aan een Free Gaza-protest nabij Admiralty Arch in centraal Londen, op 1 mei 2024, ter ondersteuning van het Palestijnse volk.
Ik was zeven jaar oud toen Duitsland in maart 1944 Hongarije, hun onbetrouwbare bondgenoot, binnenviel en bezette. Dit maakt me nu 87 jaar oud. Maar mijn herinneringen aan het verstoppen als een vervolgde Jood met valse papieren, en de totale verwoesting van de beslissende gevechten om ons heen, tussen een ingesloten Duitse leger en het Rode Leger, zijn nog steeds kristalhelder. Ik zie de verbrandde auto’s, tanks, dode paarden en menselijke lichamen, munitie en helmen overal verspreid, verwoeste gebouwen, bergen puin en gebroken glas – net zoals het tragisch verwoeste Gaza er vandaag uitziet.
Al meer dan een jaar is het duidelijk dat het plan van Israël is om de Palestijnse samenleving in Gaza te vernietigen om zoveel mogelijk mensen te dwingen te vertrekken. Dit beleid vertoont veel verschillen met het plan van het nazi-Duitsland om de Joodse samenleving in Europa te vernietigen – maar het heeft ook veel overeenkomsten. Daarom heb ik, als Holocaustoverlevende, me verplicht gevoeld om deel te nemen aan verschillende pro-Palestina-protesten in Londen.
Deze protesten zijn talrijk en vaak enorm geweest. Het is dan ook geen verrassing dat de autoriteiten steeds meer beperkingen hebben opgelegd om mensen te ontmoedigen om deel te nemen. Maar ik was nog steeds verrast toen de Metropolitan Police mij uitnodigde voor een interview.
We weten niet precies hoe ver de machthebbers willen gaan met hun beperkingen op het recht om te protesteren. Maar we weten wel dat ze de pro-Palestina-demonstraties in Londen willen afschilderen als besmet met antisemitisme. Dit ondanks het feit dat deze protesten duizenden Joden hebben omvat en dat veel Joden, waaronder ikzelf, vanuit het podium tot de demonstranten hebben gesproken.
Een jaar geleden, in april 2024, gaf ik mijn eerste toespraak op een podium in Hyde Park, waar ik de enorme menigte vertelde over Adolf Eichmann die naar Hongarije kwam om de deportatie van 400.000 Joden naar Auschwitz te organiseren. Ik sprak ook over de 15 leden van mijn eigen familie die daar omkwamen en over mijn vader die naar de concentratiekampen Belsen en Theresienstadt werd gebracht – hoewel hij uiteindelijk wel terugkeerde. Ik eindigde de toespraak met de woorden: Wij Joden die al deze pijn, moorden, vernedering en verwoesting hebben overleefd, zijn tegen het gebruik van de herinnering aan de Holocaust door de Israëlische regering als dekmantel en rechtvaardiging voor de voortdurende genocide tegen het Palestijnse volk in Gaza en de Westelijke Jordaanoever.
Wat het meest opvallend was aan de toespraak, was niet wat ik zei, maar dat de enorme menigte zo respectvol luisterde in stilte en daarna met zo veel enthousiasme applaudisseerde. Suggereren dat zo’n menigte antisemitisch was – laat staan potentieel gewelddadig – is absurd. Toch is dat precies wat verschillende kranten deden toen ze de volgende dag artikelen zonder bewijs publiceerden waarin ten onrechte werd beweerd dat de menigte had gedreigd het Holocaustmonument in Hyde Park te beschadigen.
Sindsdien blijven pro-Israël politici en journalisten beweren dat onze protesten “haatmarsen” of “no-go zones voor Joden” zijn. Recente beweringen dat onze marsen een bedreiging vormen voor de synagogen in Londen zijn een verdere ontwikkeling van deze meedogenloze – maar ongegronde – campagne. Iedereen die de overweldigende warmte en steun heeft ervaren die onze groep van nakomelingen van Holocaustoverlevenden – evenals het bredere Joodse blok – regelmatig op de marsen ervaart, zal begrijpen hoe ongegrond dit is.
Het belangrijkste is dat deze hele campagne een opzettelijke afleiding is van het belangrijkste probleem, namelijk om de genocide in Gaza nu te stoppen. Terwijl Israël zijn willekeurige bombardementen hervat – waarbij honderden burgers in Gaza worden vermoord – is het van vitaal belang dat we in Groot-Brittannië nu onze stem verheffen tegen de medeplichtigheid van onze eigen regering aan de genocide van Israël.