Hoe valse beweringen de immigratieaanpak van Trump in zijn eerste 100 dagen beïnvloedden
Valse beweringen drijven Trumps immigratiebeleid in zijn eerste 100 dagen
In zijn eerste 100 dagen in functie, heeft de president van de Verenigde Staten, Donald Trump, verouderde immigratiewetten ingeroepen, de bevoegdheid van rechters om tegen zijn beslissingen in te gaan betwijfeld en geprobeerd verschillende legale immigratiepaden te beëindigen. Trump legde de basis voor zijn immigratieplannen al lange tijd voor zijn inauguratie op 20 januari.
Jarenlang hebben Trump en zijn bondgenoten ten onrechte beweerd dat de VS wordt binnengevallen door immigranten die de misdaadcijfers verhogen, en dat buitenlandse landen hun gevangenen en geestelijk zieken naar de VS sturen. Verschillende functionarissen van de Trump-administratie zeiden ook dat rechters niet over Trumps immigratieacties kunnen oordelen omdat deze te maken hebben met nationale veiligheid en buitenlands beleid. Matthew Lindsay, een professor aan de Universiteit van Baltimore, merkte op dat Trump “zoekt naar gebrek aan verantwoording om dingen te doen die de wet anders verbiedt”.
De manier waarop de Trump-administratie nationale veiligheid of buitenlands beleid gebruikt als een schild tegen juridische controle, is een opvallend verschil met eerdere administraties, aldus Lindsay. We spraken met juristen, historici en criminologen om de valse verhalen en propaganda te onderzoeken die Trumps immigratiebeleid in de eerste 100 dagen aandreven.
Trumps narratief van een ‘invasie’ leidt tot massale uitzettingsinspanningen
In 2018, tijdens zijn eerste termijn, beschreef Trump een karavaan van duizenden immigranten die naar de zuidgrens van de VS wandelden als een invasie. Velen van hen zouden asiel aanvragen in de VS. Experts in het staatsrecht zeggen dat wat wettelijk als een invasie wordt beschouwd, een gewapende aanval door legers of paramilitairen is.
Tijdens de presidentscampagne van 2024, nu immigratie historische hoogtes bereikte onder het presidentschap van Joe Biden, begon Trump het invasienarratief te koppelen aan een van zijn belangrijkste beleidsbeloven: massale uitzettingen. “Ik zal de migranteninvasie stoppen, en we zullen de grootste uitzettingsoperatie in de geschiedenis van ons land beginnen,” zei hij tijdens een rally in oktober.
Tien dagen later, tijdens een andere rally, verklaarde hij: “We zullen niet worden bezet. We zullen niet worden veroverd. Dat is wat ze doen. Dit is een invasie van ons land door een buitenlandse militaire macht.” Direct na zijn aantreden gaf Trump een uitvoerend bevel uit waarin hij een nationale noodtoestand aan de zuidgrens verklaarde. In twee andere richtlijnen beschreef hij immigratie als een invasie.
Een van de wetten die hij uiteindelijk inriep – de Alien Enemies Act van 1798 – stelt de president in staat om mensen uit een “vijandige natie of regering” zonder hoorzitting vast te houden en uit te zetten wanneer de VS in oorlog is met dat land of wanneer dat land een invasie tegen de VS heeft “veroorzaakt, geprobeerd of bedreigd”.
De uitspraken van Trump over immigranten als criminelen zijn niet onderbouwd
Trump heeft herhaaldelijk gezegd dat landen zoals de Democratische Republiek Congo en Venezuela mensen uit gevangenissen en geestelijke gezondheidsinstellingen naar de VS sturen, maar heeft hier geen bewijs voor geleverd. “We zijn gekozen om de rommel van dit land op te ruimen, en we hebben miljoenen mensen binnengehaald die criminelen waren, die moordenaars waren, die alles waren wat je je kunt voorstellen,” zei Trump op 21 april. “Drugsbaronnen, drugshandelaren, ze kwamen uit gevangenissen en geestelijke instellingen. En ik werd gekozen om ze eruit te zetten.”
De narratief van criminele immigranten heeft zijn succesvolle presidentiële campagne aangewakkerd. Vice-president JD Vance wees op Haïtiaanse immigratie in Springfield, Ohio, waarbij hij beperkte statistieken selectief gebruikte om te beweren dat immigranten het aantal moorden hadden verhoogd. Naast het gericht zijn op Springfield, zei Trump dat Tren de Aragua Aurora, Colorado, had overgenomen.
Om hun uitzettingsinspanningen te onderbouwen, zei het Witte Huis dat Kilmar Armando Abrego Garcia, een Salvadoriaanse immigrant die volgens de Amerikaanse regering ten onrechte naar CECOT was gedeporteerd, een lid van de MS-13 bende is. De administratie heeft eerdere bevindingen van rechters over zijn zaak overdreven en tattoo’s uitgelicht die niet overeenkomen met MS-13.
Criminologen die de mogelijke verbanden tussen migratie en criminaliteit bestuderen, zeggen dat, ondanks enkele spraakmakende misdaden gepleegd door immigranten, zij criminaliteit op lagere niveaus plegen dan autochtone Amerikaanse burgers.
De juridische autoriteit van de rechterlijke macht wordt genegeerd door Trump-officials
Net als eerdere administraties zijn veel van Trumps immigratiebeleid aangevochten door rechtszaken en stopgezet met tijdelijke gerechtelijke bevelen. Trump en zijn officials hebben de constitutionele scheiding der machten tussen de wetgevende, uitvoerende en rechterlijke takken van de overheid afgedaan. Soms hebben ze gezegd dat rechters geen rol te spelen hebben en dat rechters die het niet eens zijn met Trump, moeten worden afgezet.
Na een beslissing van een federale rechter dat de Trump-administratie Venezolanen niet onder de Alien Enemies Act kon uitzetten, zei Witte Huis-adviseur Stephen Miller: “Een districtsrechter heeft geen autoriteit om de nationale veiligheidsoperaties van de uitvoerende macht te sturen.”
Trump’s “grens-tsaar” Tom Homan zei: “Het kan me niet schelen wat de rechters denken.” Witte Huis perssecretaris Karoline Leavitt beschreef het bevel van de rechter als “zonder wettelijke basis”, en zei dat “federale rechtbanken over het algemeen geen jurisdictie hebben over het gedrag van de president op het gebied van buitenlandse zaken.”
Juridische experts zeggen echter dat federale rechtbanken de macht hebben om de grondwettelijkheid van de immigratieacties van de president te herzien en te oordelen. “Er is absoluut niets aan een immigratiebeleid dat, vanwege het feit dat het een immigratiebeleid is, het beschermt tegen juridische controle,” zei Michael Gerhardt, een professor aan de Universiteit van North Carolina.
De uitvoerende macht heeft brede discretie over buitenlandse beleidskwesties, maar dat betekent niet dat zaken die met buitenlands beleid te maken hebben, inclusief immigratiezaken, niet onder de jurisdictie van de rechtbanken vallen, aldus Mary Ellen O’Connell, professor aan de Universiteit van Notre Dame.
Het labelen van immigranten die de VS via legale immigratieprogramma’s zijn binnengekomen als ‘illegaal’ wordt door de Trump-administratie als een probleem gepresenteerd. Vance heeft dit in de campagne verkeerd voorgesteld door te zeggen dat de begunstigden van deze programma’s “illegale immigranten” waren omdat de programma’s volgens hem illegaal waren.
