Het koolstofvastlegvermogen van veengebieden neemt toe door stijgende temperaturen

Veengebieden herbergen een breed scala aan microalgen die in staat zijn om koolstof uit de atmosfeer te absorberen. Deze microalgen zijn gevoelig voor temperatuurstijging. Deze gevoeligheid leidt tot een betere CO2-opname door de noordelijke veengebieden. Een voorspellend model, ontwikkeld door een CNRS-onderzoeker en zijn Europese collega’s, toont aan dat de microalgen in veenmoerassen tot 14% van de toekomstige CO2-uitstoot kunnen compenseren, dankzij hun fotosynthetische activiteit. Deze conclusie is gebaseerd op in situ experimenten en de verschillende voorspellende scenario’s die zijn opgesteld door het IPCC.

Dit is het eerste model dat het potentiële compensatievermogen van toekomstige CO2-uitstoot door veengebieden op wereldschaal kwantificeert. Deze bevinding werpt een nieuw licht op een momenteel onduidelijk aspect van de terrestrische koolstofcyclus en de wijzigingen die deze ondergaat door menselijk veroorzaakte klimaatverandering. De bijbehorende studie is gepubliceerd in Nature Climate Change.

Veengebieden beslaan slechts 3% van het aardoppervlak, maar bevatten meer dan 30% van de koolstof die in de bodem is opgeslagen in de vorm van gefossiliseerd organisch materiaal op diepte. Het wordt geschat dat deze voorraad tussen de 500 en 1.000 gigaton koolstof vertegenwoordigt, wat overeenkomt met 56% tot 112% van de totale koolstof in de atmosfeer van de aarde.

Hoewel sommige micro-organismen in de bodem CO2 uitstoten door respiratie, nemen microalgen dit op, met name via fotosynthese. Elke temperatuurstijging zal deze microbiele fotosynthese stimuleren, waardoor het CO2-opnamevermogen van veengebieden toeneemt.

Helaas zijn de mechanismen waarmee bodemmicroalgen CO2 vastleggen tot nu toe vanwege een gebrek aan gegevens niet opgenomen in klimaatprojecties. Echter, deze fotosynthetische koolstoffixatie, die allesbehalve verwaarloosbaar is, kan in de toekomst de impact van klimaatverandering verzachten.

Er is verder onderzoek nodig—op dit en andere koolstofassimilatieprocessen die door micro-organismen in veenmoerassen worden uitgevoerd—om het potentieel van deze ecosystemen als koolstofputten volledig te kwantificeren en de nauwkeurigheid te verbeteren. Desondanks blijven het behoud van veengebieden en het verminderen van wereldwijde CO2-uitstoot de beste manieren om verergering van klimaatverandering tegen te gaan.