Het is tijd dat Israël uit de Verenigde Naties wordt verwijderd

OPINIE: Tijd om Israël uit de Verenigde Naties te verwijderen

Het is hoog tijd dat Israël uit de Verenigde Naties wordt gezet. De genocidale oorlogen, apartheidpraktijken, aanvallen op VN-personeel en het verbod op de activiteiten van UNRWA maken duidelijk dat Israël geen plaats verdient binnen deze organisatie.

Er is een groeiende beweging binnen de burgermaatschappij, zowel in Palestina als wereldwijd, die de uitsluiting van Israël uit de VN eist. Deze eis is een reactie op het apartheidregime in de bezette Palestijnse gebieden, de voortdurende oorlogsmisdaden in Gaza en andere aanhoudende schendingen van het VN-Handvest. Deze oproep sluit aan bij de doelen van de wereldwijde Boycot, Desinvestering en Sancties (BDS) beweging.

De afgelopen maanden zijn er echter discussies geweest binnen deze beweging over het al dan niet intrekken van Israël’s lidmaatschap, met zorgen over mogelijke vergeldingsacties van Israël. Sommigen vreesden dat Israël zou reageren door VN-agentschappen te blokkeren in hun pogingen om essentiële diensten aan Palestijnen, vooral in Gaza, te verlenen. Echter, recente wetten van de Israëlische Knesset, die UNRWA verbieden om in door Israël gecontroleerde gebieden te opereren, hebben deze terughoudendheid weggenomen.

Door deze rode lijn te overschrijden, heeft Israël de belangrijkste reden ondermijnd voor degenen die zich inzetten voor de bevrijding van Palestina om niet te pleiten voor zijn uitsluiting uit de VN. Dit heeft de weg vrijgemaakt voor de krachtige slogan “expulsie voor expulsie”.

Waarom heeft Israël UNRWA verbannen uit het door hen bezette gebied? Zoals Naser Sharaya’a, de woordvoerder van de Populaire Dienstencommissies in de vluchtelingenkampen van de bezette Westelijke Jordaanoever, onlangs verklaarde: “Het verbod van Israël op UNRWA is onderdeel van een bredere strategie om het recht op terugkeer voor Palestijnen die hun thuisland tijdens de Nakba in 1948 zijn ontvlucht, te ondermijnen.”

Meer dan 700.000 Palestijnen zijn gedwongen verhuisd in de aanloop naar de oprichting van Israël in 1948, een gebeurtenis die Palestijnen herinneren als de Nakba, of “de catastrofe”. Kort na de Nakba nam de Algemene Vergadering van de VN Resolutie 194 aan, die de rechten van deze Palestijnse vluchtelingen – en hun nakomelingen – op de huizen die ze moesten verlaten, bevestigde. Een jaar later werd UNRWA opgericht op basis van deze resolutie om essentiële diensten, zoals onderwijs en primaire gezondheidszorg, aan Palestijnse vluchtelingen te bieden terwijl zij op hun terugkeer wachtten.

UNRWA is verplicht om een registratie bij te houden van Palestijnse vluchtelingen en hun nakomelingen. Deze registratie omvat vluchtelingen uit 1948 evenals degenen die tijdens latere conflicten zijn verdreven of gedwongen om te vluchten. Deze officiële registratie wordt internationaal erkend en dient als juridisch bewijs van vluchtelingenstatus. Op vele manieren fungeert het VN-agentschap als de beschermer van het Palestijnse recht op terugkeer, waardoor de vluchtelingen en hun door de VN erkende recht om naar hun huizen en land terug te keren in de wereldwijde aandacht blijven.

Door UNRWA te verbannen, streeft Israël ernaar het Palestijnse recht op terugkeer uit te wissen, zijn koloniale praktijken te verankeren en zijn kolonisatie permanent te maken. Deze opzet is bijzonder duidelijk in Gaza, waar Israël’s strategische militaire inspanningen erop gericht zijn UNRWA te vervangen door een humanitair hulpprogramma dat aansluit bij zijn langetermijn koloniale doelen.

Een plan dat Israël lijkt te overwegen in Gaza, is het inschakelen van particuliere beveiligingscontractanten die samenwerken met NGO’s om hulp te leveren aan de bezette bevolking. Dit model, ontwikkeld door Amerikanen in Afghanistan en Irak, is veel bekritiseerd vanwege de militarisering van hulp en het mogelijk maken van ongecontroleerde misbruik van vluchtelingen door particuliere beveiligers. Indien geïmplementeerd in Gaza, zou dit het enclave in feite omtoveren tot een netwerk van geïsoleerde, zwaar gemilitariseerde getto’s, bewaakt door particuliere contractanten. Dit zou de apartheid van Israël verder verdiepen, met een niveau van segregatie dat zelfs de apartheid in Zuid-Afrika overtreft.

Wat moet er gedaan worden om de strategie van Israël tegen te gaan, die gericht is op het verbannen van UNRWA, het uitwissen van het Palestijnse recht op terugkeer en het permanent maken van zijn bezetting en apartheid? De beste manier om deze strategie tegen te gaan is door Israël uit de VN te zetten. Uitsluiting van de VN zou Israël isoleren van de wereldgemeenschap en het steeds moeilijker maken voor het land om zijn oorlog tegen Gaza, de invasie van Libanon en onrechtmatige aanvallen op andere VN-lidstaten en agentschappen voort te zetten. Het zou ook een sterke reactie zijn op de aanhoudende en onverbeterlijke aanvallen van de staat op de VN, haar medewerkers en agentschappen.

Het proces om dit te bereiken is echter gecompliceerd door procedurele stappen en de machtsbalans onder de VN-lidstaten. Volgens Artikel 6 van het VN-Handvest is de Veiligheidsraad van de VN verantwoordelijk voor het aanbevelen aan de Algemene Vergadering van de uitsluiting van elke staat die aanhoudend de VN-principes schendt. Het verkrijgen van een dergelijke aanbeveling van de Veiligheidsraad vereist dat geen van de permanente leden met vetorechten zich ertegen verzet.

Als geen enkel land met vetorechten dit recht uitoefent – wat een grote als is gezien de positie van de Verenigde Staten over deze kwestie – zou de zaak naar de Algemene Vergadering van de VN gaan, waar een tweederde meerderheid van de leden de aanbeveling moet steunen om deze te laten doorgaan. Echter, vanuit praktisch oogpunt zou het ook moeilijk zijn om deze meerderheid te bereiken door de heersende mondiale machtsbalans. Niet alleen zouden de VS en hun Europese bondgenoten waarschijnlijk tegen zo’n aanbeveling zijn, maar zij zouden ook hun invloed uitoefenen op andere landen om te voorkomen dat de beweging aan kracht wint.

Een alternatieve route om Israël uit de VN te zetten, is door de Algemene Vergadering van de VN Israël aan te wijzen als een apartheidstaat. Deze aanwijzing zou meer mogelijkheden creëren voor burgermaatschappelijke initiatieven wereldwijd om steun te mobiliseren voor een beslissing om Israël’s deelname aan de VN op te schorten. De juridische basis voor een dergelijke actie is te vinden in VN Algemene Vergadering Resolutie 3068 (XXVIII), die apartheid definieert als een misdaad tegen de menselijkheid en oproept tot de “onderdrukking en bestraffing” ervan.

Praktisch bewijs ter ondersteuning van de classificatie van Israël als een apartheidstaat kan worden gehaald uit talrijke VN-resoluties die de koloniale praktijken van Israël in het bezette Palestijnse gebied benadrukken, met name door de bouw en uitbreiding van nederzettingen. Deze karakterisering wordt verder versterkt door de “Nation-State Law” van Israël, die volledige burgerschapsrechten uitsluitend aan Joden verleent, terwijl het de rechten van Palestijnse burgers van Israël, die na de Nakba in 1948 in hun thuisland zijn gebleven, beperkt. Verschillende speciale VN-rapporteurs en veel toonaangevende internationale NGO’s, waaronder Amnesty en B’tselem, hebben ook rapporten gepubliceerd die de apartheidpraktijken van Israël gedetailleerd beschrijven. Het belangrijkste is dat het primaire gerechtelijke orgaan van de VN, het Internationaal Gerechtshof, in een baanbrekende adviesuitspraak in juli Israël verantwoordelijk heeft bevonden voor apartheid en raciale discriminatie in het bezette Palestijnse gebied.

Israël heeft de operaties van een VN-agentschap in het gebied dat het controleert grotendeels verboden om zijn schendingen van het VN-Handvest en de resoluties met straffeloosheid voort te zetten. Dit volgde op de opzettelijke vernietiging van VN-faciliteiten door zijn militaire macht, waarbij tientallen VN-medewerkers omkwamen en hen ongegrond beschuldigd werden van criminaliteit gedurende meer dan een jaar. Er is geen enkele reden meer voor iemand die gelooft in de missie van de VN en de bevrijding van Palestina steunt om zich te onthouden van het eisen van Israël’s verwijdering uit de organisatie.

Hoewel de mondiale machtsdynamiek het uiterst moeilijk maakt om een opschorting te waarborgen, zouden de inspanningen om dit doel te bereiken alleen maar helpen in de Palestijnse strijd. Uitsluiting van Israël uit de VN zou de inzet van de wereldgemeenschap voor het beëindigen van apartheid, het uitsluiten van raciale discriminatie en het handhaven van de principes van het VN-Handvest duidelijk maken. Het zou ook een duidelijk signaal aan de Palestijnen sturen dat de wereld achter hen staat en het misbruik erkent dat zij lijden onder de wetteloze heerschappij en bezetting van Israël.

Het is tijd voor “expulsie voor expulsie”. Het is tijd voor de wereld om actie te ondernemen ter verdediging van de internationale orde en Israël uit de VN te zetten.