Hertekening van de Kaart: Israël Streeft naar een Nieuwe Indeling van het Midden-Oosten

Hertekening van de kaart: Israël probeert het Midden-Oosten naar eigen ontwerp te vormen

Na de recente aanvallen op Syrië, beweren de leiders van Israël en een groot deel van de media dat ze een nieuw Midden-Oosten willen creëren. Israël heeft de afgelopen dagen meer dan 480 luchtaanvallen op Syrië uitgevoerd en heeft zijn grondtroepen verplaatst naar een gedemilitariseerde zone binnen het Syrische grondgebied langs de grens met Israël in de Golanhoogten, die Israël al gedeeltelijk illegaal bezet.

Israël stelt dat het een “steriele defensiezone” wil creëren en verklaarde dat de overeenkomst uit 1974, die de bufferzone had ingesteld, “in elkaar is gestort”. Op maandag heeft Israël ook 15 schepen aangevallen die voor anker lagen in de Middellandse zeehavens van Bayda en Latakia, ongeveer 600 km ten noorden van de Golanhoogten.

Israëlische premier Benjamin Netanyahu gaf veel van de eer voor de snelle opmars van de Syrische groep Hayat Tahir al-Sham (HTS) aan Israël en zei tegen journalisten: “De ineenstorting van het Syrische regime is een direct gevolg van de zware klappen die we Hamas, Hezbollah en Iran hebben toegediend.”

Volgens Mairav Zonszein, een senior analist van de Crisis Group, zijn de aanvallen op Syrië “een mengeling van opportunisme en strategie”. Ze voegde eraan toe dat Israël de potentiële dreiging aan zijn grens moest neutraliseren terwijl het in feite weerloos was, maar wat het langetermijnplan zou kunnen zijn, is minder zeker.

Politiek wetenschapper Ori Goldberg is niet overtuigd dat er een strategie in het spel is. “Dit is onze nieuwe veiligheidsdoctrine. We doen wat we willen, wanneer we willen, en we maken geen afspraken,” zei hij vanuit Tel Aviv.

Ondertussen heeft Israël in de afgelopen 14 maanden minstens 48.833 mensen gedood. Het heeft Iran en zijn bondgenoot Hezbollah in Libanon aangevallen, vervolgens Libanon binnengevallen en nu Syrië aangevallen, terwijl het ook de belegerde enclave Gaza aanvalt, wat door verschillende landen en internationale organisaties als genocide is bestempeld.

Ondanks de wereldwijde veroordelingen heeft Netanyahu’s retoriek over het “veranderen van het aangezicht van het Midden-Oosten” weerklank gevonden in veel van de Israëlische media. Op woensdag stelde een opinieartikel in de Jerusalem Post zelfs: “In het afgelopen jaar heeft Israël meer gedaan voor stabiliteit in het Midden-Oosten dan tientallen jaren ineffectieve VN-agentschappen en westerse diplomaten.”

Verschillende staten hebben Israël bekritiseerd om zijn aanvallen op het pas bevrijde Syrië, waaronder Egypte, Frankrijk, Iran, Irak, Qatar, Rusland en Saoedi-Arabië. Op zaterdag verklaarde de 22-lidstaat Arabische Liga dat Israël poogt te “profiteren van Syrië’s interne uitdagingen”. De Verenigde Naties, waarvan de mandaat om de bufferzone tussen Syrië en Israël te controleren tot het einde van dit jaar loopt, heeft deze schending van het internationaal recht veroordeeld.

Goldberg merkte op dat de protesten van de VN “absoluut niets betekenen”. Hij suggereerde dat de herhaalde confrontaties van Israël met verschillende internationale organisaties deel uitmaken van een overkoepelende sfeer binnen het land. “We willen de autoriteiten een les leren,” zei hij. “We willen de ICJ en de ICC laten zien dat we ons niets aantrekken. Dat we precies doen wat we willen.”

In een column van de Times of Israel beschreef Jeffrey Levine de afgelopen 13 maanden als een beweging naar “een Nieuw Midden-Oosten van Vrede en Welvaart”. In Levine’s visie zou Syrië, na de tectonische verschuivingen van het afgelopen jaar, vrij zijn van de geopolitieke manoeuvres van de al-Assads, Iran zou bevrijd zijn van zijn “theocratisch regime”, de Koerden zouden vrij zijn om hun eigen staat te vormen, en de Palestijnen zouden vrij zijn om een nieuwe “thuisland” in Jordanië te vestigen.

Israëlische politieke analist Nimrod Flashenberg gaf echter aan dat de meeste Israëliërs zich niet voorstellen dat ze populair zullen zijn in de regio na deze gebeurtenissen. “Maar ik denk dat ze hopen op een Midden-Oosten met minder regimes die vijandig staan tegenover Israël,” voegde hij eraan toe.