Guantanamo zal ‘illegale vreemdelingen’ vasthouden: De Grondwet vs. De President, 2.0
Guantanamo Bay: De Grondwet versus de President, 2.0
De nieuwste plannen van president Donald Trump om 30.000 “illegale immigranten” naar Guantanamo Bay, Cuba te sturen, markeren een nieuw hoofdstuk in de lange geschiedenis van deze Amerikaanse basis als een plek van schendingen van het internationale recht.
Guantanamo Bay, het beruchte Amerikaanse offshore gevangenis dat bekend werd na 9/11 als het nummer één martelkamp in de “Oorlog tegen Terrorisme”, roept bij velen een gevoel van terugkeer naar de jaren dertig op, toen fascisme openlijk opkwam. Het idee om Guantanamo opnieuw te gebruiken als detentiecentrum voor ongedocumenteerde immigranten past perfect in de decennialange geschiedenis van de basis.
Na de Spaans-Amerikaanse Oorlog in 1898 verkreeg Cuba zijn onafhankelijkheid, maar dit ging gepaard met een prijs: in 1901 voegde de VS een amendement toe aan de Cubaanse grondwet dat Amerikaanse interventie mogelijk maakte. Twee jaar later werd een huurovereenkomst zonder einddatum voor de haven en 45 vierkante mijl grond geëist. De huur bedraagt momenteel $4.085 per jaar.
De basis had een belangrijke functie voor de Amerikaanse marine als kolenstation voor schepen die de Cariben en de zuidelijke Atlantische Oceaan patrouilleerden. Tegenwoordig is de militaire betekenis afgenomen, maar de basis is nog steeds gebruikt voor verschillende Amerikaanse pogingen om mensenrechtenwetten te omzeilen.
In de vroege jaren negentig dreigde onrust in Haïti een vluchtelingenstroom naar Zuid-Florida. De VS creëerde een list: als vluchtelingen op volle zee werden opgepikt, vóór ze Amerikaanse grond bereikten, zouden ze geen rechten krijgen, omdat Guantanamo technisch gezien Cubaans grondgebied is. Dit leidde tot de oprichting van een detentiecentrum genaamd Camp Buckley, waar de Amerikaanse kustwacht de Haïtiaanse vluchtelingen oppakte voordat ze de Florida Keys bereikten.
In 1993 oordeelde het Hooggerechtshof in de zaak Sale v. Haitian Centers Council dat deze strategie legaal was, ondanks de tegenstem van rechter Blackmun, die de gedwongen repatriëring als onrechtmatig beschouwde.
Na 9/11 wilde de Bush-administratie een krachtig signaal afgeven dat ze “iets deden” tegen de terroristen die de aanvallen hadden uitgevoerd. Wanneer een populistische regering doet alsof ze betekenisvolle actie onderneemt, is het handig om de tekortkomingen van het plan te verbergen. De juridische strategie om Guantanamo te gebruiken bleek een manier om de rechten van de gedetineerden te negeren.
In totaal zijn er 780 gedetineerden in Guantanamo geweest, waarvan nu nog maar 15 over zijn. Om vrijgelaten te worden, moet een gedetineerde bewijzen dat hij “geen bedreiging voor de VS” vormt, wat betekent dat de regering in ongeveer 98 procent van de gevallen fout zat. Velen werden gekocht met beloningen en onder druk gezet om valse verklaringen af te leggen.
De hypocrisie van de Bush-administratie, die zichzelf als beschermer van de democratie en de rechtsstaat presenteerde, heeft haat gecreëerd. David Rose citeerde in 2004 een Amerikaanse inlichtingenofficier die zei: “Voor elke gedetineerde creëer je er waarschijnlijk nog eens tien terroristen.”
Dit brengt ons bij Trumps uitvoerende bevel. Hij wil 30.000 “illegale aliens” naar Guantanamo sturen, wat een schijntje is vergeleken met de 13 miljoen mensen die hij beloofde het land uit te zetten. Hij beweert dat het kamp nu “de ergste criminele illegale aliens die de Amerikaanse bevolking bedreigen” zal opsluiten, in de hoop dat dit Amerika veilig zal maken.
Toch lijkt het erop dat Trumps juridische team vergeten is dat alle slachtoffers deze keer van het Amerikaanse vasteland komen, en daarom recht hebben op de volledige juridische bescherming die de Grondwet biedt. Advocaten zullen toegelaten worden en de rechtspraak zal echt moeten zijn, zonder de geheimhouding die het Bush-project te lang heeft beschermd.
Ik ben er al 42 keer geweest. De laatste van mijn 87 “terroristen”-cliënten werd slechts enkele weken geleden vrijgelaten. Het lijkt erop dat ik misschien nog een paar keer terug moet naar mijn Caribische resort. Weer zal de strijd zijn tussen de Grondwet en de President, en mijn inzet is dat de Grondwet zal zegevieren.
