Foto’s: Terugkeer naar Tal Rifaat – Syriërs ontdekken puin en verwoesting

In Beeld: Syrië’s Oorlog

Bij het terugkeren naar Tal Rifaat worden Syriërs geconfronteerd met verwoestingen en puin. De terugkerenden uit Tal Rifaat moeten omgaan met uitgebreide oorlogsschade, verouderde infrastructuur en de noodzaak voor ingrijpende wederopbouw.

Omar Badran, 60 jaar, verwijdert puin uit de achtertuin van zijn beschadigde huis in Tal Rifaat, gelegen in de regio Aleppo in het noorden van Syrië. De straten zijn bezaaid met puin en hopen ruïnes waar ooit hun huizen stonden. Dit is de werkelijkheid waarmee ontheemde bewoners worden geconfronteerd bij hun terugkeer naar hun stad, een cruciaal strijdtoneel in het conflict tussen Syrische Koerdische strijders en Turkse gewapende groepen.

Tijdens de oorlog in Syrië werd Tal Rifaat een onderdeel van de herhaalde cycli van gevechten en ontheemding die sinds de anti-regeringsprotesten in 2011 in het land plaatsvinden. Syrische Koerdische strijdkrachten namen in 2016 de controle over de stad over, waardoor de meeste inwoners moesten vluchten. In andere plaatsen, zoals de stad Afrin, werden Koerdische bewoners ontheemd nadat Turkse gesteunde strijdkrachten de controle hadden overgenomen, en velen vluchtten naar Tal Rifaat.

In december vorig jaar, tijdens een bliksemoffensief door oppositietroepen dat leidde tot de afzetting van president Bashar al-Assad, draaide het tij weer toen Turkse gesteunde strijdkrachten Tal Rifaat veroverden op de door Koerden geleide Syrische Democratische Strijdkrachten (SDF).

Overal zijn tekenen van haastige vertrekken zichtbaar – achtergelaten bezittingen, verspreid puin en geïmproviseerde barricades die snel zijn afgebroken. Toch zeggen de mensen van Tal Rifaat dat ze druk bezig zijn om het puin te ruimen en hun leven weer op de rails te krijgen.

De mensen die teruggekeerd zijn naar Tal Rifaat, hebben een onverwachte ontdekking gedaan – een uitgebreid netwerk van ondergrondse tunnels dat lokale autoriteiten zeggen dat het werd gegraven toen de SDF de controle over het gebied had. Deze tunnels, gebouwd voor militair gebruik, lopen onder huizen, scholen en openbare gebouwen, wat de structuren erboven verzwakt. Sommige muren zijn gebarsten en wat er nog over is, ligt op een onstabiele basis, wat de reconstructie nog moeilijker maakt en de uitdagingen van de wederopbouw van de stad vergroot.

Binnen in hun huizen worden terugkerende families geconfronteerd met verdere tekenen van verlies. Deuren hangen van gebroken scharnieren, muren zijn getekend door verwaarlozing en kamers zijn ontdaan van essentiële zaken – bedrading, sanitair, zelfs meubels.

Ondanks de verwoesting blijven de bewoners hoopvol. De straten worden weer levendiger, met straatverkopers die fruit verkopen en mannen die buiten een winkel zitten, genietend van hun tijd samen. De meisjes lopen langs de verwoeste huizen, met de vastberadenheid om de stad die ze ooit thuis noemden, weer op te bouwen.