Een Islamitisch Perspectief op Abortus: Voorbij ‘Pro-Choice’ en ‘Pro-Life’
Een Islamitisch Perspectief op Abortus: Voorbij ‘Pro-Choice’ en ‘Pro-Life’
De binaire benadering van het Amerikaanse debat over abortus weerspiegelt niet de genuanceerde visie van de islam op deze gevoelige kwestie, die is geworteld in goddelijke wet en ethiek. Een recente “pro-choice” billboardcampagne in Chicago, ontworpen door een progressieve organisatie voor “reproductieve gezondheid en rechtvaardigheid” voor moslims, heeft een complexe discussie over abortusrechten binnen de Amerikaanse moslimgemeenschap nieuw leven ingeblazen.
Met de sociale rechtvaardigheidstaal van de linkerzijde roept het billboard moslims op om zich aan te sluiten bij seculiere argumenten voor abortus en de “reproductieve rechten” volledig te steunen. Deze oproep vond echter niet veel weerklank bij de doelgroep. Veel moslims voelden dat de positie die op het billboard werd gepresenteerd, niet de diepgang van de islamitische perspectieven op abortus vastlegde en daarom niet representatief was voor hun wereldbeeld.
Toen ik, samen met andere vrouwelijke studenten van het Chicago-gebaseerde islamitische college Darul Qasim, een open brief schreef als reactie op de billboardcampagne, waarin we de tekortkomingen en de vereenvoudiging van een diepgaand complex probleem onderstreepten, kregen we een overweldigende steun vanuit de gemeenschap. Dit was een weerspiegeling van de zorgen die veel moslims hebben over de binaire framing van “pro-choice” en “pro-life” in het abortusdebat.
Sinds de uitspraak van het Hooggerechtshof van de Verenigde Staten in de zaak Roe v. Wade, die stelde dat Amerikaanse vrouwen het recht hebben om hun eigen reproductieve keuzes te maken, is abortus een belangrijk onderwerp van discussie en bron van verdeeldheid in gemeenschappen door het hele land. Terwijl het onderwerp een al gepolariseerde natie verder verdeelde voor recente belangrijke verkiezingen, begonnen beide zijden van het debat hun standpunten als de enige juiste en morele te presenteren. In deze omgeving hadden moslims moeite om door propaganda en politiek geladen verkeerde voorstellingen van de islamitische posities over abortus heen te kijken.
In feite, aangezien een van de doelen van de islamitische wet het behoud van leven is, verzet de islam zich niet volledig tegen abortus, noch steunt het het onvoorwaardelijk. Zoals bij andere gevoelige kwesties, is de richtlijn van de islam over abortus zeer genuanceerd en geworteld in ethische principes en goddelijke wet. Terwijl het debat het gesprek in de VS blijft domineren, zouden zowel de linker- als de rechterzijde wellicht baat hebben bij het proberen te leren van de islamitische perspectieven op deze kwestie, in plaats van te proberen moslims in hun kamp te trekken.
Wat is de Islamitische Richtlijn over Abortus?
In de islam zijn beslissingen over kwesties zoals abortus niet alleen gebaseerd op persoonlijke autonomie of individuele rechten, zoals het geval is in seculiere westerse discours. In plaats daarvan worden ze geleid door islamitische leerstellingen en geworteld in een breder ethisch en theologisch kader. Islamitische juristen halen hun uitspraken over abortus uit primaire bronnen zoals de Koran en de Soenna, en overwegen zorgvuldig factoren zoals de gezondheid van de moeder en de levensvatbaarheid van de foetus in verschillende stadia van zijn ontwikkeling. Deze aanpak, die zowel het welzijn van de moeder als de heiligheid van het ongeboren leven respecteert, past niet netjes binnen de Amerikaanse politieke binaire, maar handhaaft in plaats daarvan een unieke en alomvattende visie op rechtvaardigheid.
Pogingen van progressieven, zoals de organisatie achter het Chicago-billboard, om hun zwart-witvisies over abortus voor te stellen als de islamitische positie, zijn dan ook zeer misplaatst. Zoals de vooraanstaande Amerikaanse islamitische geleerde Shaykh Amin Kholwadia onlangs opmerkte, proberen progressieven vaak de mainstream moslimnarratief over kwesties zoals abortus te “kapen”, zelfs als hun standpunten die van de overgrote meerderheid van moslims wereldwijd of de traditionele waarden en ethiek van de islam niet weerspiegelen. Moslims zouden dergelijke pogingen moeten afwijzen, zoals velen deden in Chicago, omdat de moslimpositie over een kwestie als abortus stevig geworteld moet zijn in de universele en tijdloze principes van de islam, en niet in politieke trends in het westen.
Het gebruik van de taal van “reproductieve rechten” door de pro-abortusrechtenbeweging kadert het gesprek over abortus als een kwestie van persoonlijke vrijheid. Echter, de islamitische ethiek neemt een andere benadering. Het lichaam in de islam wordt beschouwd als een vertrouwen (amanah) van Allah, waarvan de zorg en het gebruik worden geregeld door goddelijke richtlijnen in plaats van individuele discretie. Daarom zouden de keuzes die we maken met betrekking tot onze lichamen rekening moeten houden met onze verantwoordelijkheid voor God, in plaats van alleen met onze persoonlijke voorkeuren, verlangens en rechten.
Dit principe illustreert waarom moslims verder moeten kijken dan de beperkingen van het debat “pro-choice” versus “pro-life” en een meer holistische en geloofsgerichte benadering van de kwestie abortus moeten aannemen. In plaats van abortus louter te beschouwen als een kwestie van individuele rechten, zouden we het moeten begrijpen als een kwestie die ingebed is binnen een heilig ethisch kader, dat moet worden behandeld door rekening te houden met de rechten van de moeder en het ongeboren kind, evenals met de verantwoordelijkheid in het hiernamaals.
Terwijl sommige Amerikaanse moslimorganisaties misschien proberen om islamitische perspectieven binnen seculiere dogma’s te beperken om zich aan te passen aan hun progressieve politieke bondgenoten, is het essentieel dat moslim-Amerikanen verder kijken dan deze politiek gedreven retoriek. We moeten ons wenden tot deskundige geleerden om ons te begeleiden bij ethische vragen rond de gezondheid van vrouwen, en ervoor zorgen dat onze perspectieven geworteld zijn in islamitische kennis. Zoals Kholwadia uitlegt, met 1,8 miljard moslims wereldwijd, reiken de waarden van de islam veel verder dan de grenzen en het politieke klimaat van Amerika.
Onze geleerden hebben ons een schat aan kennis over reproductieve ethiek gegeven. Ze hebben de doelen van de islamitische wet uiteengezet, wanneer abortus toegestaan is, en de stappen die een gezin moet nemen als ze geconfronteerd worden met moeilijke zwangerschapsbeslissingen. Deze uitspraken – afgeleid van goddelijke bronnen en juridische analyses – bieden een kader dat diep mededogend is en gericht op het welzijn van zowel de moeder als het ongeboren kind. Er valt niets te winnen bij het herformuleren van deze uitgebreide kennis binnen de retoriek van “reproductieve rechten” die is gebaseerd op een geloof in de suprematie van individuele vrijheden.
Bij het bespreken van gevoelige kwesties zoals abortus, moeten Amerikaanse moslims onze robuuste traditie eren en de heiligheid van onze lichamen handhaven, die ons door God zijn gegeven. We moeten dergelijke kwesties benaderen met een perspectief dat de tijdloze en mededogende principes van de islam weerspiegelt. In plaats van progressieve of andere perspectieven te accepteren die geworteld zijn in westerse discours en realiteiten, moeten we onze toewijding aan een ethische en spiritueel bewuste benadering van de meest complexe vragen van het leven bevestigen.