Een Brief uit Gaza aan de Heer Trump

Een brief vanuit Gaza aan de heer Trump

Gaza was al de ‘Riviera van het Midden-Oosten’ en zal het weer worden – wanneer wij, de Palestijnen, het herbouwen.

Geachte heer Trump,

Ik schrijf u als een Palestijn en een overlevende van een genocide, geboren en getogen in Gaza – een stad van liefde en veerkracht. Ik heb uw uitspraken over Gaza gelezen en eerlijk gezegd ben ik in de war.

U beweert een “vrede-maker” te zijn, maar moedigt Israël aan om zijn genocide voort te zetten, door te eisen dat er “alle hel” losbarst als uw eisen niet worden ingewilligd. Mijnheer Trump, wij hebben al de hel doorgemaakt. We hebben hierin 60.000 martelaren verloren.

U claimt verantwoordelijk te zijn voor de wapenstilstand, en toch weigert uw regering – een van de garantstellers – druk uit te oefenen op Israël om al zijn verplichtingen na te komen. U noemt Gaza een “slooplocatie” maar verzuimt gemakshalve de dader te noemen, terwijl u tegelijkertijd meer bommen, financiering en diplomatieke dekking biedt.

U spreekt over Palestijnen die “veilig” en “gelukkig” zijn, maar u verwijst naar ons alsof we een last zijn die we moeten afschuiven op Jordanië, Egypte of elk land dat ons wil opnemen. U beweert dat we “alleen maar in de Gazastrook willen zijn omdat [we] niets anders weten”. Mijnheer Trump, ik denk dat u ons en wat Gaza voor ons betekent, diep misverstaat.

U beschouwt ons misschien als een obstakel voor uw visie op luxe resorts, maar wij zijn een volk met diepe wortels, een lange geschiedenis en onvervreemdbare rechten. Wij zijn de rechtmatige eigenaren van ons land. Gaza is geen zakelijke onderneming voor u, en het is niet te koop.

Gaza is ons thuis, ons land, onze erfenis. En nee, het is niet waar dat we hier willen blijven omdat we “niets anders weten”. Hoewel de 17 jaar durende Israëlische belegering het leven voor ons ongelooflijk moeilijk heeft gemaakt, zijn sommigen van ons erin geslaagd om te reizen – voor onderwijs, medische behandeling of werk. Maar deze mensen keren nog steeds terug omdat Gaza thuis is.

Een krachtig voorbeeld is Dr. Refaat Alareer, een inspirerende figuur, die door de Israëlische bezetting werd gericht en in 2023 werd gedood. Hij behaalde zijn masterdiploma in het Verenigd Koninkrijk en voltooide later zijn PhD aan de Universiti Putra Malaysia. Ondanks de kans om in het buitenland te blijven, koos hij ervoor om naar Gaza terug te keren, waar hij creatief schrijven en literatuur doceerde aan de Islamitische Universiteit. Hij was ook mede-oprichter van We Are Not Numbers, een initiatief dat jonge Palestijnse schrijvers koppelde aan ervaren auteurs om hun stemmen te versterken en verzet te bieden tegen de bezetting door middel van verhalen vertellen. Een van deze stemmen is de mijne.

Vorige lente had ik ook de kans om te vertrekken, maar ik besloot het niet te doen. Ik kon mijn familie, vrienden en Gaza niet achterlaten temidden van een genocide-oorlog. Echter, net als velen anderen, ben ik van plan om te reizen om mijn opleiding af te ronden en daarna terug te keren om mijn mensen te helpen herbouwen en ondersteunen.

Dit is de Palestijnse manier – wij zoeken kennis en kansen, niet om ons vaderland te verlaten, maar om het te bouwen en te versterken.

Over bouwen gesproken – u spreekt over uw plannen om Gaza om te toveren tot “de Riviera van het Midden-Oosten”. Het punt is, Gaza was de Riviera van het Midden-Oosten. Onze voorouders hebben het opgebouwd tot een bloeiend handelscentrum, havenstad en cultureel centrum. Het was “magnifiek” – om uw woorden te gebruiken – totdat Israël werd opgericht en begon het te vernietigen.

En toch, na elke brute Israëlische aanval op Gaza, herbouwden de Palestijnen. Ondanks al het Israëlische geweld, de restricties en diefstal, zorgden de Palestijnen er nog steeds voor dat Gaza een veilige plek was met een gezellige levensritme, waar de jeugd hun best deed om een fatsoenlijk bestaan op te bouwen, waar gezinnen gelukkig en samen waren, en waar huizen bloeide.

Israël heeft nu geprobeerd om Gaza tot puin en dood te reduceren zodat we er niet meer in kunnen leven. U heeft het idee opgepikt, effectief onze etnische zuivering goedkeurend onder het mom van humanitarisme.

Nee, mijnheer Trump, we zullen niet “gelukkig” en “veilig” elders zijn.

Maar ik ben het met u eens over iets anders dat u zei: “U moet van de geschiedenis leren”. Inderdaad, de geschiedenis leert ons dat kolonialisme in moderne tijden onhoudbaar is. In dit opzicht zijn uw plannen en die van Israël gedoemd te mislukken.

Wij, het volk van Gaza – zoals elke inheemse bevolking – weigeren om te worden ontworteld. We weigeren om onteigend te worden. We weigeren om in ballingschap te worden gedwongen zodat ons land aan de hoogste bieder kan worden overgedragen. We zijn geen probleem dat opgelost moet worden; we zijn een volk met het recht om in ons vaderland in vrijheid en waardigheid te leven.

Geen enkel aantal bommen, blokkades of tanks zal ons doen vergeten dat. We zullen niet worden verplaatst, herplaatst, of vervangen.

Macht en rijkdom zullen het lot van Gaza niet bepalen. De geschiedenis wordt niet geschreven door dieven – ze wordt geschreven door degenen die verzetten, door de wil van het volk. Ongeacht de druk, zal onze verbinding met dit land nooit worden verbroken. Overgave en verlaten zijn geen optie. We zullen onze martelaren eren met verzet door dit land te voeden met liefde, zorg en herinnering.

Ik wens u het beste in uw vruchteloze streven,

Hassan Abuqamar
Gaza, Palestina