De sleutel tot een uitgebalanceerd dieet? Betere wegen, zeggen wetenschappers
Het geheim van een uitgebalanceerd dieet? Betere wegen, zeggen wetenschappers
Een nieuwe studie uitgevoerd in Afrikaanse landen daagt de gangbare opvatting uit dat alleen gewasdiversiteit voedingsdeficiënties aanpakt. Wereldwijd lijden ongeveer twee miljard mensen aan verschillende vormen van ondervoeding, wat de discussie aanwakkert onder onderzoekers en beleidsmakers over hoe diëten en voeding onder kwetsbare bevolkingsgroepen kunnen worden verbeterd.
De studie, gepubliceerd in het tijdschrift Nature Food, verzamelde gegevens van bijna 90.000 huishoudens in Afrika tussen 2008 en 2022, met een focus op Ethiopië, Malawi, Niger, Nigeria, Tanzania en Uganda. Het onderzoek stelt voor dat het aanleggen van betere wegen die toegang geven tot markten in lokale steden, effectiever kan zijn in het aanpakken van voedingsdeficiënties.
De onderzoekers bestudeerden de variëteit aan gewassen en diersoorten die door boeren werden onderhouden, evenals gedetailleerde gegevens over de soorten voedsel die binnen elk huishouden werden geconsumeerd. De studie maakt gebruik van de huishoudelijke dieetdiversiteitsscore (HDDS) om de voedingsvariëteit van het dieet van een gezin te meten door de verschillende voedselgroepen te tellen die binnen een week zijn geconsumeerd. Deze maatstaf biedt inzicht in de kwaliteit en diversiteit van de voedingsmiddelen die huishoudens tot hun beschikking hebben.
Veel van de bestudeerde boeren waren kleinschalige producenten, bekend als kleine boeren, die op beperkte schaal opereren. De belangrijkste vragen die de onderzoekers wilden beantwoorden, waren of het produceren van een diversiteit aan gewassen en diersoorten onder kleine boeren de meest effectieve manier is om ondervoeding aan te pakken, en of huishoudens met toegang tot deze boerderijen een meer uitgebalanceerd dieet hebben.
Helaas zijn de resultaten gemengd. De studie toont aan dat te veel verschillende producten op elke boerderij kunnen leiden tot een situatie waarin boeren in zelfvoorziening gedwongen worden en niet profiteren van arbeidsverdeling. “Toegang tot markten – bijvoorbeeld verbeterde infrastructuur – is echter cruciaal,” aldus onderzoeker Qaim.
De bestaande studies over voedseldiversiteit hebben verschillende beperkingen. De nadruk op productie op het niveau van de boerderij of het focussen op één land negeert de invloed van diversiteit op een breder niveau op de dieetpatronen van huishoudens in verschillende landen. Het aanpakken van deze tekortkomingen kan onderzoekers helpen de complexe interactie tussen landbouwproductie en voedingsresultaten beter te begrijpen.
De onderzoekers benadrukken dat de seizoensgebondenheid van bepaalde vruchten en groenten meer aandacht verdient. Om de landbouwproductiviteit te maximaliseren, moeten boeren prioriteit geven aan het verbouwen van gewassen die goed gedijen in hun specifieke regio en bodemomstandigheden, wat zowel de productiviteit als de winstgevendheid optimaliseert.
Momenteel zijn er inspanningen om het probleem van voedseltoegankelijkheid door infrastructuur aan te pakken. In 2016 startte het Verenigde Naties Bureau voor Projectdiensten (UNOPS) een project van $55 miljoen om aanvoerroutes in Zuid-Soedan te verbeteren, wat de handel en voedselzekerheid bevorderde. In november werd de Nyamlel-brug overgedragen aan Soedan, inclusief 44 km aanvoerroutes, wat 1,2 miljoen mensen in de regio ten goede zal komen.
