De Korte Houdbaarheid van Bedrijfsmatige Diversiteit, Gelijkheid en Inclusie

OPINIE

De korte houdbaarheid van bedrijfs-DI

‘Wokeism’ is uit, terwijl bigotterie in opkomst is. Ondertussen gaat ongelijkheid onverminderd door. Meta heeft onlangs aangekondigd dat het diversiteit, gelijkheid en inclusie (DEI) programma’s en fact-checking op al zijn platforms zal schrappen.

In de afgelopen dagen en maanden hebben verschillende Amerikaanse bedrijven, waaronder Amazon, McDonald’s, Walmart, Ford, John Deere en Meta (het moederbedrijf van Facebook, Instagram en WhatsApp), het einde van hun DEI-programma’s aangekondigd. Ze zullen initiatieven terugschroeven die gericht zijn op eerlijke behandeling en “volledige” deelname van hun personeel, vooral van minderheidsgroepen (zoals gender, raciale groepen, LGBTQ, inheemse volkeren en mensen met een beperking).

Deze initiatieven zijn in de afgelopen anderhalf decennium aangenomen en zijn versterkt na de protesten in de VS na de politiegeweldpleging en de moord op George Floyd in 2020. De bedrijfsinitiatieven hebben betrekking op het integreren van DEI in wervingspraktijken en leveranciersselectie, vaak via “onbewuste vooroordelen” training voor werknemers.

De schijnbare reden voor deze verandering van hart van bedrijven over DEI is dat het, zoals Amazon heeft gezegd, nu “verouderd” is. Maar laten we ons niet laten misleiden; er is een duidelijke zakelijke logica achter deze beslissing.

De timing van de aankondiging door een reeks grote bedrijven onthult hun berekening dat DEI niet langer voordelig is voor hun merken. Geconfronteerd met de groeiende conservatieve tegenreactie in de VS tegen de pogingen van bedrijven om minderheden aan te spreken, weten bedrijven als Meta en Amazon goed dat het komende Trump-regime het einde van een tijdperk van sociaal “progressivisme” voorspelt.

Het schrappen van DEI is dus niet alleen een manier om de relaties met Trump te herstellen, die een felle criticus van gelijkheid is geweest, maar ook om bedrijfsmarketingstrategieën aan te passen aan de opkomst van rechts-conservatisme in de VS. “Wokeism” is zeker passé.

Het verwijderen van DEI zal ook een kostenbesparende maatregel voor bedrijven zijn: naar schatting besteden Amerikaanse bedrijven jaarlijks ongeveer $8 miljard aan gelijkheidsinitiatieven.

Maar de onontkoombare conclusie die we uit deze bedrijfsflip-flop kunnen trekken, is dat er nooit een principiële toewijding aan gelijkheid is geweest. DEI werd door bedrijven aangenomen, niet om sociale ongelijkheid aan te pakken, maar om een merk op te bouwen, oftewel, een bedrijfsimago te creëren om meer producten te verkopen. Die tijd is nu voorbij.

De korte houdbaarheid van DEI zou ons echter niet moeten verrassen. Laten we niet vergeten dat het bedrijfs-kapitalisme is geworteld in sociaaleconomische ongelijkheid – een hiërarchie tussen kleine elites van aandeelhouders die productieve activa bezitten en controleren, en een enorme, betaalde werkende klasse, die vandaag de dag bestaat uit legers van voornamelijk werknemers uit de Global South, waarvan de krachtige merken cruciaal afhankelijk zijn.

DEI is daarom een manier om een menselijk gezicht te geven aan bedrijfsongelijkheid. De vaak tokenistische inclusie van minderheden onder het mom van “gelijkheid” biedt de illusie van het creëren van meer gelijkheid. Maar dat doet het niet en heeft het nooit gedaan.

Verschillende analisten hebben de bedrijfs-DI veroordeeld omdat het een miljardenindustrie van studies, trainers en “diversiteitsczars” heeft voortgebracht, terwijl het niets heeft gedaan om ongelijkheid aan te pakken. De bedrijfsagenda voor gelijkheid is dus beschuldigd van een oefening in schijnvertoning – een ideologische dekmantel – die ons misschien beter doet voelen, maar ons bedriegt door te suggereren dat we door simpelweg een paar meer minderheden in de werkplek en het management (voornamelijk in de Global North) op te nemen, ongelijkheid verminderen.

In feite is het omgekeerde het geval: de rijkdoms- en inkomensongelijkheid wereldwijd is de afgelopen twee decennia scherp toegenomen, met name in de VS.

Dus als gelijkheid niet meer is geweest dan branding of een bedrijfsdekmantel voor ongelijkheid, wat kunnen we dan verwachten nu DEI is verlaten? We krijgen een glimp van een antwoord in Meta’s recente aankondiging dat, bovenop het schrappen van DEI, ook de fact-checking op al zijn platforms wordt afgeschaft.

In plaats daarvan zal een systeem van “gemeenschapsnotities”, vergelijkbaar met dat van X, waar leden van de gemeenschap misleidende claims identificeren, de fact-checking vervangen, die, laten we niet vergeten, precies bedoeld was om tegen desinformatie en extreme vooroordelen tegen minderheidsgroepen te waarborgen.

Volgens Mark Zuckerberg, CEO van Meta, is het idee om terug te keren naar “vrije expressie”, ondanks het feit dat sinds de overname van X door Elon Musk en het schrappen van fact-checking, haatzaaien, seksuele en raciale misbruik, antisemitisme en islamofobie zijn toegenomen op het platform.

Dus zal de beëindiging van DEI, net als het afschaffen van fact-checking, de ongelijkheid (en ongelijkheid) waarop het bedrijfs-kapitalisme is gebouwd, verder onder de aandacht brengen. Als DEI een menselijk gezicht op deze ongelijkheid zette, zal de afschaffing ervan ongelijkheid zichtbaarder maken: bedrijven zullen nu minder terughoudend zijn om door te gaan met wervings- en inkooppraktijken die de al bevoorrechte groepen bevoordelen.

Wokeism is uit. Bigotterie is in. Ondertussen gaat ongelijkheid onverminderd door.