De helft van de Carnaval-organisaties neemt maatregelen tegen seksuele intimidatie
Carnaval verenigingen in de provincie nemen maatregelen om wangedrag, waaronder intimidatie en middelenmisbruik, te voorkomen. De genomen maatregelen variëren van algemene waakzaamheid tot het aanstellen van vertrouwensadviseurs en het inhuren van beveiliging, volgens een enquête uitgevoerd door Omroep Brabant. De omroep ondervroeg 93 carnaval verenigingen uit verschillende regio’s over hun beleid met betrekking tot alcohol- en druggebruik, evenals ongepast gedrag.
De enquête vroeg ook naar de rol van vrouwen binnen de verenigingen en hun betrokkenheid in de Raad van 11, de groep die verantwoordelijk is voor het organiseren van carnavalactiviteiten. Van de ondervraagde verenigingen meldde 41 procent maatregelen te hebben genomen om wangedrag te voorkomen. Hoewel er geen incidenten binnen de verenigingen werden genoemd als reden voor deze acties, heeft de toegenomen media-aandacht voor het probleem naar verluidt een belangrijke rol gespeeld. Sommige verenigingen noemden ook persoonlijke ervaringen als drijfveer achter hun beleid.
De preventieve maatregelen variëren. Veel verenigingen vertrouwen op gemeenschapsbewaking. “In een dorp passen mensen op elkaar en wijzen ze slecht gedrag aan,” zei een respondent. Verschillende verenigingen hebben vertrouwensadviseurs aangesteld waar leden hun zorgen kunnen melden. De gevolgen voor wangedrag zijn duidelijk: “Indien nodig worden individuen uit de vereniging verwijderd,” zei een andere respondent.
Wat betreft druggebruik heeft 25 procent van de verenigingen het probleem aangepakt, waarbij de meeste een streng verbod handhaven. “Echte carnavalgangers gebruiken geen drugs,” stelde een vereniging. Een andere groep meldde een toename van mensen die water en suikerhoudende dranken drinken – signalen die zij associëren met druggebruik. “Sindsdien hebben we beveiliging ingehuurd,” zeiden ze.
Alcoholbeleid is minder strikt, hoewel 37 procent van de verenigingen maatregelen heeft genomen om overmatig drinken tegen te gaan. De meeste vertrouwen op algemene supervisie en naleving van de wettelijke drinkleeftijd van 18, vaak gehandhaafd met behulp van polsbandjes.
De inclusie van vrouwen in carnaval verenigingen blijft een gemengd onderwerp. Sommige verenigingen negeren het probleem, met reacties als “Te veel,” “We houden dat niet bij,” of “Geen idee” wanneer gevraagd wordt naar vrouwelijke lidmaatschapsaantallen. De deelname van vrouwen in de Raad van 11, traditioneel een geheel mannelijke groep, is nog steeds beperkt. Bij 19 procent van de verenigingen is het voor vrouwen niet toegestaan om lid te worden, wat een langdurige traditie van alleen mannelijke leiding in carnavalsfestiviteiten behoudt.
