De Grote Golf: Hoe een tsunami de wereldhandel kan verstoren
Havenonderbrekingen zijn kostbaar—ze zijn zeer kostbaar. Terwijl de tsunami van Tohoku in 2011 ongeveer $12 miljard aan schade aan havenfaciliteiten en schepen veroorzaakte, resulteerden de daaropvolgende havenonderbrekingen in een verlies aan zeetransport dat ongeveer $3,4 miljard per dag kostte.
Scheepvaart faciliteert meer dan 80% van de wereldhandel, wat betekent dat verstoringen in het wereldwijde havennetwerk ernstige gevolgen kunnen hebben voor de wereldwijde handel. Ondanks deze risico’s worden tsunami’s zelden beschouwd in de kapitaalplanning van havens of in het structurele ontwerp. Deze verwaarlozing is deels te wijten aan de zeldzame voorkomens van tsunami’s en het gebrek aan robuuste methoden om potentiële risico’s te kwantificeren.
In reactie hierop heeft een groep onderzoekers een kader voorgesteld om het tsunami-risico voor zeehavens en het wereldwijde havennetwerk te evalueren. Dit kader schat de potentiële economische verliezen in de handel die veroorzaakt worden door havenonderbrekingen, terwijl het ook de ripple-effecten analyseert die dit zou hebben op het wereldwijde havennetwerk, inclusief de gevolgen voor scheepvaartroutes en havens die niet direct door fysieke schade zijn getroffen.
Constance Chua, een postdoctoraal onderzoeker aan het International Research Institute of Disaster Science (IRIDeS) van de Tohoku Universiteit, leidde de studie, met de steun van Professor Fumihiko Imamura, Associate Professor Anawat Suppasri en Professor Adam Switzer van de Nanyang Technological University. Het artikel is gepubliceerd in npj Natural Hazards.
“We hebben ons kader toegepast op de Zuid-Chinese Zee, met de focus op een potentieel tsunami-scenario dat wordt veroorzaakt door een breuk langs de Manila Graben,” zegt Chua. “We hebben ook tsunami-omstandigheden onder toekomstige zeespiegelstijgingen opgenomen.”
In totaal evalueerden Chua en haar collega’s 104 scenario’s, dankzij de hulp van internationale experts uit verschillende vakgebieden. Dit omvatte Dr. Tanghua Li, een geofysicus aan het Earth Observatory of Singapore die gespecialiseerd is in modellering van zeespiegelstijging in Azië; Onderzoeksprofessor Qiang Qiu, een expert in tektonische geodesie van de Manila Graben aan de Chinese Academie van Wetenschappen; en Professor Linlin Li, een gerenommeerd expert in tsunami-modellering van de Sun Yat-sen Universiteit.
Elke expert droeg de nieuwste kennis en modellen over verschillende gevarencomponenten bij, waardoor een brede basis van factoren werd overwogen, en zodoende scenario’s werden gecreëerd die de realiteit zo nauwkeurig mogelijk weerspiegelden.
De studie ontdekte dat een tsunami van de Manila Graben mogelijk tot 11 internationale zeehavens zou kunnen beschadigen onder de huidige zeespiegelcondities en tot 15 havens tegen 2100. In de zwaarst beschadigde locaties konden haven sluitingen meer dan 200 dagen duren.
Echter, de duur van de sluiting vertaalde zich niet altijd in het grootste economische verlies. Havens met hogere jaarlijkse lading waren gevoeliger voor economische schade. De havens van Hongkong, Manila en Kaohsiung ervoeren de grootste handelsverliezen in alle scenario’s.
Chua stelt dat een tsunami van de Manila Graben grotere repercussies voor de wereldhandel zou kunnen hebben dan eerdere gebeurtenissen, zoals de tsunami van de Indische Oceaan in 2004 en de kostbare tsunami van Tohoku in 2011. “Aangezien de Zuid-Chinese Zee enkele van de drukste havens en scheepvaartroutes herbergt, zou het aantal verstoorde scheepvaartroutes ver boven eerdere tsunami-gebeurtenissen uitstijgen. Gezien de gebrekkige aandacht voor de effecten van tsunami’s, kan onze studie belanghebbenden helpen zich voor te bereiden op dergelijke gebeurtenissen.”
