Beveiligers ondervinden toenemende agressie en vragen om betere bescherming

Beveiligingspersoneel in Nederland wordt steeds vaker geconfronteerd met verbaal en fysiek geweld tijdens hun werk. Meer dan de helft van de beveiligers geeft aan regelmatig agressie te ervaren, met incidenten die zich in verschillende sectoren voordoen, van de horeca tot universiteiten. Beveiligingsbedrijven eisen nu dat de Nederlandse overheid ingrijpt en de bescherming die wordt geboden aan publieke dienstverleners uitbreidt naar de particuliere beveiligingssector.

Ard van der Steur, voorzitter van de Nederlandse Veiligheidsbranche, reageerde geschokt op de bevindingen van een recent onderzoek dat de toenemende frequentie en ernst van de agressie tegenover beveiligingspersoneel aantoont. “Natuurlijk weten we dat beveiligingswerk risicovol is, vooral als het gaat om agressie,” zei Van der Steur, die bijna 90 procent van de particuliere beveiligingsbedrijven vertegenwoordigt. “Maar dit onderzoek toont niet alleen aan dat deze incidenten ernstiger worden, maar ook dat het probleem veel breder is dan we hadden verwacht.”

Het onderzoek, dat 500 beveiligers ondervroeg, benadrukte dat incidenten het vaakst voorkomen in de horeca, gevolgd door de detailhandel en vluchtelingencentra. Ook beveiligingspersoneel op universiteiten en recepties wordt steeds vaker het doelwit. “Ik vind dit verontrustend,” aldus Van der Steur.

Hoewel veel beveiligers aangeven zich niet onveilig te voelen tijdens deze ontmoetingen, is de emotionele impact aanzienlijk. Volgens onderzoekster Esmee Souman “ervaren meer dan de helft van de respondenten stress, spanning of emotionele pijn na een incident.” Voor velen blijven deze gevoelens weken of zelfs maanden aanhouden, wat leidt tot burn-out of verslechterende gezondheid.

Ondanks de impact beschouwen de meeste beveiligers agressie als onderdeel van hun werk. Van der Steur benadrukt echter dat geweld en agressie niet genormaliseerd moeten worden. Hij wijst op een agressieve trend die begon tijdens de COVID-19-pandemie, toen beveiligers belast werden met het handhaven van gezondheidsregels, wat vaak leidde tot sterke negatieve reacties van het publiek. “Deze vijandigheid is blijven sudderen,” voegde hij eraan toe.

Het onderzoek toonde ook problemen binnen de beveiligingsindustrie zelf aan. Slechts één op de vijf beveiligers maakt gebruik van beschikbare training voor het omgaan met agressie. Bovendien is de communicatie tussen beveiligingspersoneel, werkgevers en het publiek vaak ondermaats. “Maar het idee dat onze mensen dit gedrag uitlokken, zit me niet lekker,” zei Van der Steur. “Overal waar ik ga, zie ik hoe bekwaam deze professionals zijn in de-escalatie.” Ze moeten dat ook zijn, omdat ze niet dezelfde beschermingsmiddelen hebben als politieagenten, zoals wapenstokken of vuurwapens.

De ongelijkheid in bescherming tussen publieke dienstverleners en particuliere beveiligers is een grote zorg voor Van der Steur. “Er is terecht aandacht geweest voor agressie tegen publieke dienstverleners, maar onze mensen staan vaak zij aan zij met de politie om het publiek te beschermen.” Vooral nu, met het afnemen van het aantal politieagenten, worden onze teams steeds vaker ingeschakeld. Toch ontvangen onze mensen, in tegenstelling tot publieke dienstverleners, geen speciale juridische bescherming.”

Van der Steur waarschuwt dat zonder veranderingen veel beveiligers de sector zullen verlaten. “Beveiligers werken ten behoeve van de samenleving, hoewel het publiek dat vaak niet beseft,” zei hij. “Als we deze situatie niet aanpakken, riskeren we de mensen te verliezen die onze gemeenschappen veilig houden.”