Begaat Israël ‘etnische zuivering’ in Gaza?
Beirut, Libanon – Israëlische en Palestijnse commentatoren, evenals buitenlandse functionarissen, gebruiken de term “etnische zuivering” om te beschrijven wat Israël doet in Gaza. Israël heeft naar verluidt de humanitaire hulp volledig geblokkeerd voor noord-Gaza, bombardementen op vluchtelingenkampen en ziekenhuizen opgevoerd en alle resterende inwoners van het gebied opgeroepen om naar het zuiden te vluchten. De militaire woordvoerder van Israël, Itzik Cohen, verklaarde dat niemand die het noorden verlaat, zal kunnen terugkeren. De Verenigde Naties schatten dat er nog tussen de 69.000 en 100.000 mensen in noord-Gaza zijn. De Israëlische krant Haaretz heeft de campagne van Israël aangeduid als “etnische zuivering”. Josep Borrell, de hoogste diplomaat van de Europese Unie, heeft getweet: “Woorden als ‘etnische zuivering’ worden steeds vaker gebruikt om te beschrijven wat er in noord-Gaza gebeurt.” Maar wat is etnische zuivering? Is het van toepassing op de acties van Israël in Gaza? En zal het benoemen ervan leiden tot enige rechtvaardigheid?
Wat is etnische zuivering?
Etnische zuivering verwijst naar een sterkere partij die een etnische groep van haar land verwijdert en soms vervangt door een andere demografie. Het doel hiervan is vaak om een regio of territorium “etnisch homogeen” te maken. De term bestaat niet in het internationale humanitaire recht, maar suggereert dat er meerdere misdaden tegen de menselijkheid en oorlogsmisdaden tegelijkertijd worden gepleegd, volgens juridische geleerden. Een van deze misdaden tegen de menselijkheid is de gedwongen verplaatsing van een bevolking.
Is dat hetzelfde als genocide?
De meeste pogingen om een bevolking te “zuiveren” omvatten meer oorlogsmisdaden, inclusief genocide. Het erkennen van etnische zuivering als genocide roept een juridische verplichting op voor alle staten om genocide te “voorkomen en te bestraffen.” Etnische zuivering verwijst op een indirecte manier naar verschillende soorten criminaliteit zonder te zeggen of het geweld met de bedoeling wordt gepleegd een beschermde groep geheel of gedeeltelijk te vernietigen, wat de essentie van genocide is.
Verkleint het gebruik van ‘etnische zuivering’ wat Israël doet in Gaza?
Het beschrijven van de catastrofe in Gaza als “etnische zuivering” kan ook dezelfde verontwaardiging en horror oproepen als die welke de moorden in Bosnië en Herzegovina veroorzaakten. Gaza moet vooral worden begrepen als een Israëlische genocide tegen Palestijnen. Het Internationaal Gerechtshof heeft op 26 januari geoordeeld dat “Israël, in overeenstemming met zijn verplichtingen onder de Genocide Conventie, ten aanzien van Palestijnen in Gaza, alle maatregelen moet nemen die binnen zijn macht liggen om de uitvoering van alle daden binnen de reikwijdte van Artikel II van deze Conventie te voorkomen.” Artikel II van de Genocide Conventie verbiedt de moord op leden van een groep en het opleggen van omstandigheden die een groep “geheel of gedeeltelijk” kunnen vernietigen.
Kan er etnische zuivering zijn zonder genocide?
Etnische zuivering kan technisch gezien worden uitgevoerd zonder genocide te plegen, maar dat is volgens experts duidelijk niet het geval in Gaza. Hoewel het theoretisch mogelijk is dat etnische zuivering kan plaatsvinden zonder de intentie om de groep te vernietigen, is dat in Gaza niet een plausibele verklaring van de feiten op de grond.
Waarom wordt er nu alleen over etnische zuivering in Gaza gesproken?
Etnische zuivering kan een nuttige manier zijn om het publiek te laten weten dat er misdaden tegen de menselijkheid plaatsvinden, maar politici en commentatoren hadden deze term al vanaf het begin van de verwoestende oorlog van Israël tegen Gaza moeten gebruiken. Dit was naar mijn mening etnische zuivering. Er wordt specifiek verwezen naar het geval waarin Israël alle Palestijnen in noord-Gaza opdraagt hun huizen te verlaten en naar Khan Younis in het zuiden te gaan.
Waar komt de term etnische zuivering vandaan?
‘Etnische zuivering’ kwam in de periode van 1992 tot 1995 in gebruik toen journalisten en politici het gebruikten om de aanvallen van Serviërs op Bosniakken, een overwegend moslimdemografie, te beschrijven. Terwijl het voormalige Joegoslavië uiteenviel na het einde van de Koude Oorlog, vielen Servische militieleden Bosniakken aan, verkrachtten hen en vermoordden hen in een systematische campagne om hen uit het gebied te verdrijven dat zij claimden voor een “groter Servië”.
