Alois Brunner: de Nazi ‘slager’ die Syrische veiligheidstroepen trainde
In Beeld
De Oorlog in Syrië
Alois Brunner, de Nazi ‘slager’ die Syrische beveiliging trainde. Brunner verstopte zich decennia lang in Damascus en zou martelingstechnieken hebben onderwezen aan de inlichtingendienst van Hafez al-Assad.
Alois Brunner, de Nazi ‘slager’ die Syrische beveiliging trainde. Geschiedenis geïllustreerd is een serie perspectieven die nieuwsgebeurtenissen en actuele zaken plaatst in een historische context met behulp van grafieken gegenereerd door kunstmatige intelligentie.
De oorsprong van marteling in Syrië is gruwelijk. In wezen is er Alois Brunner, de “Slager van Saloniki”, een Nazi SS-officier die naar Damascus ontsnapte. Zijn verhaal, wat er ook van is, is slechts door een handvol journalisten, Nazi-jagers en, naar verluidt, Mossad-huurmoordenaars bijeengebracht. Hoewel onvolledig, schetst dat verhaal nog steeds een levendig beeld van een man die meer dan 128.000 Europese Joden naar Nazi-dodenkampen stuurde, waaronder 345 kinderen in Frankrijk, enkele weken voordat Parijs werd bevrijd.
Onder Adolf Eichmann, een van de hoofdarchitecten van de Holocaust, hield Brunner toezicht op de deportatie van Joden uit Oostenrijk, Griekenland, Frankrijk en Slowakije. Hij werd in 1954 bij verstek ter dood veroordeeld in Frankrijk. Datzelfde jaar vluchtte hij van Duitsland naar Egypte en vervolgens naar Syrië, waar Nazi-jagers zeggen dat de regering hem verborgen hield. Later zou hij martelingstechnieken hebben onderwezen aan de inlichtingendienst van president Hafez al-Assad.
Maar Brunner’s goed beveiligde schuilplaats bleef niet onopgemerkt. In 1961 kostte een brievenbom, toegeschreven aan Israëlische Mossad-agenten, hem zijn linkeroog. In 1980 blies een tweede Mossad-bom naar verluidt drie vingers van zijn hand af.
In 1985 reisden twee Duitse verslaggevers naar Damascus, waar ze Brunner, toen 73, met een verborgen camera fotografeerden. Franse president Jacques Chirac vroeg tijdens een bezoek aan Syrië in 1996 naar Brunner. Al-Assad ontkende hem te kennen, maar journalist Hedi Aouidj zegt dat al-Assad Brunner vervolgens opsloot om te voorkomen dat hij betrapt zou worden. In 2000 werd al-Assad’s zoon, Bashar, president, en Brunner overleed “waarschijnlijk” het volgende jaar. Hij zou ongeveer 89 jaar oud zijn geweest.
De marteling in Syrië echter hield stand. Een regeringsfotograaf lekte in 2014 meer dan 53.000 foto’s van mensen die gemarteld en gedood waren door het huidige Assad-regime. Sinds de oorlog begon in 2011 wordt het aantal mensen dat in Syrische gevangenissen is omgekomen geschat op tienduizenden.
Vandaag de dag is het onmogelijk om de omvang van Alois Brunner’s invloed op het enorme martelingsnetwerk in Syrië te kennen. Maar met de ontdekking van elke massagraf wordt de omvang van het doden van het Assad-regime steeds duidelijker … en tegelijkertijd steeds minder begrijpelijk.
