Levenstestamenten winnen aan populariteit, maar misbruik blijft een risico
Het aantal mensen dat levenstestamenten opstelt, neemt toe, met meer dan 214.000 dergelijke documenten die zijn opgesteld in de eerste 11 maanden van 2024. Dit is een stijging van 8 procent in vergelijking met dezelfde periode in 2023, volgens de Koninklijke Notariële Beroepsorganisatie (KNB). Deze documenten stellen individuen in staat om hun financiële en medische wensen vast te leggen via een notaris voor het geval ze door ziekten zoals Alzheimer of verschillende vormen van dementie niet meer in staat zijn om beslissingen te nemen.
“Mensen willen de controle behouden en hebben gezien dat er dingen mis kunnen gaan binnen families of bij bekenden,” aldus een woordvoerder van de KNB. De populariteit van levenstestamenten blijft groeien, na een stijging van 15 procent in 2023 ten opzichte van 2022.
Ondanks hun nut, waarschuwen experts dat levenstestamenten niet waterdicht zijn. “In juridische gevallen wordt steeds duidelijker welke problemen zich in de praktijk kunnen voordoen,” zegt Rieneke Stelma-Roorda, een onderzoeker aan de Vrije Universiteit Amsterdam, die het onderwerp uitgebreid heeft bestudeerd.
Een veelvoorkomend probleem is dat vertegenwoordigers de bevoegdheid die door een levenstestament wordt verleend, kunnen misbruiken. “Alles wat je je kunt voorstellen dat mis kan gaan wanneer iemand anders je vermogen beheert, kan ook echt misgaan,” zegt Sander Baetens, voorzitter van de Nederlandse Vereniging van Erfrechtadvocaten. Baetens noemt voorbeelden van geschillen, waaronder een zaak waarin een moeder haar zoon machtigde om jaarlijkse cadeaus aan haar kinderen en kleinkinderen te geven. Echter, na verloop van tijd werden er tienduizenden euro’s meer toegewezen aan gezinnen met kinderen, wat leidde tot conflicten tussen de broers en zussen.
Een ander veelvoorkomend probleem betreft het misbruik van de bankpas van een ouder. “Vertegenwoordigers kunnen rechtvaardigen dat ze persoonlijke aankopen, zoals koffie of wasmiddel, aan de rekening toevoegen, met het argument dat ze uitgebreide zorg bieden,” zegt Baetens.
Het opnemen van medische voorkeuren, zoals instructies over reanimatie, is ook een punt van discussie. Hoewel individuen dergelijke voorkeuren in hun levenstestament kunnen specificeren, zijn artsen niet gebonden aan deze documenten tijdens noodsituaties. “Dit is vooral een discussiepunt met artsen; notariële adviseurs raden aan om geen medische richtlijnen op te nemen in levenstestamenten,” zegt Hans Meengs, een woordvoerder van de KNB.
Om misbruik te voorkomen, adviseren notarissen vaak om een toezichthouder aan te stellen die jaarlijks financiële transacties controleert. Veel mensen verzetten zich echter tegen deze stap, uit vrees dat het gemengde signalen over vertrouwen kan uitzenden. Stelma-Roorda pleit voor verplichte toezichtmechanismen om potentiële risico’s te verminderen. “Transparantie en duidelijke instructies zijn essentieel om geschillen te vermijden,” voegde Baetens toe. Hij raadde aan om de toegang van vertegenwoordigers tot contante opnames te beperken en te vereisen dat alle transacties via bankoverschrijvingen worden gedocumenteerd.
Het opstellen van een levenstestament kost doorgaans tussen de 300 en 600 euro, maar de kritiek op notarissen die van het proces profiteren, is ongegrond, zegt Meengs. “Wij adverteren niet met deze diensten. Mensen komen naar ons omdat ze ze willen.” Levenstestamenten, die 14 jaar geleden door notarissen zijn geïntroduceerd, worden gezien als een beginpunt voor planning, niet als een definitieve oplossing. Stelma-Roorda benadrukte het belang van regelmatige communicatie tussen de maker van het document en hun vertegenwoordiger. “Wensen moeten regelmatig worden herzien, vooral naarmate de omstandigheden veranderen. Een diagnose van Alzheimer of dementie kan frequentere gesprekken vereisen,” zegt ze.
