Antarctica’s Conger-ijsplaat verzwakte decennialang voor de ineenstorting, ontdekten wetenschappers

Internationaal onderzoeksteam ontdekt oorzaken van het instorten van het Conger-ijsplateau in Antarctica

Een internationaal team van oceanografen, Antarctische specialisten en meteorologen heeft bewijs gevonden dat de ineenstorting van het Conger-ijsplateau in Antarctica in 2022 te wijten was aan het smelten en verzwakken van het ijs, een proces dat decennia heeft geduurd.

In hun studie, gepubliceerd in het tijdschrift Nature Geoscience, analyseerde de groep archiefsatellietbeelden van het gebied vóór de ineenstorting. Karen Alley van de Universiteit van Manitoba heeft een artikel gepubliceerd in hetzelfde tijdschrift, waarin ze het werk van het team toelicht en uitlegt waarom de ineenstorting van het ijsplateau zo verontrustend is voor klimaatspecialisten.

In 2022, toen het Conger-Glenzer-ijsplateau van Bowman Island losraakte, werd dit gedurende enkele weken niet opgemerkt, totdat een van de onderzoekers toevallig een satellietbeeld van de regio bekeek. De reden dat het niet opviel, was omdat niemand verwachtte dat het zou scheiden.

Gewoonlijk, wanneer een ijsplateau op het punt staat los te komen, verschijnt er water op het oppervlak als bewijs van smelten. Maar er was geen water op het Conger-Glenzer-ijsplateau, wat suggereert dat de scheiding anders was dan eerdere gevallen.

Om erachter te komen wat er gebeurde, haalde het onderzoeksteam archiefsatellietbeelden van de regio op. Ze ontdekten dat het ijsplateau gedurende meerdere decennia steeds dunner was geworden en uiteindelijk zo dun was dat het zijn integriteit verloor. Het ijsplateau brak los van Bowman Island en werd uit elkaar getrokken door golven. De reden dat onderzoekers geen water bovenop het ijsplateau zagen, was omdat het van onderaf smolt—de omstandigheden in de oostelijke delen van Antarctica waren nog steeds koud genoeg om te voorkomen dat de bovenkant smolt.

Zoals Alley uitlegt, is de reden dat de ineenstorting van het Conger-Glenzer-ijsplateau zo zorgwekkend is, dat het suggereert dat de ijskappen en -plateaus in Oost-Antarctica veel dichter bij smelten zijn dan eerder werd gedacht. Dit is belangrijk omdat de hoeveelheid ijs in het oosten veel groter is dan in het westen, waar warmere temperaturen het bovenste ijs laten smelten. Als de ijsplateaus in het oosten van onderaf smelten, kan dit leiden tot drastisch hogere zeespiegels over de hele wereld.