Is er voldoende land op aarde om klimaatverandering te bestrijden en de wereld te voeden?

Een studie geleid door onderzoekers van het MIT Center for Sustainability Science and Strategy toont aan dat er voldoende land beschikbaar is om de inspanningen te ondersteunen om de opwarming van de aarde te beperken tot 1,5 graden Celsius, terwijl ook rekening wordt gehouden met de concurrentiële behoeften voor voedselzekerheid op lange termijn en de gezondheid van ecosystemen. Het beperken van de opwarming van de aarde tot 1,5°C is een grote uitdaging. Het bereiken van dit doel vereist niet alleen een aanzienlijke vermindering van de broeikasgasemissies door menselijke activiteiten, maar ook een aanzienlijke herschikking van land om deze inspanning te ondersteunen en de biosfeer, inclusief de mens, te behouden. Meer land is nodig om de groeiende vraag naar bio-energie en natuurgebaseerde koolstofvastlegging tegemoet te komen, terwijl er voldoende oppervlakte voor voedselproductie en ecologische duurzaamheid blijft.

De rol van land in een wereld van 1,5°C zal tweeledig zijn: het verwijderen van koolstofdioxide uit de atmosfeer en het produceren van schone energie. Landgebaseerde strategieën voor koolstofdioxideverwijdering omvatten bio-energie met koolstofopslag; directe luchtvangen; en herbebossing en andere natuurgebaseerde oplossingen. Landgebaseerde productie van schone energie omvat wind- en zonneparken en duurzame bio-energie landbouwgrond. Elke beslissing om meer land toe te wijzen voor klimaatmitigatie moet ook rekening houden met de concurrerende behoeften voor voedselzekerheid op lange termijn en de gezondheid van ecosystemen.

Keuzes voor landgebaseerde klimaatmitigatie variëren in termen van kosten—de hoeveelheid land die vereist is, de implicaties voor voedselzekerheid, de impact op biodiversiteit en andere ecosysteemdiensten—en voordelen—de potentie voor het vastleggen van broeikasgassen en het produceren van schone energie. Een studie, gepubliceerd in het tijdschrift Frontiers in Environmental Science, biedt de meest uitgebreide analyse tot nu toe van concurrerende landgebruik- en technologieopties om de opwarming van de aarde tot 1,5°C te beperken.

Onder leiding van onderzoekers van het MIT Center for Sustainability Science and Strategy (CS3) past de studie het MIT Integrated Global System Modeling (IGSM) framework toe om de kosten en voordelen van verschillende landgebaseerde klimaatmitigatieopties te evalueren in het Sky2050-scenario, een klimaatstabilisatie-scenario van 1,5°C ontwikkeld door Shell.

In dit scenario neemt de vraag naar bio-energie en natuurlijke koolstofputten toe, samen met de behoefte aan duurzame landbouw en voedselproductie. Om vast te stellen of er voldoende land beschikbaar is om aan al deze groeiende behoeften te voldoen, gebruikt het onderzoeksteam de globale hectare (gha)—een gebied van 10.000 vierkante meter, of 2.471 acres—als standaard meeteenheid, en huidige schattingen van het totale bewoonbare land op aarde (ongeveer 10 gha) en land dat wordt gebruikt voor voedselproductie en bio-energie (5 gha).

Het team komt tot de conclusie dat met ingrijpende veranderingen in beleid, landbeheerpraktijken en consumptiepatronen, het wereldwijde land voldoende is om gedurende deze eeuw een duurzame aanvoer van voedsel en ecosysteemdiensten te bieden, terwijl ook de broeikasgasemissies worden verminderd in lijn met het 1,5°C-doel.

Deze ingrijpende veranderingen omvatten beleid ter bescherming van natuurlijke ecosystemen; het stoppen van ontbossing en het versnellen van herbebossing en afforestatie; het bevorderen van vooruitgang in duurzame landbouwtechnologie en -praktijken; het verminderen van landbouw- en voedselverspilling; en het stimuleren van consumenten om duurzaam geproduceerde goederen aan te schaffen.

Als dergelijke veranderingen worden doorgevoerd, zou 2,5–3,5 gha land worden gebruikt voor natuurgebaseerde oplossingen om 3–6 gigaton (Gt) CO2 per jaar vast te leggen, en zou 0,4–0,6 gha land worden toegewezen voor energieproductie—0,2–0,3 gha voor bio-energie en 0,2–0,35 gha voor wind- en zonne-energieproductie. “Ons scenario toont aan dat er voldoende land is om een toekomst van 1,5°C te ondersteunen, zolang er effectieve beleidsmaatregelen op nationaal en mondiaal niveau worden geïmplementeerd,” zegt Angelo Gurgel, hoofdauteur van de studie en Principal Research Scientist bij CS3. “Deze beleidsmaatregelen moeten niet alleen het efficiënte gebruik van land voor voedsel, energie en natuur bevorderen, maar ook gesteund worden door langetermijnverbintenissen van overheids- en bedrijfsbesluitvormers.”