Wereldwijde gletsjerafsmelting: Grote massa-verlies verwacht tegen 2100
Veldwerk op de Findelen-gletsjer.
Gletsjers over de hele wereld krimpen in een alarmerend tempo, wat een bedreiging vormt voor de zeespiegelstijging, waterbeschikbaarheid, biodiversiteit en de stabiliteit van ecosystemen. Een nieuwe studie, geleid door onderzoekers van ETH Zürich en de Vrije Universiteit Brussel en gepubliceerd in The Cryosphere, biedt de meest uitgebreide projecties tot nu toe, waarbij de toekomst van meer dan 200.000 gletsjers wordt geprojecteerd—exclusief die in Groenland en Antarctica—onder de nieuwste klimaatscenario’s.
“Door de evolutie van gletsjers gedurende de 21e eeuw onder verschillende klimaatscenario’s te modelleren, hebben we schrijnende verschillen in uitkomsten gevonden, afhankelijk van toekomstige emissieniveaus,” legt hoofdauteur Harry Zekollari uit, een voormalige postdoc aan het Laboratorium voor Hydraulica, Hydrologie en Glaciologie (VAW) van ETH Zürich en nu professor aan de Vrije Universiteit Brussel. “In het meest optimistische scenario met lage emissies wordt verwacht dat gletsjers tegen 2100 25% tot 29% van hun massa zullen verliezen. In een scenario met hoge emissies stijgt dat cijfer echter aanzienlijk, met tot 46% tot 54% van de wereldwijde gletsjer massa die zal verdwijnen.”
De studie onthult dat het verlies van gletsjers aanzienlijk zal variëren per regio. Gletsjers in de Europese Alpen behoren tot de meest kwetsbare, met projecties die suggereren dat meer dan 75% volumeverlies—en mogelijk een volledige verdwijning—zal optreden onder hoge-emissiescenario’s. Ondertussen wordt verwacht dat poolgebieden zoals het Arctische Canada, IJsland en Spitsbergen een groter deel van hun gletsjer massa tot het einde van de eeuw zullen behouden, hoewel ook zij aanzienlijke verliezen zullen lijden.
“De studie vertegenwoordigt een verbetering ten opzichte van eerdere beoordelingen en projecteert iets hogere verliezen dan die in recente IPCC-rapporten,” zegt Daniel Farinotti, hoofd van de leerstoel Glaciologie aan ETH en co-auteur van de studie. “De projecties zijn gebaseerd op de meest recente modellen, gekalibreerd met gedetailleerde gletsjer-specifieke waarnemingen, in plaats van regionaal samengevoegde gegevens. Deze aanpak biedt een duidelijker beeld van veranderingen in individuele gletsjers, wat relevant kan zijn voor het beheer van lokale watervoorraden, natuurlijke gevaren en gletsjergevoede waterkrachtcentrales.”
Met het oog op de toekomst wordt verwacht dat vooruitgangen in satellietmonitoring en gletsjermodellering de nauwkeurigheid van gletsjerprojecties zullen verbeteren. Deze hulpmiddelen zullen waardevolle nieuwe gegevens bieden om het begrip van de wetenschappelijke gemeenschap over de reactie van gletsjers op klimaatverandering te verbeteren en de planning voor getroffen regio’s wereldwijd te optimaliseren.
