Lichtvervuiling: De stille bedreiging voor de aarde die eenvoudig te verhelpen is

Nieuwe onderzoeksresultaten tonen de impact van kunstlicht ’s nachts op het koolstofevenwicht aan

Recent onderzoek heeft voor het eerst uitgebreid aangetoond hoe “Artificial Light At Night” (ALAN) de koolstofemissies van planten en dieren over de continenten verhoogt, zonder dat er een overeenkomstige stijging is in de koolstofabsorptie. Dit leidt tot een vermindering van de koolstofopslag in ecosystemen, wat belangrijke implicaties heeft voor klimaatmodellen en wereldwijde koolstofbudgetten.

De studie, getiteld “Wijdverspreide invloed van kunstlicht ’s nachts op het metabolisme van ecosystemen”, gepubliceerd in Nature Climate Change door onderzoekers van Cranfield University, is de eerste die aantoont hoe ALAN het koolstofevenwicht van ecosystemen stilletjes herconfigureert over hele continenten.

Het onderzoeksteam ontdekte dat lichtvervuiling ’s nachts de respiratie van ecosystemen verhoogt. Dit is het proces waarbij planten, microben en dieren koolstofdioxide uitstoten door activiteit en groei. Er was echter geen overeenkomstige stijging in fotosynthese, het proces dat koolstofdioxide uit de atmosfeer verwijdert.

Met gegevens van satellietobservaties en 86 monitoringlocaties voor koolstofflux in Noord-Amerika en Europa, onthult de studie dat de effecten van ALAN op continentale patronen van koolstofuitstoot en absorptie ingrijpend zijn en hele ecosystemen negatief beïnvloeden.

“Lichtvervuiling is een van de meest zichtbare milieuveranderingen van de mensheid, maar de impact ervan is vaak verborgen,” zegt Dr. Alice Johnston, Senior Lecturer in Environmental Data Science aan Cranfield University, die het onderzoek leidde. “Dit is een wijdverspreid probleem dat de werking van ecosystemen verandert, energiehuishoudingen verstoort, het gedrag van dieren beïnvloedt en natuurlijke patronen verstoort. Eenvoudig gezegd, helderder nachten leiden tot een grotere koolstofuitstoot, wat slecht nieuws is voor onze planeet.”

“Ongeveer een kwart van het aardoppervlak ervaart nu een bepaalde mate van kunstmatige verlichting ’s nachts,” voegde Jim Harris, hoogleraar milieutechnologie en co-auteur van de studie, toe. “Onze bevindingen suggereren dat deze groeiende voetafdruk subtiel maar significant het wereldwijde koolstofevenwicht zou kunnen verstoren als er niets aan wordt gedaan.”

Klimaatmodellen moeten lichtvervuiling meenemen

Kunstlicht is een van de snelst groeiende verontreinigende stoffen op de planeet en neemt jaarlijks met ongeveer 2% in helderheid en omvang toe. Toch wordt het niet opgenomen in de meeste klimaatmodellen en wereldwijde evaluaties van verandering.

Het team van Cranfield pleit ervoor dat kunstlicht nu moet worden beschouwd naast landgebruik en andere klimaatfactoren die de koolstofcyclus beïnvloeden.

Experts beweren dat lichtvervuiling eenvoudig kan worden aangepakt

Belangrijk is dat, in tegenstelling tot veel andere wereldwijde klimaatstressoren, lichtvervuiling gemakkelijk omkeerbaar is. “In tegenstelling tot klimaatverandering kunnen we lichtvervuiling bijna van de ene op de andere dag verminderen met een beter verlichtingsontwerp,” zegt Dr. Johnston. “Het aannemen van dimbare, directionele en spectraal gevoelige verlichtings-technologieën is een onmiddellijke en haalbare verbetering.”

“Aangezien verlichting ongeveer 15% van het wereldwijde elektriciteitsverbruik vertegenwoordigt, en groeiend bewijs een link legt tussen overmatige nachtelijke verlichting en negatieve effecten op de menselijke gezondheid, vertegenwoordigt het aanpakken van lichtvervuiling een zeldzame win-win-win voor het milieu, energie-efficiëntie en welzijn.”

De studie maakte gebruik van het FLUXNET2015-netwerk van koolstoffluxtorens en wereldwijde datasets van nachtelijk licht, waardoor subtiele, grootschalige patronen konden worden gedetecteerd die de lichtintensiteit koppelen aan koolstofuitwisseling.