Verbinden van klimaatactie met het beschermen van een levensstijl kan motivatie verhogen, volgens onderzoek

Mensen moeten voelen dat klimaatverandering hen nu raakt of dat actie ondernemen een patriottische daad is voor hun land om apathie tegenover milieuefforts te overwinnen, blijkt uit een nieuwe wereldwijde studie.

In een paper gepubliceerd in Communications Psychology heeft een wereldwijd team van onderzoekers, geleid door de Universiteit van Birmingham, ontdekt dat effectieve motivatie-interventies om klimaatactie belangrijker te maken voor mensen, het tonen van de huidige impact van klimaatverandering op henzelf of anderen omvatten.

Het onderzoeksteam werkte met deelnemers uit zes landen: het VK, de VS, Bulgarije, Griekenland, Zweden en Nigeria. Mensen die geen van de interventies ondergingen, waren minder gemotiveerd om fysieke inspanningen te leveren voor klimaatdoelen dan wanneer die inspanning hielp bij het bestrijden van honger. Sommige interventies die voorafgaand aan het meten van motivatie werden gepresenteerd, verwijderden echter deze bias en verhoogden de relatieve motivatie om het milieu te steunen.

Het meest effectieve idee dat aan de deelnemers werd gepresenteerd, was het aanpakken van psychologische afstand – het gevoel dat klimaatverandering hen persoonlijk niet raakt of degenen om hen heen. Deze interventie gaf informatie over hoe klimaatverandering hen lokaal beïnvloedde. De tweede gebruikte de psychologie van systeemrechtvaardiging – het idee dat het huidige systeem van leven en doen de juiste is. Deze interventie toonde aan hoe klimaatverandering de levenswijze van de deelnemers bedreigde, bijvoorbeeld door overstromingen in het VK die de huizen van Britten verwoestten, en presenteerde klimaatactie als een patriottische daad om dit te voorkomen.

Dr. Jo Cutler van de Universiteit van Birmingham en een van de hoofdauteurs van het paper zei: “Van fietsen in plaats van autorijden tot het organiseren van afval voor recycling, veel van de acties die we kunnen ondernemen om klimaatverandering aan te pakken, vereisen fysieke inspanning. Deze wereldwijde studie toonde aan dat deelnemers wereldwijd positief reageren op interventies die klimaatactie aanmoedigen.”

“We ontdekten dat de meest effectieve interventies degenen waren die laten zien dat klimaatverandering mensen al beïnvloedt en dat hun levenswijze kan veranderen of verloren kan gaan door klimaatverandering. Interventies die deze informatie gebruikten, leidden tot deelnemers die net zo bereid waren om zich in te spannen als voor een meer algemeen erkende zaak zoals het beëindigen van wereldhonger.”

De deelnemers aan de studie kregen een reeks screeningsvragen om hun overtuigingen en houdingen ten opzichte van klimaatverandering te beoordelen, voordat ze deelnamen aan tests om hun bereidheid tot handelen te evalueren. Deelnemers werden gevraagd om fysieke inspanning te leveren om geld in te zamelen voor een klimaatgerelateerde liefdadigheidsorganisatie, of een organisatie die zich inzet om wereldhonger te beëindigen. Voorafgaand aan deze fysieke inspanning ontvingen de deelnemers een van een reeks van 11 verschillende interventies (of geen).

De meest succesvolle interventies waren:

• Systeemrechtvaardiging: Tekst en afbeeldingen die klimaatverandering als een bedreiging voor de levenswijze van de deelnemers kaderden en pro-milieu gedrag als patriottisch aanmoedigden; en
• Verminderen van psychologische afstand. Klimaatverandering werd gepresenteerd als een onmiddellijke, lokale bedreiging, en deelnemers reflecteerden op hoe het hen persoonlijk beïnvloedt.

Minder succesvolle interventies waren:

• Wetenschappelijk consensus: Deelnemers zagen een boodschap en grafiek die benadrukte dat 99% van de klimaatwetenschappers het erover eens is dat klimaatverandering echt is en door mensen wordt veroorzaakt; en
• Brief aan toekomstige generaties. Deelnemers schreven een brief aan een toekomstig kind of ander familielid, waarin ze hun inspanningen om de planeet te beschermen beschrijven en hoe ze willen worden herinnerd.

Het onderzoeksteam ontdekte ook dat individuele voorspellers van inspanning om het milieu te helpen hun persoonlijke overtuiging omvatten dat klimaatverandering echt is en steun voor pro-milieu beleid. Professor Patricia Lockwood van de Universiteit van Birmingham en een senior auteur van het paper zei: “Terwijl de wereld zich voorbereidt om dit jaar samen te komen voor COP30 in Brazilië, is individuele en collectieve burgeractie een essentiële stap om een significante impact te maken om klimaatverandering te voorkomen die elke hoek van de wereld raakt.”

“Onze bevindingen tonen aan dat, ondanks hoe krachtig sommige interventies kunnen voelen om ons tot klimaatactie te bewegen, wanneer het gaat om prosocial gedrag, wij als mensen over het algemeen gemotiveerd zijn door wat onmiddellijk en dichtbij ons voelt.”

“Klimaatactie een patriottische plicht maken voor elke burger in elk land ter wereld is een hulpmiddel dat we nu kunnen aannemen om te proberen de door mensen veroorzaakte klimaatverandering te beperken.”

De auteurs van de studie merken op dat het paper niet kijkt naar de verschillen in interventies tussen deelnemers uit verschillende landen, vanwege het aantal deelnemers.