Pathogene giststammen ontdekt in stedelijke lucht, maar niet langs de kust

Onderzoek toont aan dat pathogene giststammen in stedelijke lucht aanwezig zijn, maar niet langs de kust

Stedelingen weten misschien dat een bezoek aan het strand een welkome verandering van omgeving kan bieden of een mentale reset kan zijn. Historisch gezien hebben sommige artsen zelfs reizen naar de zee voorgeschreven om ziekten te behandelen. Recent onderzoek gepubliceerd in Environmental Science & Technology Letters biedt een andere reden om de kust te bezoeken.

Een pilotstudie heeft aangetoond dat stedelijke lucht pathogene stammen van Candida-gist bevatte die afwezig waren in luchtmonsters van de kust, wat een mogelijke transmissiemethode onthult. Candida-gisten zijn een groep veelvoorkomende microben die onschadelijk op de huid van mensen en in de bekleding van interne organen voorkomen. Onder bepaalde omstandigheden kunnen ze echter overgroeien en vaginale schimmelinfecties of mondschimmel veroorzaken. Deze infecties staan bekend om hun verspreiding via direct contact of lichaamsvloeistoffen.

Vorige onderzoeken hebben echter Candida-DNA in de lucht aangetroffen, wat suggereert dat de gist in staat is tot luchtgebonden transmissie. Ling Nathanael Jin en zijn collega’s zochten naar infectieuze stammen van levende Candida in stedelijke en kustluchtmonsters.

De onderzoekers verzamelden gedurende een jaar maandelijks luchtmonsters in Hong Kong en in een nabijgelegen, minder bevolkt gebied met uitzicht op de Zuid-Chinese Zee. In 12 van de stedelijke luchtmonsters vonden ze drie soorten Candida die door de Wereldgezondheidsorganisatie als schimmelpathogenen zijn geclassificeerd: C. albicans, C. parapsilosis en C. tropicalis. Daarentegen bevatten de monsters die op de kustlocatie werden verzameld geen detecteerbare niveaus van Candida. Dit verschil tussen de locaties suggereert aan de onderzoekers dat de luchtgebonden gist industriële of stedelijke oorsprong heeft, zoals afvalwaterzuiveringsinstallaties.

Bovendien bevatten enkele van de stedelijke luchtmonsters pathogene Candida-soorten die resistent zijn tegen veelvoorkomende schimmelbestrijdingsmiddelen. De onderzoekers geven aan dat overmatig gebruik van schimmelbestrijdingsmiddelen, verontreinigende stoffen zoals zware metalen in stedelijke omgevingen, of stijgende luchttemperaturen mogelijk bijdragen aan deze resistentie.

Tenslotte was de genetische samenstelling van een van deze luchtgebonden Candida-stammen nauw verwant aan monsters die eerder van Candida-geïnfecteerde personen waren genomen, wat suggereert dat de luchtgebonden stammen infectieus kunnen zijn. De onderzoekers stellen dat dit werk de lang bestaande veronderstelling uitdaagt dat Candida voornamelijk via direct contact wordt overgedragen, en presenteren het in plaats daarvan als een opkomende luchtgebonden pathogeen. Er zijn echter meer studies nodig om te onderzoeken waar stedelijke Candida vandaan komt en om precies te begrijpen hoe infectieus deze luchtgebonden deeltjes kunnen zijn.