Nieuw ontdekte oude rivierlandschappen kunnen de ijsstroom in Oost-Antarctica beïnvloeden
Onderzoek naar het landschap onder de Antarctische ijskap
De resten van landschappen die ooit gevormd werden door oude rivieren in Oost-Antarctica zijn ontdekt. Deze ontdekking kan helpen bij het voorspellen van toekomstig verlies van de ijskap.
Onder leiding van de Universiteit van Durham, VK, hebben onderzoekers radarmetingen van de ijsdikte onderzocht en uitgebreide, voorheen niet in kaart gebrachte, vlakke oppervlakken gevonden die begraven liggen onder een strook van 3.500 km langs de oostkust van Antarctica. De bevindingen zijn gepubliceerd in het tijdschrift Nature Geoscience.
Deze oppervlakken waren ooit met elkaar verbonden en het wordt aangenomen dat ze zijn gevormd door grote rivieren nadat Oost-Antarctica en Australië ongeveer 80 miljoen jaar geleden uit elkaar zijn gebroken, en voordat ijs Antarctica ongeveer 34 miljoen jaar geleden bedekte.
De vlakke oppervlakken zijn nu verborgen onder de ijskap en gescheiden door diepe sleuven, waar snelstromende gletsjers doorheen bewegen. Het ijs boven het oppervlak beweegt volgens de onderzoekers veel langzamer.
Het verlies van ijs uit Antarctica neemt toe, maar de vlakke oppervlakken fungeren als barrières voor de ijsstroom en kunnen momenteel de snelheid van het ijsverlies reguleren. Oost-Antarctica heeft het potentieel om de wereldzeespiegel met 52 meter te verhogen als het volledig zou smelten.
Het opnemen van de effecten van de nieuw ontdekte oppervlakken in modellen van toekomstig gedrag van de ijskap kan helpen om de voorspellingen te verfijnen over hoe de Oost-Antarctische ijskap zou kunnen reageren op klimaatverandering en wat de impact op de wereldzeespiegel zou kunnen zijn, voegen de onderzoekers toe.
Bijdrage van de onderzoekers
Dr. Guy Paxman, de hoofdauteur van het onderzoek en een Royal Society University Research Fellow aan de Universiteit van Durham, zei: “Het landschap dat verborgen ligt onder de Oost-Antarctische ijskap is een van de meest mysterieuze niet alleen op aarde, maar op elke terrestrische planeet in het zonnestelsel.”
Hij vervolgde: “Toen we de radarbeelden van de sub-ijstopografie in deze regio onderzochten, begonnen deze opmerkelijk vlakke oppervlakken overal waar we keken op te duiken. De vlakke oppervlakken die we hebben gevonden, hebben het relatief intact overleefd gedurende meer dan 30 miljoen jaar, wat aangeeft dat delen van de ijskap het landschap hebben bewaard in plaats van geërodeerd.”
Professor Neil Ross, co-auteur van het onderzoek en Professor in Poolwetenschappen en Milieugeofysica aan de Universiteit van Newcastle, voegde hieraan toe: “We zijn al lange tijd gefascineerd en in de war over fragmenten van bewijs voor ‘vlakke’ landschappen onder de Antarctische ijskappen. Deze studie brengt de puzzelstukjes van gegevens bij elkaar en onthult het grote geheel: hoe deze oude oppervlakken zijn gevormd, hun rol in het bepalen van de huidige ijsstroom, en hun mogelijke invloed op hoe de Oost-Antarctische ijskap zal evolueren in een opwarmende wereld.”
De onderzoekers benadrukken de noodzaak om verder te verkennen hoe deze vlakke oppervlakken de beweging van de ijskap beïnvloeden tijdens eerdere warmere klimaten. Dit zou het boren door het ijs omvatten om gesteente van de vlakke oppervlakken te verkrijgen, zodat kan worden begrepen wanneer ze voor het laatst vrij waren van ijsbedekking. Dit zal helpen de voorspellingen te verbeteren over hoe het ijs rond dit grote deel van de Oost-Antarctische rand zal reageren naarmate het klimaat en de oceaan opwarmen.
