Maandelijkse kaartlegging van 1,4 miljoen meren toont aan dat seizoensgebondenheid de belangrijkste factor is voor veranderingen in oppervlakten

Seizoensgebonden schommelingen in het klimaat zijn de belangrijkste factor die wereldwijd de veranderingen in de grootte van meren beïnvloeden, volgens een nieuwe studie.

Het onderzoek, gepubliceerd in Nature, heeft “diepe implicaties voor de uitstoot van broeikasgassen, de gezondheid van ecosystemen en het levensonderhoud van mensen.” De samenwerking tussen academici van de Bangor University en de Tsinghua University in Beijing, China, heeft een maandelijkse mapping van 1,4 miljoen meren tussen 2001 en 2023 mogelijk gemaakt. Dit werd gedaan door datasets van satellietbeelden te combineren, gebruikmakend van deep learning-technologie en gecombineerde high-performance computing, die volgde hoe meren krimpen en uitzetten tijdens de seizoenen.

Terwijl eerdere studies zich richtten op langetermijnveranderingen, was het vermogen om uitgebreide beoordelingen van de impact van seizoensgebondenheid uit te voeren eerder beperkt door beperkingen in satellietgegevens. De onderzoekers ontdekten dat meren die door seizoensgebondenheid worden gedomineerd, 66% van het wereldwijde meeroppervlak en 60% van het totale aantal meren uitmaken. Meer dan negentig procent van de wereldbevolking woont in regio’s met dergelijke meren.

Tijdens extreme gebeurtenissen die veroorzaakt worden door seizoensgebondenheid, kunnen de gevolgen de gecombineerde omvang van 23-jarige langetermijnveranderingen en reguliere seizoensvariaties overschrijden, waardoor de krimp van 42% van de krimpende meren verdubbelt en de groei van 45% van de groeiende meren volledig wordt gecompenseerd.

Professor Di Long van de Tsinghua University zei: “Meren zijn cruciaal voor ecosystemen, de uitstoot van broeikasgassen en watervoorraden. Ondanks dit blijven de dynamiek van hun oppervlakte-uitbreiding, met name de seizoensgebondenheid, slecht begrepen op continentaal en mondiaal niveau vanwege beperkingen in satellietwaarnemingen.

“In onze studie tonen we aan dat seizoensgebondenheid de belangrijkste drijfveer is van de variaties in de oppervlakte-uitbreiding van meren wereldwijd. Deze resultaten onthullen eerder verborgen seizoensdynamiek die cruciaal is voor het begrijpen van de reacties van watersystemen op milieuwijzigingen, het beschermen van meren en het verbeteren van mondiale klimaatmodellen.”

Dr. Iestyn Woolway, een onafhankelijke onderzoeker van NERC aan de School of Ocean Sciences van de Bangor University, zei: “Hoewel sommige meren grotere langetermijntrends vertonen dan seizoensgebondenheid, geeft onze analyse aan dat de effecten van door seizoensgebondenheid veroorzaakte extremen de gecombineerde impact van langetermijntrends en typische seizoensschommelingen kunnen overstijgen. Deze wijdverspreide en significante extremen hebben diepe implicaties voor de uitstoot van broeikasgassen, de gezondheid van ecosystemen en het levensonderhoud van mensen.

“Abrupte en dramatische krimp in oppervlakte-uitbreiding kan sedimenten aan de bodem van meren blootleggen, wat mogelijk leidt tot significante methaanemissies. Deze extremen wijzigen ook het lokale klimaat en vormen een uitdaging voor de veerkracht van aquatische ecosystemen, wat potentieel de voedselwebben in meren destabiliseert, de verdeling van dominante primaire producenten verandert, en kritieke, potentieel onomkeerbare verschuivingen in ecosystemen teweegbrengt, met gevolgen voor het welzijn van mensen.

“Ons onderzoek toont de noodzaak aan voor uitgebreide monitoring en begrip van seizoensgebondenheid, wat essentieel is voor het verbeteren van de bescherming van meerecosystemen, het optimaliseren van het beheer van zoetwatervoorraden en het verfijnen van mondiale broeikasgasbegrotingen.”