Trump’s Invloed op de Canadese Verkiezingen: Betaalbaarheid als Cruciale Factor

Economische Uitdagingen in Canada: Betaalbaarheid in de Schijnwerpers

Vancouver, Canada – Toen Leslie Macfarlane vorig jaar ontdekte dat zij en haar man uit een mobiele woningpark in een voorstad van Vancouver zouden worden gezet, ervoer ze “absolute woede” gevolgd door angst. Haar huis zou worden gesloopt als onderdeel van een enorme herontwikkeling van een laagbouw appartementencomplex. De 67-jarige gepensioneerde besefte hoe moeilijk het zou zijn om huurwoning te vinden in de beruchte dure regio van de Lage Mainland. Haar zoektocht naar huisvesting bleek vruchteloos.

De woonlasten van het stel zouden bijna verdrievoudigen, van ongeveer $1.100 naar $3.000 voor een appartement met de helft van de ruimte. Het paar besloot de stad te verlaten en terug te keren naar Macfarlane’s geboorteplaats Gibsons, een kleine kustgemeenschap in British Columbia. De kosten in het kleine stadje, dat alleen per veerboot bereikbaar is, zijn “hoger voor alles”, aldus Macfarlane, vooral voor boodschappen. “We kopen nu handmanden vol voedsel per week in plaats van winkelwagentjes.” Voor Macfarlane zijn woningbetaalbaarheid en de stijgende kosten van levensonderhoud de twee grootste kwesties in de aanloop naar de federale verkiezingen op 28 april.

Post-pandemische Inflatie

Voormalig Liberaal premier Justin Trudeau beloofde “zonnige wegen” toen hij voor het eerst werd gekozen in 2015, maar naarmate de betaalbaarheidscrisis in Canada tijdens zijn ambtstermijn verergerde, zijn veel Canadezen gevangen geraakt in een inflatoire storm. Sinds Trudeau’s herverkiezing in 2021 zijn de kosten van consumptiegoederen dramatisch gestegen. In juni 2022, tijdens de COVID-19 pandemie, was het inflatiepercentage 8,1 procent hoger dan het jaar daarvoor, de grootste jaarlijkse verandering sinds 1983, volgens Statistiek Canada. Tiff Macklem, gouverneur van de Bank of Canada, heeft de hoge inflatie toegeschreven aan verzendvertragingen en pandemie-gerelateerde vertragingen, evenals de Russische invasie van Oekraïne.

Hoewel de inflatie sindsdien is vertraagd en nu 2,3 procent bedraagt, blijven de werkelijke prijzen veel hoger dan in 2020. Canadezen hebben moeite om gelijke tred te houden met de stijgende kosten van levensonderhoud.

Volgens David Macdonald, senior econoom bij het Canadian Centre for Policy Alternatives, voelen consumenten de effecten vooral bij regelmatig aangeschafte artikelen zoals voedsel en brandstof. “Mensen ervaren die inflatie persoonlijker,” aldus Macdonald. Woningbetaalbaarheid in Canada is al jaren een zorg, maar Macdonald stelde dat het “veel erger” werd toen de Bank of Canada begon met het verhogen van de rente. De rentetarieven begonnen in 2022 te stijgen en bereikten 5 procent in 2023. De Bank of Canada verlaagde uiteindelijk de rente halverwege 2024; de rente bedraagt nu 2,75 procent.

Immigratiedruk en Betaalbaarheidscrisis

Sommige Canadezen wijzen naar Trudeau’s hoge immigratiedoelen als een reden voor de onbereikbare woningkosten. “Ze hebben de bevolking bijna drie keer zo snel laten groeien als de woningvoorraad,” zei de Conservatieve leider Pierre Poilievre vorig jaar. Trudeau was gekozen op een platform dat de discours rond immigratie positiever en multicultureler wilde maken. Tot 2020 stegen de immigratienummers, maar de pandemie veroorzaakte een “dramatische daling” van het aantal mensen dat naar Canada kwam. Toen de economie in 2021 begon te heropenen, voelden Canadese bedrijven en universiteiten de grote behoefte aan meer werknemers en studenten.

Het federale gouvernement verhoogde snel het aantal tijdelijke visa voor werknemers en studenten. “Er is een argument te maken dat de regering te ver is gegaan, dat ze gewoon te agressief waren,” zei Bloemraad, aangezien de snelle instroom van nieuwe mensen in bepaalde grootstedelijke gebieden druk op die woningmarkten uitoefende. Een Environics-enquête eind 2024 toonde aan dat 58 procent van de Canadezen geloofde dat het land te veel immigranten accepteert, een stijging van 27 procent in 2022.

De Toekomst van Woningbetaalbaarheid

Toronto-bewoner Shahad Ishak zei dat Trudeau misschien meer beloofde dan hij kon waarmaken. Toen ze in 2013 vanuit Koeweit naar Canada immigreerde, had ze mogelijk een huis kunnen kopen. “Maar sindsdien is het alleen maar erger geworden. Op dit moment zal ik nooit in mijn leven een huis kopen.” Het was ook niet gemakkelijk om in Canada te settelen. In 2016 moest ze haar spaargeld gebruiken en zes maanden vooruit betalen omdat de verhuurder haar niet wilde verhuren zonder een kredietgeschiedenis. Ze had te maken met barrières door een gebrek aan Canadese ervaring.

Vier van haar goede vrienden, allemaal ingenieurs, hebben Canada verlaten vanwege de betaalbaarheidscrisis na hun immigratie. “Het doet me afvragen,” zei Ishak, “Hoe overleven mensen hier? Want het salaris – het is niet genoeg.” Ze hoopt dat de volgende regering prioriteit zal geven aan het betaalbaar maken van huurwoningen.

Deze verkiezingen voelen anders, volgens Ishak, deels vanwege de betaalbaarheidscrisis, maar ook omdat buitenlandse beleid een belangrijke factor zal zijn. In januari, na politieke onrust binnen de Liberale Partij en teleurstellende peilingen, kondigde Trudeau zijn ontslag aan als partijleider. Conservatieve partijleider Poilievre, die zich agressief had ingezet om Trudeau te verwijderen, was op weg naar een overweldigende overwinning.

Met de toenemende angst rond de tarieven en annexatiedreigingen van de Amerikaanse president Donald Trump, hebben Canadezen de betaalbaarheid lager op hun lijst van verkiezingsprioriteiten geplaatst. Trudeau’s vervanger, de nieuwe Liberaal premier Mark Carney, leidt nu in de peilingen en profiteert van de publieke perceptie dat hij de beste politicus is om met Trump te onderhandelen. Macdonald zei dat Trudeau’s vertrek mogelijk deze verkiezingen “van inflatoire woede” heeft ontdaan – tot op zekere hoogte. “Reguliere mensen zijn nog steeds echt boos dat de prijzen van boodschappen 30 procent hoger zijn dan vijf jaar geleden,” voegde hij eraan toe. “Maar de kosten van levensonderhoud zijn een belangrijke tweede zorg in de meeste gebieden.”