Mangrovevernietiging bedreigt koolstofopslag in de Pareldelta van China

Mangrovebossen en hun rol in de strijd tegen klimaatverandering

Mangrovebossen zijn cruciale koolstofputten die helpen bij het verlagen van de niveaus van koolstofdioxide in de atmosfeer door organische koolstof op te slaan in oceanen en bodem. Binnen tropische en subtropische intergetijdenlocaties spelen deze wetlands een belangrijke rol bij het opslaan van organisch materiaal.

Echter, hun vermogen om koolstof te sequestreren wordt bedreigd door zowel natuurlijke als antropogene activiteiten, verergerd door klimaatverandering. Dit omvat erosie, bodemdaling en stijgende zeespiegels, evenals hogere temperaturen die leiden tot een tekort aan waterdamp en hogere zoutgehaltes.

De mate van deze afname in koolstofopslag als gevolg van de degradatie van mangroves is onzeker. Onderzoek, gepubliceerd in Frontiers in Marine Science, heeft geprobeerd deze belangrijke vraag te beantwoorden. Onderzoekers Chuanyi Guo en Dr. Loh Pei Sun van de Zhejiang Universiteit in China, samen met internationale collega’s, hebben de mangrove-reserve van Pearl Bay in China bestudeerd om deze zorgen aan te pakken.

In dit gebied zijn de mangrovenbomen (bestaande uit Aegiceras corniculatum, Bruguiera gymnorhiza, Avicennia marina en Kandelia obovata) gemiddeld 50 jaar oud. De bovenste sedimentlagen (tot 1 m diep) bevatten naar schatting gemiddeld 144,5 Mg organische koolstof per hectare. Dit is de helft van het geschatte nationale gemiddelde voor de mangrovebossen in China en ongeveer een kwart van het wereldgemiddelde.

Door sedimentkernen te analyseren die dateren van 1963 tot 2020, hebben de wetenschappers de korrelgrootte, de bulk-elementaire samenstelling, stabiele koolstofisotopen en de aanwezigheid van lood, lignine en organisch materiaal van onder naar boven gekwantificeerd, wat een tijdstranssectie vertegenwoordigt.

Ze identificeerden aanzienlijke veranderingen langs de twee kernen, waaronder:

• Een vermindering van de gemiddelde sedimentatiesnelheid van ongeveer 80 mm per jaar tussen 1977 en 1980 naar ongeveer 17 mm per jaar van 1980 tot 2021.
• Afname van fijne sedimentfractie die organische koolstof bevat, terwijl de grovere zandinhoud toenam, wat leidde tot een ineffectieve opslag van organisch materiaal.
• De verhouding van totale organische koolstof tot totale stikstof daalde van 25 naar 15 gedurende de studieperiode.
• Stabiele koolstofisotopen (δ13C) stegen in beide kernen met ongeveer 0,85 ‰.
• Organisch materiaal uit mangroven nam af ten opzichte van dat afkomstig van rivier- en mariene bronnen.
• Verminderde lignine-inhoud door beide kernen, een belangrijke component van houtige biomassa met een hoog koolstofgehalte.

De afname van organisch materiaal en lignine-inhoud sinds 2001, in verband met de degradatie van het mangrove-landschap door zeespiegelstijging, verhoogde getijdenwerking en menselijke activiteiten zoals lozing van afvalwater en omzetting naar garnalenfarms, heeft de koolstofopslag in de baai verminderd. De gegevens gaven ook aan dat lagere getijdenvariaties en langzamere sedimentatiesnelheden de afname van organisch materiaal verergeren.

Ondanks dat mangrovebossen slechts 0,1% van het aardoppervlak beslaan, is dit onderzoek van groot belang voor het duurzame beheer van mangroven. Dit kan helpen verdere verliezen van organisch materiaal te verminderen en de degradatie van bestaande koolstof in de bodem te voorkomen. In het laatste geval zou koolstof weer in de atmosfeer vrijkomen, waardoor mangroven koolstofbronnen in plaats van putten worden. Dergelijke inspanningen zullen helpen de mangrovebossen te behouden, zowel als natuurlijk leefgebied voor dieren als voor hun cruciale rol in het helpen van de planeet om klimaatverandering te verlichten.